Sen Ukita
Na lekcji siedziała w pierwszej ławce, nie odwracając się, ale marszcząc cienkie brwi. Co za wredna, mała małpa. Jak można tak zwracać się do starszych? Zacisnęła zęby i wbiła długopis w zeszyt. Naprawdę miała ochotę jej coś teraz powiedzieć, ale nie ruszyła się z miejsca, chowając głowę między włosami. Czy ona myśli, że jest taka przebojowa? Niewychowana, impertynencka... Mogła tylko użalać się nad społeczeństwem i ludźmi, którzy próbowali ją edukować w przeszłości. I nauczyć szacunku, jak widać, bezskutecznie.

Ostatnio zmieniony przez Yoshiko (06-07-2013 o 17h34)

Harry Black

- Imieniem może i nie, ale charakterem i wyglądem tak - powiedziałem pod nosem mając nadzieję, że tego nie usłyszała.
- Mogę wiedzieć o czym jest dzisiejsza lekcja? - zwróciłem się do nauczycielki wiedząc, że na pewno się wkurzy. Ona spojrzała na mnie takim wzrokiem jakby chciała mnie zabić i głośno wypuściła powietrze. Ja tylko serdecznie się do niej uśmiechnąłem i spuściłem wzrok na zeszyt który był prawie pusty.

Harry Black

Nagle dziewczyna siedząca przede mną rzuciła jakąś karteczkę na mój zeszyt, a gdy podniosłem wzrok wskazała głową, że jest to od Eriki. Rozłożyłem ją i przeczytałem: "Nie tylko ja się zmieniłam. Ty i twój charakter również... Ty mnie do tego doprowadziłeś." Zaśmiałem się pod nosem i pod jej tekstem napisałem: "O swojej zmianie dobrze wiem. Niby jak Cię do "tego" doprowadziłem skoro nie widzieliśmy się 3 lata? I w ogóle to do czego Cię doprowadziłem?" po czym rzuciłem karteczkę na ławkę przed siebie i wskazałem głową, że ma ona dojść do Eriki.

Harry Black

Widząc Erike, która machała do mnie ręką z napisem "nie żyjesz" zaśmiałem się.
- Niby co mi zrobisz? - spytałem tylko ruszając ustami. Poczułem na sobie wzrok pani po czym spojrzałem na nauczycielkę i znów serdecznie się uśmiechnąłem.

Madison Nervi

Siedziałam w drugiej ławce przy oknie i chcąc nie chcąc słuchałam nauczycielki. Kogoś przypominała mi ta nowa dziewczyna, ale nie wiem kogo. Zaczęłam zaplatać sobie warkocza.
- Panienko Nervi, nie przeszkadzam Ci przypadkiem. - Usłyszałam nad sobą głos nauczycielki. Ech, znów to samo.
- Przepraszam proszę Pani. - O rany, ile można czekać na dzwonek, pomyślałam.

Harry Black

Nie doczekałem się jej odpowiedzi więc odwróciłem wzrok w stronę okna. Zapewne w ogóle mnie nie poznaje. Ja też przez jakiś czas siebie nie poznawałem, jednak przyzwyczaiłem się być inny niż wcześniej, nowe znajomości także mnie zmieniły..

Harry Black

Gdy usłyszałem dzwonek chciałem wziąć Erike na bok by z nią porozmawiać, jednak ta od razu wyszła z klasy. Poszedłem za nią kierując się na dziedziniec. Tam zobaczyłem jak kieruje się.. nie, to nie może być.. kieruje się w stronę naszej kryjówki. Poszedłem za nią i zacząłem się dziwnie czuć, znałem tę drogę na pamięć.. Chciałem z nią porozmawiać a czułem się jakbym ją szpiegował.

Harry Black

Zauważyła mnie i zaczęła biec. Ja bez zastanowienia zacząłem biec za nią.
- Erika! Zaczekaj! - krzyknąłem lecz dalej za nią biegłem. Mocno zagłębiliśmy się w las i byłem pewny, że spóźnimy się na lekcje. Nie wiem co mi odbiło żeby za nią biec, żeby w ogóle za nią iść.. Powinno mnie to nie obchodzić..

Sen Ukita
Gdy zabrzmiał dzwonek zebrała swoje rzeczy w ręce i wyszła powoli z klasy, przepuszczając innych przed sobą. Złożyła książki w odpowiedniej szafce i oparła się czołem o ścianę w zamyśleniu. Chciała teraz wpaść na Arisę, ale nie widziała jej wcześniej. Oby tylko nic się nie stało. Sen wyjrzała przez okno, siadając na parapecie. Widziała jak ta nowa biegnie gdzieś jak nienormalna. Zwierze z dziczy. Dobrze, niech wraca gdzie jej miejsce. Tacy ludzie chyba zaniżają średnią inteligencję w społeczeństwie. Śledziła ją dalej wzrokiem. Chciała już skończyć edukację, stać się dorosłą i wrócić do Japonii, gdzie nie ma takich niewychowanych dziewuch. Zobaczyła Harrego, który szedł za Eriką. Coś się w niej zakotłowało, ale tylko odwróciła głowę od okna. Przecież ona nie jest jakąś dzikuską, która będzie biegać gdzieś po lasach. Posłała tylko plecom Eriki ostatnie spojrzenie pełne nienawiści i spróbowała myśleć o czymś innym.

Harry Black

Gdy się przewróciła, stanąłem trochę dalej, wyglądało jakby się mnie bała. Gdy wstawała zobaczyłem łzy, które spływały jej po policzkach. Chciałem do niej podejść lecz ona zaczęła biec. Jeszcze szybciej niż wcześniej.
- Erika!! - krzyknąłem biegnąc za nią.
- Zaczekaj! Przecież ja chcę tylko porozmawiać! Nic Ci nie zrobię! -

Harry Black

Nareszcie - zatrzymała się. Stanąłem by złapać oddech. Zacząłem powoli do niej podchodzić.
- Słuchaj, ja.. chciałem tylko pogadać. W ogóle, dlaczego uciekałaś? Przecież wiesz, że nic bym Ci nie zrobił. Nie zmieniłem się aż tak.. - powiedziałem podchodząc jeszcze bliżej.

Harry Black

- Ale zaraz, uspokój się. O jaką odpowiedź Ci chodzi? N.. nie płacz... - powiedziałem podchodząc do dziewczyny. Usiadłem obok niej i czekałem, aż się uspokoi.
- Hej... - powiedziałem wyciągając rękę w jej stronę jednak od razu ją cofnąłem i niezręcznie podrapałem się w tył głowy.

Alexander Mustang

Dosyć zimna reakcja tej dziewczyny zbiła mnie z tropu. Siedziałem struty całą późniejszą lekcję, a kiedy zabrzmiał dzwonek miałem nadzieję, że kogoś spotkam. Chciałem z kimś pogadać! Szedłem korytarzem, próbując wypatrzeć kogoś znajomego...