Witam wszystkich!
Mam zaszczyt przedstawić wam nasz, jakże inny, nietypowy, niereformowalny, regularny konkurs!
Czemu jest on taki inny? Nie posiada podium! Zamiast podium, będą pojawiały się nagrody od:


Tematy pojawiać się będą co tydzień w każdą niedzielę! Niezmiennie czas zgłaszania prac będzie do piątku wieczora, ale zanim przejdziemy do tematu, mniej przyjemna rzecz, czyli...

1. Przede wszystkim regulamin forum oraz miniregulamin działu konkursów.
2. Nie przyjmujemy gotowych kompletów od Nine/gwiazd - możecie wykorzystać tylko 4/17 elementów z gotowego kompletu, ale w granicach rozsądku oczywiście.
3. Stylizacje Waszych miss muszą być zdjęciami z szafy lub przyzwoicie zrenderowanymi obrazkami (tj. muszą być bez tła). Jest to pomoc dla nas przy wykonywaniu nagród.
4. Obowiązuje całkowity zakaz plagiatowania!
5. Do każdej stylizacji należy zamieścić opis, składający się co najmniej z dwóch rozwiniętych zdań, zwierający myśl i inspiracje autora.
6. Stylizacja nie może być cosplayem!

1. Po zakończeniu każdej edycji możecie podsyłać nagrody dla swoich ulubieńców do Majerankowa.
Najpóźniej do niedzieli godziny 12 w południe.
2. Was także obowiązuje całkowity zakaz plagiatu!
3. Możecie napisać kilka miłych słów o waszej ulubionej stylizacji. Załączymy je do nagrody w poście z wynikami

Pierwszy temat toooooo....
Link do zewnętrznego obrazka
Możecie dowolnie tworzyć, stwory, postacie, wróżki, rośliny, zwierzęta, ludzi, postacie magiczne, fantastyczne, jednak wszystkie one muszą mieć ścisły związek z lasem. Oprócz stylizacji nie zapomnijcie dołączyć opisu, im kreatywniejszy opis, tym większe szanse na nagrodę!
Macie czas do piątku 27.11.2015 do godziny 24:00.
Powodzenia!

Ostatnio zmieniony przez DarkSeaweed (22-11-2015 o 11h13)

To może ja będę pierwsza
 


W lesie można spotkać różne stworzenia ale ja przedstawię coś co zawsze marzyłam żeby spotkać.
Elfa bo kto nie marzył żeby spotkać tą fantastyczną istotę zwłaszcza po obejrzeniu Władcy Pierścieni.

Ostatnio zmieniony przez Lajna (22-11-2015 o 00h55)

Cornutum Rodent - w dosłownym tłumaczeniu nazwa ta brzmi "Rogaty Gryzoń". Dla gatunku tego charakterystyczne są: długi ogon, dwukolorowe futro, wytrzeszcz oczu oraz podobne do byczych, choć odpowiednio mniejsze, rogi. Osiągają one do 17 centymetrów wzrostu i 800 gramów wagi. Właśnie mamy okazję podpatrzyć młodego osobnika tego gatunku, skrywającego się wśród leśnej roślinności. Obecnie jest to bardzo rzadko spotykane zwierzę, występujące tylko w najgłębszych leśnych matecznikach, dlatego to wspaniałe, że udało nam się je spotkać.
Czytała Krystyna Czubówna

Zwierzątko takie powstało w mojej głowie bez żadnej konkretnej inspiracji, może poza moją sympatią do gryzoni ;>

Ostatnio zmieniony przez KimKas (22-11-2015 o 00h47)

Link do zewnętrznego obrazka

Wątpię w siebie i tą stylizację ale tbh kogo to obchodzi, zobaczymy jak wyjdzie!

Dirige Saltus - "Przewodnik Lasu" tym właśnie jest moja postać, jest przewodnikiem lasu. Dniem schowana w zaroślach, czekająca na ludzi w potrzebie, wychodzi i prowadzi ich do wyjścia, nocą błądząca wśród drzew z gorejącymi świecami. Dirige Saltus jest w połowie jeleniem, w połowie człowiekiem, to spokojne stworzenie okazuje sympatię do wszystkich i chętnie pomaga, jednak kiedy się ją zezłości, jej oczy ciemnieją, świece płoną ogromnymi płomieniami i intruz zostaje usunięty, na zawsze.



Moją inspiracją była własna wyobraźnia, zebrałam trochę ubrań z eventu Halloweenowego, więc uznałam, że trafiła się świetna okazja na wykorzystanie ich.

Wymyślone potwory


Kiedy nastaje noc, a w lesie jest ciemno jak w grobie,
nasza wyobraźnia nagle zaczyna ożywać, bardziej niż kiedykolwiek. W mroku widzimy potwory i stwory, których w rzeczywistości nigdzie nie ma. Dostrzegamy je tylko my, choć wcale tego nie chcemy. Ale im bardziej chcemy zapomnieć, tym wyraźniejsze się stają...

*Hej :] Przybywam ze stylizacją, którą chciałam wysłać do oficjalnego konkursu, ale niestety nie zdążyłam :[ No, ale może dzięki temu może zawalczyć gdzie indziej :3

ARMANA CZTEROSKRZYDŁA 

Armana Czteroskrzydła- jest to mityczne stworzenie umierające na czas wiosny i lata, odradza się dopiero w okresie późno-jesiennym. Jest to stworzenie latające, posiadające dwie pary skrzydeł. Mieszka na pozbawionych liści drzewach a konkretnie w ich koronach. Jej tak zwanym giermkiem jest zwykły szary wilk pomagający jej w polowaniach. Jak pewnie łatwo się domyślić jest to stworzenie mięsożerne. Żywi się ludzkim mięsem, co doprowadziło do tego, że gatunek ten został prawie całkowicie wytępiony. Ale na tym świecie żyje jeszcze około 50 Arman. Każda z nich ma na swoje rozkazy przynajmniej jedną watahę wilków. Więc strzeż się ich i lepiej mnie wybieraj się do lasu w chłodne jesienne czy zimowe wieczory.
P.S. większość tego tekstu została prze ze mnie zmyślona.

Ostatnio zmieniony przez llovek (22-11-2015 o 14h20)

Leśna wróżka śmierci



~ ...każdy las skrywa jakieś tajemnice... ~

Większość z Was pewnie myśli, że śmierć jest tylko jedna.
Niestety się mylicie.

Śmierć jest podzielona na cztery grupy wcieleń: skaliste wróżki śmierci, wodne wróżki śmierci, polne wróżki śmierci i leśne wróżki śmierci. Jej wcielenia nazywa się wróżkami, ponieważ są niesamowicie piękne.

Dzisiaj opowiem o leśnych wróżkach śmierci.
Są one całe ubrane na czarno. Mają niesamowicie jasną cerę i wypieki na policzkach. Z daleka sprawiają wrażenie ponurych, snujących się w ciemnych zakątkach lasu postaci. Wszystkie istoty żyjące w lesie boją się ich i przed nimi uciekają. Jednak niepotrzebnie. One podchodzą do istot, które kilka chwil przedtem umarły. I wtedy dusze tych stworzeń już nie czują strachu przed wróżkami. Patrzą się w ich głębokie, błękitne oczy i przy tykaniu zegarka, który trzyma wróżka, odchodzą na tamten świat szczęśliwe i spokojne. Tak naprawdę wróżki śmierci są dobre i dają spokój sercom umarłych.

Nic mnie nie inspirowało stworzeniem tej postaci. Przyleciała gdzieś z zaświatów do mojej głowy.

Postanowiłam nie tworzyć nimfy, ani innej człekokształtnej postaci, a roślinkę.

Mało przyjazną roślinkę, czyli rosiczkę mięsożerną.

Chyba nie muszę tłumaczyć co i jak, zwrócę tylko uwagę na motylki, które czeka śmierć, co zapowiada cień czaszki.

rosiczki

Link do zewnętrznego obrazka

Link do zewnętrznego obrazka

Jako że jedną stylizacje mam o takiej tematyce właśnie tak więcprzedzstawiam
Leszy, borowy, także laskowiec, boruta – w wierzeniach słowiańskich demon lasu, jego pan i władca zwierząt w nim żyjących[1].

W mitologi słowiańskiej

Ukazywał się pod postacią mężczyzny o nienaturalnie białej twarzy, którego wzrost zmieniał się w zależności od wysokości drzewostanu[2]. Przyjmował także postacie zwierzęce (wilk, niedźwiedź, puchacz), lub postać wichru[3].

Wobec ludzi był zasadniczo neutralny, a jego usposobienie zależało od tego, jaki przejawiali stosunek wobec lasu i jego mieszkańców. Bywało że wypędzał intruzów ze swojego królestwa[2]. Mógł zaprowadzić wędrowców w głąb lasu, bądź bezpiecznie z niego wyprowadzić, wysypać dzieciom zebrane runo leśne z koszyka, uchronić przed atakiem zbójców, wydać na pastwę dzikich zwierząt lub ochronić przed nimi[2].

Leszy (borowy, borowiec, laskowy, leśnik, gajowy, leśny dziad) przetrwał w polskich wierzeniach ludowych aż do końca XIX wieku (Bohdan Baranowski przytacza podanie, według którego borowy pomógł w ucieczce dezerterowi z carskiego wojska). Pojawiać się on miał najczęściej w postaci człowieka ubranego w mundur strażnika leśnego
inf Wikipedia

Mój leszy inspirowany jest grą Wiedźmin

Spoiler (kliknij, aby zobaczyć)

Link do zewnętrznego obrazka

Się zgłoszę, co tam!
Przedstawiam leśną królową elfek (tak, na stylizacji występują elfie uczy, jakby ktoś nie zauważył ^^ To na głowie lekko przysłania), która ma za zadanie opiekować się lasem i dbać o ich mieszkańców: nie tylko zwierzęta, ale także o inne magiczne leśne  stworzenia. Jest patronką leśniczych.

W mojej szafie znalazło by się jakieś stworzonko z różnych legend, czy mitów.. Jednak tym razem zdecydowałam się pokazać w coś prostszego i bardziej możliwego do spotkania w lasach. Otóż przedstawiam:

Nietoperza


Stylizacja inspirowana tym uroczym ( jak dla mnie) stworzonkiem.
Pewnie zastanawiacie się skąd pomysł na białe włosy. Już tłumaczę. Białe włosy mają symbolizować wyjątkowość, co znaczy że są objęte ochroną gatunkową . 

Kilka sów o Nietoperzach

Są to jedyne zdolne do aktywnego lotu ssaki, w przeważającej większości. Prowadzą nocny tryb życia. Specyficzną postawę w spoczynku ( zwisanie głową w dół) zawdzięczają specjalnej budowie tylnych kończyn.
Nietoperze są obecnie na całym świecie. W Polsce można spotkać 25 gatunków ( Wszystkie są objęte ochroną). Najczęściej jednak występują w tropikach ( Puszczę Amazońską zamieszkuje ponad 100 gatunków)
Nietoperz w każdej kulturze jest jakimś symbolem np. W Europie często był powiązany z czarami i złem. natomiast w Chinach oznacza on szczęście, a w Tonga jest fizycznym ucieleśnieniem duszy

Informacje zaczerpnięte z Wikipedii oraz z jakiejś strony poświęconej nietoperzom

(Kiedy ja smarowałam opis, ktoś mnie ubiegł w dodaniu driady No, ale jako, że hamadriady to bardzo specyficzny rodzaj driady, a i moja driada jest inna od stylizacji poprzedniczki, bez większych skrupułów dodaję wcześniej przygotowaną stylizację i opis   )



Gdzieś na obrzeżach miasteczka X znajduje się zabytkowy dworek, choć niewielki, widać, że został wybudowany przez kogoś bardzo bogatego. Dziś niestety jest w stanie lekkiej ruiny. Na poddaszu tego właśnie budynku znajduje się strych, pełen zakurzonych pudeł. Nikt tu już nie zagląda. Starszej pani, która tu mieszka sprawia problem wejście po schodach, a co dopiero dźwiganie pudeł. Nie mniej jednak, w rogu najdalszym od drzwi znajduje się stos bardzo starych pudełek, które sprawiają wrażenie jakby miały się rozpaść przy najmniejszym dotyku. Na każdym z nich widnieje napis: „ Pamiętniki Tessie Sollowberry". W środku znajdują się woskowane cylindry z fonografu. Nie za bardzo jest na czym je dzisiaj odtworzyć, ale w każdym pudełku znajduje się plik kartek związany sznurkiem. Pismo na transkryptach jest wyraźne i czytelne, jakby pisało je dziecko, które jeszcze nie zdążyło sobie wyrobić własnego charakteru pisma. Najwyraźniej ktoś uznał, że będzie to ciekawe ćwiczenie z pisania dla dziecka. Większość cylindrów zawiera niezbyt interesujące informacje na temat życia wiktoriańskiej arystokracji, jednak pośród kartek z najstarszego pudła, tego, w którym cylindry wydają się zniszczone, znajduje się jedna strona z bardzo osobliwym zapisem:

Treść transkryptu

Spoiler (kliknij, aby zobaczyć)

"Spisanie przez Charlesa Kiplinga, lat dziesięć, w dniu 3 marca 1908 A.D.

Nagranie z dnia 12 września 1890 A.D. trwające 2 minuty 48 sekund.

[początek nagrania]

(w tle słychać śpiew ptaków)

Ciocia Tessie:
(mamrocze) Tatko nie będzie zadowolony, gdy się dowie, że zabrałam fonograf na spacer...
(Normalnym głosem) Dziś spotkała mnie rzecz niezwykła przygoda. Choć zazwyczaj chowają się przed obcymi, driada postanowiła wyjść z drzewa żeby mnie spotkać

Inna Pani:
Bo się potknęłaś i wyłamałaś całą gałąź z drzewa! I jeszcze zaczęłaś jęczeć w dziurze, do której wpadłaś. Nie mogłam znieść tego hałasu to i wyszłam.

Ciocia Tessie:
Siedzi teraz obok i bawi się z wiewiórkami.  Pomogła mi wydostać się z parowu.

Inna pani:
Żebyś w końcu się uciszyła!

Ciocia Tessie:
Całe szczęści, że akurat nie trzymałam fonografu, bo tato by mnie zabił. W sumie wygląda jak Diana na obrazach w muzeum, tylko ładniej.
Jej strój jest bardzo skąpy, zakrywa tyle, co halka noszona pod gorset i ma dziwne czarne sznurowanie. I chodzi boso! A na jej ręce rosną takie same grzyby jak na pniu drzewa obok.  Na jej długich, rozpuszczonych brązowych włosach ma taki śliczny wianek z liści i gałązek, wygląda jakby był żyjącym drzewkiem.

Inna pani:
Bo jest! A ty masz tak wąską i długą spódnicę, że w sumie się nie dziwię, że się wywaliłaś. Tylko dlaczego musiałaś złamać tę gałąź? Zniszczyłaś drzewo... I co ja teraz zrobię z tą gałęzią? Przecież jej nie przykleję! A ogóle to, czemu gadasz do tej dziwnej trąbki? Powinnaś myśleć jak teraz zapłacić za wyrządzoną szkodę. Przecie…

[Koniec nagrania]"

Niestety, widocznie miejsce na rolce się skończyło i nagranie się urywa.  A jeśli właścicielka osobliwego pamiętnika postanowiła w jakiś sposób  udokumentować dalszą część swojego spotkania z driadą nie zostało to umieszczone w pudełkach.

Moja stylizacja to Kruk- inteligentny ptak o czarnych, paciorkowych oczach. Mistyczny strażnik ścieżki duchowej i tajemnic, określany również mianem ptaka proroczego czy wróżebnego. Sam las jest pewnego rodzaju tajemnicą, więc zasłużenie można nazwać kruki jego obrońcami. Mój kruk stanowi pieczę nad wszelkim leśnym stworzeniem- inteligentny, spostrzegawczy, pojętny, majestatyczny i nieco przerażający.

Moja stylizacja przedstawia czarną wdowę. Gatunek jadowitego pająka którego jak sama nazwa mówi zjada ona swoich partnerów Jest drapieżnym pająkiem ale jak każda kobieta wyjątkowoo pięknym:) Czeka tylko żeby rozszarpać swego ukochanego:)

Ostatnio zmieniony przez sandy123 (23-11-2015 o 14h27)

Moje pierwsze skojarzenie co, a raczej kogo można spotkać w lesie było dość "mroczne" aczkolwiek trafne, ponieważ na kogo można się natknąć jak nie na samobójcę? Biorąc pod uwagę taki lasy jak Aokigahara gdzie zbaczając ze szlaku można się natknąć na jakiegoś wisielca, ponieważ jest on miejscem masowych samobójstw wydaje mi się ono jeszcze dosadniejsze. Zatem moja stylizacja przedstawia wisielca, który już trochę sobie w lesie podyndał.

Link do zewnętrznego obrazka

Aokigahara

Aokigahara to las leżący u podnóża góry Fuji. Jego powierzchnia rozpościera się na 35 kilometrach kwadratowych. Mieszane gęstwiny i podłoże z lawy utrudniają poruszanie się w tym dość specyficznym miejscu. Nietypowe zagęszczenie drzew sprawia, że wewnątrz lasu panuje bezwietrzna atmosfera i śmiertelna cisza. Klimat jest tu niesamowity, a wręcz nierealny, co powoduje, że sami zaczynamy rozglądać się wokół siebie. Ale to nie dlatego miejsce to jest tak tajemnicze, a zarazem straszne. Las owiany jest złą sławą ze względu na wyjątkową popularność wśród samobójców. Rocznie wiesza się tu średnio ponad 100 osób.

Podobno atmosfera śmierci jest odczuwana zaraz po wejściu do Aokigahary. To kraina, do której idzie się tylko i wyłącznie w jednym celu - aby umrzeć. Już na skraju lasu możemy zauważyć tablice informacyjne i ostrzegawcze, które apelują do każdego, kto znajdzie się w tym miejscu. Policja, a także służby porządkowe umieszczają bezpośrednie komunikaty: "Zastanów się raz jeszcze!" lub "Proszę, skontaktuj się z policją, nim postanowisz się zabić!". Ilość wisielców, jakich można tu spotkać jest przerażająca. Nie ma reguły do tego, jakiego pokroju ludzie udają się do lasu. Są to biznesmeni, nauczyciele, sprzedawcy, a także najzwyklejsi ludzie. Aura, jaka tu panuje i świadomość zbiorowego cmentarzyska zapewne dodają odwagi, a tym samym wpędzają w depresyjny nastrój. Już po kilkunastu metrach po wejściu do lasu napotykamy na pierwsze części garderoby porozrzucane między konarami drzew. Bielizna, marynarki czy krawaty to stały widok, który już nikogo nie dziwi. Dalej widzimy butelki po sake czy innych alkoholach, które z pewnością dodały odwagi w odebraniu sobie życia. Są tu również portfele wraz ze zdjęciami rodzin i dzieci samobójców. Często w kieszeniach spodni znaleźć można różnego rodzaju leki i opakowania po nich. A na gęsto rozpostartych konarach drzew zarzucone są pętle sznurów bądź paski od spodni.

Rzadziej spotkamy tu ciała samobójców. Jak twierdzi policja i leśnicy, te zjadane są przez niedźwiedzie, lisy i inne leśne zwierzęta, a kości porozrzucane są po całym terenie. Mieszkańców pobliskiego lasu nie dziwią już widoki czaszki pod drzewem czy stosu ludzkich kości na skraju bądź przy wędrownych ścieżkach. Jednak inaczej jest z wisielcami, których zazwyczaj spotykają służby porządkowe czy policja, choć czasem również turyści. Ich ciała zwisają z potężnych konarów drzew niczym manekiny w horrorze. Las Aokigahara zwany także "Morzem Drzew" słynie jako jedno z najbardziej mrocznych i przerażających miejsc. Nawet gdyby desperat w ostatniej chwili chciał zmienić decyzję i potrzebowałby ratunku, żadne krzyki i wzywanie pomocy mu nie pomogą. Gęstość lasu i potężne konary tworzą naturalną barierę dźwiękową, dzięki czemu wszelkie hałasy z zewnątrz są wygłuszone.

Podobno przyszłych samobójców można łatwo rozpoznać. Zmierzają oni pogrążeni w depresji i z błędnym wzrokiem w stronę lasu. Powód takiej decyzji? Z pewnością każdy inny. Rozpad rodziny, nałogi, długi bądź globalny kryzys, który doprowadza do bankructwa przedsiębiorców. Ludzie zabijają się, by uciec od problemów, bo tak prościej. W Japonii wielu z nich decyduje się na taki krok właśnie w lesie samobójców. Statystyki zgonów są przerażające. Do stycznia 2009 roku liczba ofiar wynosiła 2305, zaś już w styczniu 2010 roku zwiększyła się do 2645 osób. Prawie jedna osoba dziennie popełniła w "Morzu Drzew" samobójstwo. Takie statystyki szacują lokalne władze, jednak w rzeczywistości mogą być one znacznie większe ze względu na ciała zjedzone przez leśne zwierzęta.

Las Aokigahary to miejsce przypominające piekło. Zła opinia krążąca o tej mrocznej krainie wydaje się być uzasadniona i zasłużona. Jedna z legend o tym miejscu mówi, że podobno na terenie lasu, pod ziemią znajdują się dużej ilości złoża żelaza. Turyści odwiedzający Aokigaharę posługują się kompasem, by później trafić do wyjścia. Jednak kompasy szaleją, a oni nie mają szans na powrót. Więzieni w lesie, nie mogąc odnaleźć drogi powrotnej zupełnie tracą rozum, w rezultacie modląc się o natrafienie na wolną pętlę na drzewie. Inna legenda głosi, że w lesie pojawiają się dusze zmarłych, które wabią samobójców. Mroczna historia opisuje dawny zwyczaj, kiedy to w czasach głodu przywożono tu starszych i schorowanych ludzi pozostawiając ich na pastwę dzikiej przyrody. Być może do dziś błąkają się tu ich dusze, zachęcając do samobójstw desperatów.

Widze, że tu same potworajki, wiec ja zgłosze cos bardziej kjut *w*



Oto moja leśna elfka.
Stylizacja zawiera baardzo duzo kwiatów, ponieważ je uwielbaiam (taka słabośc).
Pewnie odrazu przyjdzie wam na mysl, co jest, nie ten temat ty serze pleśniowy,
wiec zdradze wam, że w lesie wbrew pozorom jest od gorma polanek,
a wszystkich niedowiarków, którzy sądzą ze ich tam nie ma to zpraszam,
do naszych polskich puszczy xD.

Tak więc stylizacja przedstawia scenę, w której moja miss wraca z owej polany do swojego domku ukrytego miedzy konarami :3

,,W lesie kryje się...tajemnicza postać zwana...."



Zanim zacznę historię dodam, że inspirowałam się legendarnymi stworzeniami Japonii. Lista jest bardzo długa, a niektóre ze stworków bardzo ciekawe.

,, W lesie kryje się Ōkami.
  Tajemnicza postać przypominająca białego wilka dawno temu niemal zginęła podczas pożaru wioski w której mieszkała wraz z rodziną.  Niedaleko znajdował się las. Kilkumiesięczne dziecko znalazła biała wilczyca - duch lasu. Z niewiadomych przyczyn zabrała ze sobą maleńką dziewczynkę i wychowała. Dorastając wśród duchów, zwykłych zwierząt oraz zieleni, nauczyła się rozmawiać z nimi. Nadano jej imię Okame ( z mitologii postać czczona jako "bogini wielorakiego szczęścia"(...)osoba o białej twarzy(...)). Dziewczyna zawsze nosiła maskę. Nigdy nie widziała innego człowieka. Tak naprawdę sama już nim nie była. Przebywając z bóstwami, otrzymała własne moce i była pewna, że jest jedną z nich. Minęło kilka wieków i w lesie pojawiało się coraz więcej ludzi. Zaczęli oni tępić duszki. Okame postanowiła wypędzić ich z jej domu. Musiała jednak pamiętać, że nie może zginąć, ponieważ jest ,,córką" białej wilczycy - najpotężniejszego z bóstw, czyli władczyni tego lasu. To oznaczało, że jest jedyną jej następczynią.          Bezszelestnie poruszała się w koronach gigantycznych, zielonych drzew, niezauważona przez przybyszy. Powoli podchodziła do nich od tyłu i używając swoich mocy, zamieniała ich w drobne gryzonie. Następnego dnia przyszło już tylko kilu ludzi. Dziewczyna zrobiła to samo co poprzedniego dnia, jednak niespodziewanie pojawił się czarnowłosy, wysoki i młody chłopak. Nie dał się jej zaskoczyć i ukrył się wcześniej w zaroślach. Okame natychmiast ruszyła przed siebie. Nie byłą głupia - kierowała się w stronę urwiska. Niestety, gdy była prawie na miejscu dogonił ją. Nie wiedziała co robić, więc zacisnęła pięści i spojrzała na niego. Chłopak odskoczył i stanął jak słup soli. Ukazały mu się oczy czerwone jak krew. Wyglądały zupełnie jak te u zwierząt, ale po chwili stały się brązowe i ...ludzkie. Młodzieniec zaczął do niej mówić jednak zrozumiał, że ona nie odpowie. Ku jego zdumieniu odpowiedziała, że nie zrobi mu krzywdy jeśli on i jego przyjaciele nie skrzywdzą duchów z tego lasu.
Później chłopak codziennie odwiedzał las i jego mieszkańców. Kilka lat później został ciężko zraniony, ale nie zmarł. Pojawiła się Okame. Czarnowłosy młodzieniec zamienił się w ducha lasu - takiego jak Okame, ale z czarna maską.

Legenda mówi, że nadal można ich spotkać w tym lesie.


Jest to całkowicie zmyślona historia, która pojawiła się, ponieważ mam bujną wyobraźnię i zamiłowanie do mitologii.

Moja miss to stworek leśny, który swoją muzyką budzi i usypia wszystkich mieszkańców lasu. Interesuje się dzikimi roślinami, kocha muzykę, przyrodę i uwielbia wszystko co jest zielone.

Podbijam!~ Przypominam, że został ostatni dzień, czas oddawania zgłoszeń kończy się w piątek 27 listopada 2015 roku równo z wybiciem północy. ♥

Demon z wyspy Malokai

Link do zewnętrznego obrazka

Kiedyś, na małej, rajskiej wysepce Malokai, żyła kobieta z córką. Matka wychowywała ją samotnie i uczyła wszystkiego, co sama potrafiła. Wyspa była wszystkim co miały. Nauczyły się żyć z nią w symbiozie i stały jej częścią. Tak beztrosko mijały im lata. Młoda dziewczynka rosła i powoli stawała się kobietą, a jej matka staruszką. W przyrodzie wszystko ma początek i koniec. Młoda dziewczyna wiedziała o tym, ale mimo to było jej ciężko pogodzić się ze śmiercią matki. Nie odczuwała jednak samotności, bo zawsze towarzyszyli jej przyjaciele, czyli ptaki. Zawsze najlepiej je rozumiała i już od dziecka nawiązała z nimi niewyobrażalną więź. Sama nie zauważyła kiedy, ale zaczęła stawać się jednym z nich. Wiedziała, że nagle nie wyrosną jej skrzydła i nie będzie mogła szybować w przestworzach jak one, ale cieszyła się, że wtapia się w kolorowy las i może kontynuować dzieło matki, ochraniając go. Czyniła to bardzo dobrze, bowiem ludzie bali się tego miejsca, mówiąc, że jest nawiedzone przez ducha wyspy. Ci, którzy go widzieli opisują go jako kolorową bestię w ogromnym pióropuszu, z której wyrasta gąszcz roślin, a odkryte miejsca, wyglądające jak ludzkie kończyny oplątane są lianą. Ludzie nie widzący jej z bliska, rzeczywiście mogli tak pomyśleć. Jednak mieli rację w jednej rzeczy. Mimo, że naprawdę nie wygląda wcale strasznie, jest dość groźna, bowiem wyspa słucha jej rozkazów, a ptaki donoszą o wszystkim co się dzieje na całym archipelagu.

To jeszcze ja!


Z czym kojarzy się las? Co widzisz, kiedy słyszysz to słowo?
Drzewa, noc, księżyc, ciemna, lekko już zarośnięta ścieżka. Wydeptana dróżka, która bynajmniej nie została stworzona przez ludzką stopę. Obdrapane z kory drzewa, obsypane morką i zimną ziemią, fragmentami roślin i strzępami futra.
Gęsta mgła, huczenie sowy i wycie. Przeszywające do głębi wycie wilków. Ale czy na pewno...
Stworzenie to nie zostało nazwane przez człowieka, bo ludzie nawet nie wiedzą o jego istnieniu. Połączenie legendy, świata natury i fantastyki. Wilkołak, lis i ludzkie zachowania. Istota idealnie przystosowana do funkcjonowania w lesie, a także w sforze. Hybryda będąca na szczycie łańcucha pokarmowego.
Dwunożna postać porośnięta futrem, łuskami i okryta zdobytymi skórami. Krwiożercza bestia, która ma we władaniu wszelkie inne zwierzęta żyjące w lesie. Rogi służą mu do obrony, ale też do ataku, a co najważniejsze, świadczą o jego wyższości w hierarchii.
Nie chcesz go spotkać, a jak już się na niego natkniesz, to możesz być pewien, że nikt się o tym nie dowie... Nigdy.

Ostatnie godziny na zgłoszenia! :3 Świetne stylizacje, dziewczyny. <3

Przypominam, że od północy do godziny 12 w niedzielę możecie także podsyłać nagrody dla swoich faworytów do mnie na priv. ^^

Morderca


Po tylu horrorach to w mroku może się tylko psychopatyczny seryjny morderca czaić. Żadnego konkretnego nie mam na myśli. Taki typowy i ogólny profil seryjnego mordercy, który jest socjopatą, nie ma sumienia. Nie boi się "pobrudzić rąk" XD. Wyczekuje w lesie na kolejną ofiarę lub w lesie przy drodze. Czeka na szansę gdy komuś popsuje się samochód, a on ruszy z pomocą. By zaraz potem porwać ofiarę, zabrać ja do swego domku (który jest niedaleko wraz z farmą). I tam zrobić rzeź niewiniątek i dołączyć osóbkę do kolekcji. Mniej więcej taki profil.