Zastanawiałeś się kiedyś jak to jest mieszkać z trzema duchami ? Nie ? To teraz masz okazje wysłuchać tej dawnej historii już przez ludzi zapomnianej. Jest 2029 żyjemy w nowoczesnych mieszkaniach jeździmy pięknymi samochodami ! Nie, nie chodzi o nas. Z braku pieniędzy postanowiliśmy wynająć mieszkanie z obcymi ,,Ludźmi" gdy już znaleźliśmy piękny duży dom czas na znalezienie współlokatorów. Jest nas szóstka trzy dziewczyny trzech chłopców w tym troje ludzi i troje duchów czy o tym wiemy ? Nie... Co się stanie czy się dogadamy ? Czy nauczymy się żyć wśród duchów ? A może po prostu uciekniemy...

O co chodzi ?
Wcielamy się w duchy i ludzi ( nie znamrangareiyrr rarsrię ) i wynajmujemy razem wielki rdom nie wiemy że troje z nas to duchy nie wiemy jak się dowiemy to zależy już od was.

Miejsca duchy :
- RoseMary5
- ScarletWitch
- Sszyszka
Ludzie :
- Arwen
-Maruki
-

Karta postaci :
imię:
nazwisko :
wiek:
rodzaj śmierci :tylko duchy
zwierze jak ktoś chce:
moce : tylko duchy
ciekawostki :
i co tam jeszcze chcecie






imię : Ciara
nazwisko : Delavine
wiek : 20 lat

rodzaj śmierci : wpadła pod samochód
zwierze : Kotek o imieniu Lola

moce : włada pogodą, może czytać ludzkie myśli oraz wyczarowywać przedmioty itp.
ciekawostki :
- Zmarła wraz z Lolą gdyż zobaczyła ją na drodze i chciała ją uratować ale nie zdążyła
- Kocha owoce i słodycze
- Pięknie śpiewa
- umie dobrze gotować
- kocha patrzeć na gwiazdy
- lubi sport
- Umie wyczarować wszystko dosłownie
- Zmarła w wieku 20 lat 2 lata temu ale się nie starzeje    

Ostatnio zmieniony przez Rosemary5 (23-03-2014 o 19h29)

Link do zewnętrznego obrazka

死ぬ~~ Imię Yukko  ~~死ぬ
死ぬ~~ Nazwisko Haizawa~~死ぬ
死ぬ~~ Wiek 18 lat ~~死ぬ
死ぬ~~ Data urodzenia piątek 13 sierpnia~~死ぬ
死ぬ~~ Płeć Piękna~~死ぬ
死ぬ~~ Rola Duszek~~死ぬ
死ぬ~~ Orientacja Heteroseksualna~~死ぬ
死ぬ~~ Moc Teleportacja siebie oraz przedmiotów, również ludzi oraz stawanie się niewidzialną~~死ぬ



死ぬ~~ Kolor włosów Czarne z granatowym połyskiem~~死ぬ
死ぬ~~ Kolor oczu Czerowne~~死ぬ
死ぬ~~ Wzrost 163 cm~~死ぬ



死ぬ~~ Charakter&Historia&Śmierć ~~死ぬ
Słoneczny dzień, wyjątkowy dzień-osiemnaste urodziny panny Haizawy. Dzisiaj możemy zostać wybawieni, ten dzień sprawi, że już nikt nie umrze, ani jedna osoba. Puste dziewczę myśli, że to rytuał pełnoletności. O nie, myli się. Na taką ofiarę czekaliśmy zbyt długo. Dzisiaj zostaniemy wyzwoleni!
W sali, w której odbywała się rada starszyzny mówił tylko jeden głos. Nikt spoza nie wiedział co się stanie. Tylko rada starszych wiedziała co się szykuje.
Proszę o zachowanie tego w tajemnicy. Nie potrzebujemy rozgłosu.
Głos znów rozbrzmiał. Wszystko było już naszykowane, wystarczy ją zabić, tylko tyle.
Przestraszona dziewczyna podsłuchiwała ten monolog. Już miała uciec, gdy niespodziewanie potknęła się. Narobiła sporo huku. Z sali wyszedł przedstawiciel rady starszych i złapał brutalnie dziewczynę za nadgarstek. Zaciągnął ją tak do sali.
Oto i nasze wybawienie.
Podniósł ją do góry, wysoko nad ziemię. Inni otworzyli wielkie drzwi, drzwi śmierci. Po policzkach dziewczyny spłynęły łzy, bardzo się bała. Starszyzna wypowiedziała jakąś modlitwę a strach dziewczyny narastał. Po chwili mężczyzna ją puścił, rzucił ją do środka. Spadła po schodach i poczuła niezmierny ból. Obie nogi strasznie ją bolały, ból przeszedł całe jej ciało. Zemdlała.
Obudziła się po jakimś czasie, była bardzo głodna. Wszystko bolało ją niezmiernie. Nie mogła wstać, obie jej nogi były złamane. Ból narastał.
Po kilku dniach zmarła z głodu, ale również z wyziębienia. Przez cały czas czuła tylko ból, nic po za tym. Wszystko stało się jej takie obce, bała się śmierci. Wiedziała jednak, że jest ona bardzo bliska. Tego nie da opisać się w słowach, cierpiała za nic. Nic nie zrobiła, niczym nie zawiniła a jednak. Śmierć była sprytniejsza.

Ostatnio zmieniony przez Sszyszka (23-03-2014 o 20h23)

---

|Ask|Blog|Instagram|

WRÓCIŁAM~~

Link do zewnętrznego obrazkaLink do zewnętrznego obrazka
Link do zewnętrznego obrazka


Link do zewnętrznego obrazka

I m i ę |  Tessa

N a z w i s k o |  Virtanen

P ł e ć |  Piękna

W i e k |  19 lat

D a t a   u r o d z e n i a |  28 Luty

Z n a k   z o d i a k u |  Ryby

K r a j  p o c h o d z e n i a |  Finlandia

O r i e n t a c j a |  Heteroseksualna

R o l a |  Człowiek


Link do zewnętrznego obrazka
Link do zewnętrznego obrazka

Link do zewnętrznego obrazka


W z r o s t |  169 cm

S y l w e t k a |  Szczupła, drobna

K o l o r   w ł o s ó w |  Czarne

K o l o r   o c z u |  Szare


C h a r a k t e r |  Tess jest ambitną i inteligentną dziewczyną. Zawsze stawia przed sobą jasny cel, do którego dąży - jednak nie po trupach. Zawsze uważała, że sukces trzeba sobie wypracować, a nie wywalczyć. Można powiedzieć, że jest sympatyczną osobą, jednak to jest zależne. Jeśli coś nie będzie jej pasować w tobie, to nie omieszka od oschłości i zdystansowania. Nie cierpi, gdy zataja się przed nią jakieś kluczowe informacje, a jeszcze bardziej, gdy nie potrafi jej odkryć. No cóż, ma dociekliwy umysł, który z niezwykłą chęcią rozwiąże wszelkie tajemnice i zagwozdki.

C i e k a w o s t k i |
» Uwielbia czytać książki, a w szczególności powieści sensacyjne «
» Jest uczulona na kocią sierść «
» Do czytania musi zakładać okulary «
» Nie wierzy w wszelkie paranormalne zjawiska, w tym też w duchy «


Link do zewnętrznego obrazka
Link do zewnętrznego obrazka
Link do zewnętrznego obrazka

Ostatnio zmieniony przez Arwen (29-03-2014 o 18h14)

---

Link do zewnętrznego obrazka

Imię Daichi
Nazwisko Ogawa
Wiek 19 lat
Data urodzenia 4 marca
Płeć Przystojna
Rola Duch
Orientacja Biseksualny
Moc Super szybkość i zwinność, a także możliwość przechodzenia przez ściany. Potrafi także zmieniać prawdopodobieństwo zdarzeń czyli rzeczywistość (strasznie to go wykańcza).

Link do zewnętrznego obrazka

Kolor włosów Srebrno - białe
Kolor oczu Niebieskie, czasem jedno jest Czerwone.
Wzrost 178

Link do zewnętrznego obrazka

Charakter
Jest to młody chłopak, któremu jedno w głowie. Jest dosyć bardzo zboczony, ale często udaje mu się to ukryć przed innymi, bo jest zamknięty w sobie. Lubi mroczne zaułki i często tam właśnie jest. Wydaje się, że może być brutalny, ale naprawdę jest potulny jak baranek. Szybko można sprawić, że się uśmiechnie, oczywiście jak się do Ciebie przyzwyczai.

Historia
Jego życie było praktycznie jak u normalnego nastolatka, niczym szczególnym się nie wyróżniał. Chyba, że jego kolor włosów i jasna cera. Ale to była wina choroby, przez którą nie miał barwnika odpowiedzialnego za kolor czyli Melatoninę. Musiał unikać słońca, dlatego też zaprzyjaźnił się z ponurymi miejscami, a ludzie brali go za Gota, czy Emo.

Śmierć
Pewnego dnia był dosyć nieostrożny, a nawet głupi. Dla dziewczyny która mu się spodobała postanowił przestać nosić ze sobą parasolkę i kaptur na głowie. Zaczął nosić się jak każdy szanowany się chłopak, ale to było zgubne dla niego. Promienie UV sprawiły, że dostał rozległego poparzenia skóry. Przez to, że doszło to do najwyższej fazy poparzenia umarł. Dosyć się nacierpiał przed śmiercią. 

Link do zewnętrznego obrazka

Ostatnio zmieniony przez ScarletWitch (23-03-2014 o 22h18)

Wstałam rano bardzo wcześnie całą noc nie mogłam spać byłam bardzo podekscytowana moje małe mieszkanko dzisiaj będzie już innych ludzi a ja wreszcie wyjdę na prostą no bo cóż chociaż jestem duchem też mam swoje potrzeby a pieniędzy niestety się wyczarować nie da.
Poleciałam do łazienki i ubrałam dżinsowe szorty, czarne conversy, biały top i puchatą bluzę z kocimi uszami przy kapturze w kremowym kolorze związałam jeszcze włosy w kok i wyszłam.
Wzięłam moje walizki i wzięłam taksówkę za pięć minut byłam już w nowym domu drzwi były zamknięte więc mogłam wybrać pokój pobiegłam do pokoju z tarasem i i położyłam moje walizki a rzeczy loli obok łóżka.
Pokój był normalny więc jednym ruchem ręki troszeczkę go zmieniłam był teraz nowoczesny i czarny z lekką nutką różu, poszłam na dół i usiadłam by zaczekać na resztę.

-Daichi
To był dzień przeprowadzki,  aktualnie mieszkałem w jakimś ciasnym pokoju. Zaczęło mnie to już denerwować i znalazłem ciekawą ofertę, miałem wynajmować z innymi ludźmi cały dom. To będzie ciekawe doświadczenie żyć z śmiertelnikami. Otworzyłem dynamicznie drzwi od domu i rozejrzałem się po pomieszczeniu. Poczułem obecność jednej osoby, ale na pewno nie był to człowiek. Robi się ciekawie. Zajrzałem do pierwszego lepszego pokoju po lewej stronie i wpakowałem się do środka i rzuciłem w róg moje bagaże, sam rzuciłem siebie na łóżko. Ale nudny pokój, typowo nie w moim stylu. Dotknął dłonią ziemi, a pokój ogarniała biała wiązka mocy. Pomieszczenie stawał się czarny z dodatkiem niebieskiego i czerwonego, sufit pozostał biały. Łóżko stało się dwu osobowe, a meble z ciemnego drewna. Pojawiły się plakaty ulubionych zespołów i postaci z komiksów. Przy okazji ciuchy z zawrotną prędkością ułożyły się w pułkach, a torby poleciały na dno szafy. Otarł po wszystkim czerwoną szramę pod lewym okiem, która naprawdę jest jego krwią. - A więc zaczyna się bardzo dobrze, skoro mogłem z tym czymś zrobić co chciałem. Zamknął oczy i nie miał ochoty na razie wychodzić z pokoju.

Ostatnio zmieniony przez ScarletWitch (29-03-2014 o 20h59)

Link do zewnętrznego obrazka

Ach.. Nareszcie będzie mieszkać na swoim.. No może tak nie do końca, bo dom będzie dzielić z piątką nieznanych jej osób, jednak tylko na takie opłaty mogła sobie pozwolić, aby wyprowadzić się od rodziców i ich "odciążyć", że tak to ujmę. Byli oni tym bardzo poruszeni. Mogło się zdawać, że Tess dopiero co skończyła liceum, a teraz się wyprowadza..
Rodzice zawieźli ją pod nowy adres zamieszkania. Po pożegnaniu i obiecaniu, że córka wkrótce ich odwiedzi, odjechali, zostawiając ją z bagażami przed domem. Tess wzięła głębszy oddech i poprawiła ubrania, po czym weszła do środka. Rozejrzała się po wnętrzu. Może i było prosto urządzone, jednak nie uważała to za wadę, a raczej za więcej możliwość ciekawej aranżacji. Zajrzała do paru pokoi, znajdując w końcu pokój. Położyła torby na łóżku i otworzyła na oścież okno. Rozciągał się z niego wspaniały widok na ogród.. Nagle dziewczyna coś usłyszała. Nie była pierwsza..?
- Halo..? Jest tu ktoś? -rzuciła pytania w powietrze, wychodząc z pokoju i ruszając korytarzem.

---

Ktoś przyszedł ale nie to nie człowiek, nie czyżby ? Nie to nie możliwe, a może jednak... Tak to duch robi się ciekawie nie miałam ochoty go zatrzymywać poszedł on do pokoju który znajdował się obok mojego.
Czekałam na trzecią osobą miałam nadzieję że tym razem to będzie dziewczyna zawsze fajnie z kimś pogadać tylko jedna rzecz mnie stresuje jak przy ludziach mamy używać czarów tak żeby tego nie zobaczyli.
Nagle ktoś przyszedł, była to dziewczyna jasna cera, krótkie i czarne włosy nic ciekawego ale zawsze coś najgorsze było to że była ona człowiekiem eh nie ma tak dobrze.
- Nie nikogo nie ma !
Zaczęłam się śmiać sama z siebie wstałam i poszłam do pokoju widziałam jak Lola siedzi na moim łóżku i bawi się moimi pluszakami zabrałam je ułożyłam na półce i dałam Loli jeść.

Link do zewnętrznego obrazka
Przed posiadłością stała dziewczyna w starym japońskim mundurku, zachował się on w idealnym stanie. Jej długie włosy powiewały na wietrze a oczy jej były zwrócone w jeden punkt-klamkę.
Po chwili zamyślenia otworzyła niepewnie drzwi i powoli weszła do środka. Odnalazła swój pokój i weszła do środka. Po drodze minęła jakąś dziewczynę ale nie miała odwagi się odezwać. Szybko zamknęła drzwi i położyła walizkę obok łóżka. Rozejrzała się bacznie po pomieszczeniu.
-Ładnie.
Stwierdziła gdy skończyła oglądać pokój. Otworzyła walizkę i zaczęła powoli się wypakowywać.
-Zachowuj się jak człowiek, zachowuj się jak człowiek....
Zaczęła powtarzać cicho jedno zdanie w kółko. Wiedziała, że zamieszka z ludźmi, których dotychczas się bała. Nie wiedziała jak się zachować.
Skończyła się rozpakowywać i usiadła na podłodze.

---

|Ask|Blog|Instagram|

WRÓCIŁAM~~

Usłyszałam kroki więc kolejna osoba ale nie było w niej coś czego nie ma w żadnym człowieku nie miała ona swojej duszy jej dusza odeszła tak jak reszta nas duchów jak widać robi się coraz ciekawiej.
Zrobiło się strasznie gorącą zdjęłam moją puchatą bluzę z uszami kota i założyłam dżinsową kamizelkę wzięłam do ręki książkę którą poleciła mi przyjaciółka ,, BETA " eh nie teraz położyłam ją obok książek i mang.
Lola usnęła więc wymknęłam się z pokoju wzięłam ze sobą laptopa i poszłam na dół na kanapę wzięłam ze sobą butelkę wody mineralnej i włączyłam filmik z kotami ah te koty.
- Nawet to się robi nudne !
Wyłączyłam laptop zaniosłam do pokoju i usiadłam znowu na kanapie.

Przyszedł tym razem normalny chłopak brakuje tylko jednej osoby już nie mogę się doczekać nie wiem czy ostatnią osobą będzie dziewczyna czy chłopak, duch czy człowiek po prostu nie wiem.
Rozejrzałam się nikogo nie ma poleciałam do pokoju i wzięłam Lolę na ręce a gdy już usnęłam położyłam ją na jej małym różowym łóżeczku i poszłam na balkon.
Zbliżała się 15 czas szybko leciał no cóż jestem tu już 4 godziny a czuję się nieswojo może to przez to że nie jestem sama jak zazwyczaj.
Usiadłam na parapecie zobaczyłam różę która już zwiędła gdy nikt nie patrzył wyczarowałam jej specjalny eliksir po paru sekundach róża była jak nowa.

Link do zewnętrznego obrazka

Tess pokręciła tylko głową, uśmiechając się pod nosem, gdy usłyszała okrzyk, że nikogo nie ma w domu. Eh.. Jeszcze przyjdzie czas na poznanie współlokatorów. Czarnowłosa ruszyła zatem z powrotem w stronę pokoju. Przeszła ledwie parę kroków, a szybko wyminęła ją jakaś dziewczyna. Nawet nie zdążyła powiedzieć do niej krótkiego "hej", gdyż ta zaraz zniknęła za drzwiami pokoju. Ale towarzyskie są tu osoby.. Drugi z współlokatorów był milszy, bo chociaż się przywitał. Tess również go powitała i przystanęła na moment, aby zobaczyć, który z pokoi jest jego. Gdy chłopak również zniknął za drzwiami, dziewczyna sama weszła do swojej sypialni i zaczęła się rozpakowywać. Zeszło jej na tym trochę czasu, jednak teraz, gdy oglądała pokój, zdawał się być bardziej jej niż kiedy dopiero co do niego weszła. Teraz Tessa postanowiła poznać choćby imiona swoich współlokatorów. Najpierw przełamie lody z chłopakiem, z którym witała się na korytarzu. Pamiętając więc, za którymi drzwiami zniknął, lekko zastukała w nie i poczekała, aż otworzy.

---

Wyczuwałem kolejne osoby po jakiś 4 godzinach byliśmy w komplecie. Chyba nikomu nie było śpieszno do poznania siebie. Cóż trzeba w końcu obejrzeć ten domek, skoro mam tutaj mieszkać. Założyłem czarną bluzę i zaciągnąłem kaptur na swoje białe włosy, jednak nie lubię się z nimi obchodzić od tak. Zauważyłem, że oprócz mnie są jeszcze dwa duchy, z miłą chęcią sprawdzę ich moce. Z zamiarem poznania domowników udałem się do salonu i usiadłem wygodnie na kanapie rozglądając się po pomieszczeniu. Wszystko wydawało mi się takie zwyczajne, a ta roślinność jest zupełnie na wymarciu. Spojrzałem na sufit i zauważyłem pęknięcia na suficie, wkurzające. Jak można zaniedbać tak dom, cóż dla mnie to nie problem. Ale nie chce mi się robić takich rzeczy tak bez żadnego dobrego motywu działania. Usłyszałem jakieś szmery w korytarzu i oczywiście poszedłem to sprawdzić. Stała tam niska czarno włosa dziewczyna, która dobijała się do jakiś drzwi.
- Siema... Miejmy to za sobą, a więc jestem Ogawa Daichi - Wyciągnąłem dłoń w stronę zawstydzonej dziewczyny i aby ją bardziej speszyć ucałowałem jej wierzch dłoni. Nawet nie wiem po co to zrobiłem, ale wyglądała uroczo w rumieńcach. Jednak zostało mi coś z człowieka.

Ostatnio zmieniony przez ScarletWitch (30-03-2014 o 21h53)

Link do zewnętrznego obrazka

Niemalże podskoczyła, gdy nagle obok pojawił się chłopak w kapturze. Tak cicho do niej podszedł.. Nie wiedzieć czemu czuła się, jakby została przyłapana na gorącym uczynku. Rumieńce same wpełzły na jej twarz, a ona czuła się jeszcze bardziej niższa od nieznajomego niż była w rzeczywistości. Mimo wszystko cieszyło ją, że ktoś też postanowił zapoznać się z współlokatorami. Lekko uścisnęła wciągniętą do niej dłoń i już sama miała się przedstawić, gdy Daichi ucałował jej rękę, co zamknęło jej usta. Była mile zaskoczona zachowaniem współlokatora. Nie spodziewała się, że jeszcze ktoś może się wysilić na taką uprzejmość. Nagle drzwi, do których przed chwilą co zapukała, otworzyły się i ukazał się w nich czarnowłosy chłopak. Jego imię też brzmiało na japońskie..
- Miło mi. Tessa Virtanen. -przedstawiła się, wyciągając rękę do Izimi'ego. Zachęcona jego gestem, weszła do środka pokoju. Obróciła się powoli wokół własnej osi, oglądając tym samym pomieszczenie.
- Widzę, że raczej wszystkie pokoje są w takim samym stanie. -powiedziała, lekko uśmiechając się. Trudno było stwierdzić, czy ten uśmiech był skierowany do chłopaków, czy tak po prostu się pojawił, gdyż jej oczy nadal błądziły po pokoju. Zatrzymały się na małych, lśniących przedmiotach na komodzie.
- Metalowe..? Szczerze nie polecam. -skomentowała leżące tam kolczyki. Sama miała niemiłe wspomnienia ropiejących uszu, kiedy zamiast srebrnych nosiła takie.

---

Link do zewnętrznego obrazka
Na korytarzu słychać było głosy, a co jak do mnie przyjdą? Może lepiej tam wyjść? Nie mogę przecież to ludzie, oni są źli, bardzo źli. Chociaż nie lepiej mieć to za sobą? Ale jak się zbyt zestresuję to znów zniknę albo zemdleję. Jezu, dlaczego to jest takie ciężkie? Raz się żyje, chwila ja już jestem martwa. Nawet nie chcę sobie tego przypominać, okropieństwo. A co jak będą tacy sami?
-Yukko nie panikuj, dasz radę.
Tak. Dam radę! To tylko ludzie, nic się nie stanie. Idę!
Powoli podeszłam do drzwi i nacisnęłam klamkę. Dość szybko wyszłam na korytarz. Drzwi obok były otwarte  a w nich stał ktoś, chyba chłopak. Jezu nie. Zaraz coś sknocę.
-Yyyyy.....eee....no.....ten.....cześć.
Wydusiłam coś z siebie. Spaliłam buraka, tylko nie daj mocą górę. Musisz się uspokoić. Patrzyłam na chłopaka lekko zawstydzona. Co ja robię? Jezu to człowiek!

---

|Ask|Blog|Instagram|

WRÓCIŁAM~~

Zerknąłem na otwierające się drzwi i ujrzałem czarnowłosego chłopaka. A więc jego imię to Izumi, a jej to Tessa, jeszcze dam radę zapamiętać te proste imiona. Wyciągnąłem dłoń do chłopaka i powitałem się po męsku. Dziewczyna o długich włosach, chyba była bardziej nieśmiała niż Tessa, ale ona nie była człowiekiem. Cóż takie rzeczy się wyczuwa, gdy jest się duchem, ona nie posiada duszy. Uśmiechnąłem się na jej widok i nachyliłem twarz gdy przechodziła przez drzwi, aby spojrzeć jej w oczy. Nagle wyczułem z lewej strony osobę, która zbliża się w moją stronę, a więc był to następny chłopak. A więc troje ludzi i dwa duchy, a raczej trzy, tylko jeszcze się nie pokazał.
- Mój pokój się prezentuje znacznie lepiej, niż ten... cóż mogłem go jakoś ustroić, bo całkiem długo tutaj byłem.. Rozejrzałem się po pokoju i wyglądał identycznie, jak mój przed przemianą. Cóż całkiem korzystne jest dla mnie posiadanie mocy. Zdjąłem kaptur i ukazałem innym moje białe włosy, a więc sporo się wyróżniałem na tle czarnowłosych współlokatorów. - Też noszę kolczyk, ale ja wolę takie długie jak ten - złapałem do dłoni kolczyk, w kształcie warkocza, który posiadał czerwony koralik przy uchu i srebrną końcówkę. A więc może z nim będę mógł pogadać.

Ostatnio zmieniony przez ScarletWitch (31-03-2014 o 21h50)

Zbliżała się 18 czas szybko zleciał poszłam do pokoju zobaczyłam parę osób najwyraźniej się zapoznawali eh wolę mieć to już za sobą i przedstawić się.
- Ciara Delavine miło poznać.
Powiedziałam uśmiechnęłam się i pobiegłam do pokoju usiadłam na swoim łóżku i zaczęłam rozmyślać nad sensem mieszkania z ludźmi jakby stworzyli apartament tylko dla duchów.
Poszłam do łazienki i rozpuściłam włosy przebrałam się i położyłam się na plecach na łóżku, przechyliłam głowę i wyjrzałam przez okno zaczął padać deszcz no nic pogoda nie mam zamiaru jej zmieniać.