Link do zewnętrznego obrazka
On chyba czyta w moich myślach. Kto by się go nie bał w takiej sytuacji. On naprawdę jest lekko przerażający.
-Olivier. Przepraszam, że nie do końca ci ufam. Chciałbym ale nie potrafię.
Przygryzłam dolną wargę i odwróciłam wzrok. Za blisko. Za blisko. Za blisko. To nawet pięć centymetrów nie było. Kilka milimetrów i zetkniemy się nosami. A najgorsze, że jego wzrok więc paraliżuje.
Znów spojrzałam mu w oczy.
-Masz naprawdę ładne oczy.
Wypaliłam jak gdyby nigdy nic. Ten kolor jest naprawdę ładny, dość niespotykany.
Kolejna rzecz zaczęła chodzić mi po głowie. A może spróbuję go od siebie odepchnąć.
-Olivier ja...
Urwałam zdanie. Złapałam go delikatnie za nadgarstki i przekręciłam na poduszki. Sama teraz znalazłam się nad nim.
-...ja myślę, że możemy już iść na dwór.
Dokończyłam zdanie.
Nadal go nie puściłam. Poczekam na jego reakcję.

---

|Ask|Blog|Instagram|

WRÓCIŁAM~~

Oliver Reingard

Uśmiechnąłem się znów wrednie.Kolejny raz miałem rację.Ludzie są prości.Jestem obserwatorem.Przez tyle lat byłem odciągany od ludzi,więc po prostu czas gospodarowałem w odnajdowaniu ich słabości,lęków.Każdy je ma,a mi zawsze udaje się je odnaleźć nie ważne kim dana osoba jest.Nauczyłem się jak odróżniać prawdę od kłamstwa.
Nie powiedziałem nic gdy ta zaczęła mówić o moich oczach.Nagle złapała mnie delikatnie za nadgarstki i położyła mnie z powrotem na poduszki.Haha,mogła zrobić tak od razu.
Aczkolwiek ta pozycja mi się nie podobała kiedy teraz ona była nade mną.Słysząc jej kolejne słowa odepchnąłem ją od siebie łapiąc ją wcześniej za ramiona i wstałem z łóżka.
-To chodźmy w końcu-powiedziałem do niej zupełnie innym tonem jakby sytuacja przed chwilą odeszła w zapomnienie.Dla mnie przynajmniej tak.Wolnym krokiem podszedłem do drzwi.

Link do zewnętrznego obrazka
Szybciutko wstałam z łóżka i poprawiłam spódniczkę. Westchnęłam i podeszłam do drzwi. Otworzyłam je i wyszłam z pokoju.
-Idziesz?
Popatrzyłam na niego unosząc jedną brew.
W sumie to nawet nie wiem jak dojść do tego ogrodu. No ale jak będziemy chodzić to w końcu znajdziemy go, prawda? Gdybym była ogrodem to gdzie bym była. Wiem! Na tyłach budynku pewnie. A skoro my mamy okna wychodzące na plac wejściowy to musimy iść tamtym korytarzem.
-Choć.
Zamknęłam drzwi i delikatnie złapałam go za nadgarstek. Zaczęłam prowadzić wymyśloną przez mnie drogą. Doszliśmy do drzwi prowadzących chyba do ogrodu.
Otworzyłam je. Ogród. Tak więc miałam rację, nawet ładny. I ławeczka jest. Nie wiedziałam, że aż tak bardzo się wysilą.

---

|Ask|Blog|Instagram|

WRÓCIŁAM~~