Elizabeth skończyła jeść śniadanie. Weszła powoli do budynku. Powędrowała do klasy w której miała lekcje. Weszła do niej i usiadła w 2 ławce pod ścianą. Wyciągnęła długopis i zeszyt. Zaczęła czekać na polecenia nauczyciela. Rozglądnęła się po klasie rozpoznając niektóre osoby.
Sakura Hitomi Niwa
Kiedy już wspaniały dzwonek, rozbrzmiał, napłynęło do klasy dużo osób. A że wszyscy się równo wepchali, Sakura nie mogła zająć upodobanego przez siebie miejsca. Grzecznie podeszła do dziewczyny i się jej zapytała, ona stwierdziła, że zajęła pierwsze lepsze. Tak, ostatnia ławka pod oknem. Świetne miejsce na obserwowanie świata, rysowanie i lekceważenie poleceń nauczycieli i jeżeli się ktoś dosiądzie ewentualne pogaduszki. Pierwsza była matma. Sakura wyciągnęła książki, w tym jeszcze jeden zeszyt. Tam zapisywała jakieś teksty rysowała i inne. Zabrała się za dokończenie rysunku dziewczyny w masce. Nie interesuje się tak bardzo rysowaniem, ale rysuje bardzo ładnie. Kiedy już skończyła rysować, kątem oka zauważyła, temat na tablicy. Szybko go zapisała i spojrzała chłopakowi przed nią w książek i zeszyt. Robili jakieś zadanie, 5 przykład. Zabrała się za wszystkie przykłady, po chwili kończąc zadanie. Co jak co, ale matma jej szła bardzo dobrze.
Susan Silver
Kiedy usłyszałam dzwonek, szybko wzięłam plecak i pobiegłam do drzwi. Wyszłam z pokoju nie waląc drzwiami, z prędkością światła pobiegłam do sali w której miałam lekcje.. Na szczęście nie spóźniłam się, żeby nauczycielka miała mi wpisywać spóźnienie! Usiadłam w czwartej ławce pod ścianą.. Pierwsza lekcja to była matma, słuchałam jak pani mówi i wszystko zapisywałam do zeszytu.. Siedziałam sama więc ktoś mógł do mnie przyjść i usiąść.. Zaczęłam robić wyznaczone zadania przez nauczycielkę, nie miałam żadnych problemów z matmą!
Adam pisząc list kompletnie stracił poczucie czasu... O zajęciach przypomniał sobie w ostatniej chwili...
Do klasy wpadł parę sekund po dzwonku, niestety wszyscy siedzieli już w ławkach... Nie udało mu się pozostać niezauważonym. Próbował tłumaczyć się problemem ze znalezieniem sali, zarzekał się także, że taka sytuacja więcej się nie powtórzy. Nauczycielka pozostała jednak nieugięta i za karę posadziła go w pierwszej ławce. Adam był pilny jednak pierwsza ławka to była przesada nawet jak dla niego... Wolał skryć się gdzieś dalej. Może na następnych zajęciach uda mu się przesiąść.
Usiadł, odwrócił się do tyłu, za nim siedziała dziewczyna, którą poznał pod drzewem... Elizabeth...
"Dość! Skoncentruj się" pomyślał...
Ostatnio zmieniony przez Jessica23 (06-09-2013 o 21h40)
Elizabeth uśmiechnęła się na widok chłopaka siedzącego w pierwszej ławce. Zapisywała pilnie wszystko na kartce. Wolała nie zaprzepaścić takiej okazji. W pewnej chwili zaczęło jej się to nudzić. rozglądała się po klasie kto jeszcze skończył notować. Po krótkiej obserwacji postanowiła wyjąć dzienniczek w którym zapisywała swoje mądre lub niemądre przemyślenia lub krótkie opowiadanie,wiersze.
Sylvain Zeno Hall
Wczorajszego dnia zasnąłem,gdy mojej współlokatorki nie było w pokoju,a gdy obudziłem jej łóżko było puste.Może to jest jakiś wróżba tego,że będziemy się mijać podczas szkoły.Wiecie,tak samo jak ta wróżba noworoczna "Jaki pierwszy dzień taki cały rok." Czyja jakoś tak...Nie żebym w coś takiego wierzył.Osobiście wszystkie wróżby,przesąd i tego typu rzeczy uważam za wielką bzdurę...
Podczas sprawdzania obecności na lekcji matematyki nauczycielka źle wypowiedziała moje imię i oczywiście wtrąciłem się,że w klasie jest "Silwa Hall",a tego drugiego to nie znam.Nie czułem się urażony jej pomyłką,ponieważ jestem do takich sytuacji przyzwyczajony.Nie przypominam sobie nawet,aby jakikolwiek nauczyciel poprawnie przeczytał moje imię.Albo błędnie wypowiadali "Sylwain",albo zmieniali na Sylvian....Widzicie jakie ja mam ogromne problemy w swoim życiu?Tylko współczuć.
Susan Silver
Siedziałam bardzo samotnie w swojej ławce, przyznam trochę nudno mi było bez jakiejś osoby w ławce. Aż w końcu zauważyłam Sylva, wszedł do sali.. Pani nauczycielka strasznie myliła jego imię, słyszałam to! Śledziłam jego każdy krok, aż go zgubiłam.. Nie wiedziałam gdzie usiadł i znowu powrócił do mnie smutek. Kiedy miałam wszystko zapisane w zeszycie i zrobione zadania, to zaczęłam bawić się długopisem! Starałam się robić to tak żeby pani nie zauważyła.. Na szczęście przestałam się bawić długopisem! Moją uwagę przykuły ptaszki za oknem one były takie piękne, patrzyłam się w okno nie mrugając oczami!
Ostatnio zmieniony przez Eminaria (07-09-2013 o 12h43)
Lekcja trwała już dość długo, z pewnością wszyscy, którzy mieli się pojawić już tu byli. Mimo, że Adam nie był zbyt towarzyski, a już na pewno nie był typem imprezowicza, pomyślał, że fajnie byłoby bliżej poznać te wszystkie osoby. W końcu spędzą oni ze sobą sporo czasu. Czyżby w powietrzu wisiała jakąś zabawa ?
Po zapisaniu kilku stron w notesie. Elizabeth strasznie zaczęło się nudzić. Ale po minach reszty klasy zobaczyła że nie tylko jej. Czekała na upragniony dzwonek. Po kilku chwilach dotarło do niej ze nie zna tych ludzi a mają ze sobą spędzić dużo czasu. Dobrze by było się jakoś poznać. NO ale nie krzyknęła na cały głos"Hej ludzi to może sie poznamy"
Siedziałam w ławce coś pisałam w notatniku,gdy nagle usłyszałam upragniony dzwonek na przerwę.to była ostatnia lekcja więc się cieszyłam,że już pójdę do pokoju.Usłyszałam kogoś z klasy chyba była to dziewczyna mówiła cos o poznaniu się.
-Ja jestem za odezwałam się z końca ławki.
Sakura Hitomi Niwa
Wtem kiedy już kończyła rysować słodkiego kotka, zadzwonił dzwonek.
- Yeah! Koniec! - krzyknęła wychodząc z sali.
Poszła do swojego pokoju. Walnęła plecak i zlustrowała, łóżko obok niej. Ktoś miał przyjechać, czy jak? Od razu po zamyśleniach wyszła. Chciała kogoś poznać. Niech się na kogoś natknie.
Blanca wyszła ze szkoły i kierowała się w stronę Internatu.
Weszłam do pokoju rozpakowałam książki i położyłam się na łóżku.
Wzięłam telefon wybrałam numer do mamy i zadzwoniłam do niej.
-Cześć mamo
-Cześć kochanie
-Co u ciebie słychać zmieniło się cos odkąd wyjechałam?
-Nie wszystko jest po staremu.a u ciebie kochanie co słychać?
-U mnie jest wszystko dobrze jestem w pokoju z fajnym chłopakiem,ucze się dobrze.
Nie martw się o mnie mamo.
-To dobrze,a co to za kolega jak ma na imię?
-Chyba Adam jest bardzo fajny.Murzę kończyć bateria mi pada papa mamo kocham cię.
-Papa Blanco też ciebie kocham trzymaj się.
Odłożyłam telefon i patrzyłam się przez okno.
Susan Silver
Kiedy usłyszałam dzwonek to szybko się spakowałam i wybiegłam z klasy.. Wiem że to nie jest dobre zachowanie ale wiele osób tak też zrobiło! Pobiegłam do swojego pokoju i rzuciłam plecak na ziemie, usiadłam na łóżku i odpoczęłam trochę.. Po 5 minutach wyszłam z pokoju i chciałam zapoznać się z jakąś inną osobą.. Szłam powoli z myślą że na kogoś wpadnę i się z nim lub z nią się zapoznam.. Byłam teraz w obłokach nie mogłam przestać myśleć o nowych znajomościach! Jeśli w ogóle tak będzie...
Elizabeth wyszła po dzwonku z klasy. Poszła do pokoju odstawić torbę z książkami. Wzięła telefon i wyszła przed budynek. Usiadła na schodach. zamknęła oczy i wsłuchała sie w otaczający ją świat. Po kilku minutach otworzyła oczy. Teraz oglądała świat. Po głębokich wymysłach poszła do budynku i usiadła tam na parapecie.
Blanca wzięła książkę wyszła z pokoju zamknęła drzwi i poszła na korytarz.
Szukała wolnego miejsca na korytarzu gdzie mogła poczytać książkę i odpocząć.
Tam w kącie stała ławka więc siadła na niej i czytała w spokoju.
A tak naprawdę chciała napatoczyć się na jakąś dziewczynę lub chłopaka z kim mogła się zaprzyjaźnić lub tylko porozmawiać.
Sylvain Zeno Hall
-Nie,no-Mruknąłem cicho po raz kolejny ogarniając wzrokiem pokój.Miałem nadzieje,że to czego szukam zmaterializuję się w cudowny sposób na biurku,chociaż przed chwilą go tam nie było.A o co mi chodzi?...Zapomniałem wczoraj wziąć z samochodu laptopa...Znacz mam nadzieję,że z auta,a nie z domu...Bo wtedy odzyskam go dopiero w weekend.Wiecie sto osiemdziesiąt sześć kilometrów w jedną,sto osiemdziesiąt sześć kilometrów w drugą to nie jest dystans,który chciałbym przejechać po lekcjach.Na dodatek musiałbym wyjechać w godzinach szczytu,więc najpewniej pojechałbym po swój komputer w sobotni poranek i wrócił w niedziele wieczorem.Na dodatek mojej mamie taka opcja by się spodobała i kazałaby mi przyjeżdżać co tydzień...Kurczę muszę przestać krakać,bo jeszcze wyjdzie,że naprawdę zostawiłem laptop w swoim pokoju.Szlag by mnie trafił.
Ciekawe gdzie znów wcięło Susan?...Gdy byłem w pokoju zauważyłem jej torbę,a jej nie...Głupie pytanie.Pewnie dogadała się z jakimiś dziewczynami i teraz gdzieś się z nimi szlaja...Hmm..Też powinienem znaleźć jakiegoś kumpla ...Nie żeby chodziło mi o jakąś psiapsiółe...Ghh...Jest męski odpowiednik tego słowa?..Ja osobiście nie znam...Jakiegoś psiapsióła?...Mój psiapsiół...Jezu to brzmi nawet gorzej niż oryginał...Nie ważne wracając do tematu...Chodzi mi o kogoś z kim będę trzymał wspólny front,w końcu trochę posiedzę w tej szkole.
-Boże-Kiedy otworzyłem auto wręcz mnie odrzuciło..Jaki ukrop..Przez chwilę stałem koło samochodu z otwartymi drzwiami,czekając aż się przewietrzy.Po czym przestawiłem go do cienie.Wracając do internatu o mało nie zapomniałem powodu dla którego tu w ogóle przyszedłem.Torby z laptopem.
Susan Silver
Szłam i szłam... No i mi nogi zdrętwiały, trochę jeszcze się przeszłam i zobaczyłam ławkę w kącie.. Jakaś dziewczyna na niej siedziała, z książką w ręku pewnie czytała.. Podeszłam i usiadłam koło niej, ale mi się gorąco zrobiło! Chciałam się zaprzyjaźnić chodź nie mogłam nic wydusić z siebie! Więc zaczęłam od prostego przywitania.. xd
- Cześć! Zaprzyjaźnimy się? - Przywitałam się i podałam w jej stronę rękę, z wielkim uśmiechem na twarzy..
Chciałam z siebie się śmiać.. Matko! Co ja robię?! To nie jest cyrk! Muszę się ogarnąć!
- Jestem Susan Silver.. A ty, jak się nazywasz? - Mówiłam z uśmiechem na twarzy..
Mam nadzieję że nie uzna mnie za jakąś, dziwną dziewczynę.. Czasami siebie nie poznaję.. Wokół nas nikt nie siedział, na ławce tylko ja siedziałam i ta blondynka z książką.. Wydaję się na fajną, więc co szkodzi się zaprzyjaźnić..
Gdy tylko skończyły się lekcje, wszyscy wybiegli pośpiesznie ze szkoły, udając się do internatu. Adam postanowił jednak, pójść się do biblioteki i trochę poczytać, nie chciał wyjść na odludka, ale musiał szlifować język. Gdy wszedł do biblioteki, doszedł do wniosku, że nie jest to raczej zbyt często odwiedzane miejsce. Nie ma zatem prawdopodobnie szans, aby poznać tu kogoś ciekawego. Szkoda.
Ostatnio zmieniony przez Jessica23 (09-09-2013 o 21h18)
Sakura Hitomi Niwa
Szła sobie, gdy nagle te ciepły wiatr ją wywrócił, a ona klęczała przed dziewczynami, siedzącymi na ławce. Jedna gadała o zaprzyjaźnieniu się.
- Yyy... Wejście smoka? - powiedziała wstając i otrzepując się z kurzu. - Jestem Sakura, miło mi.
Podała rękę i z triumfem uśmiechnęła się.
Susan Silver
Siedziałam na ławce z uśmiechem na twarzy, a tu znikąd pojawiła się dziewczyna.. Zrobiła wejście smoka i do tego klęczała przed nami? Zaczęłam się śmiać w duchu.. Nazywa się Sakura.. Niezły z niej smok!
- Cześć Sakura.. Ja jestem Susan! Też mi miło.. - Powiedziałam z większym uśmiechem na twarzy niż przed chwilą..
No to idzie dobrze, już mam pierwszą przyjaciółkę! A może nie.. Nie, mogę myśleć że to będzie mój wróg.. Na razie mam dwóch przyjaciół, Sakura i Sylvain! Niczym nie musze się martwić!
Blanka Nix
Zobaczyłam jak jakas dziewczyna podchodzi do mnie ucieszyłam się że kogoś poznam.Odłożyłam książkę i przywitałam się
-Cześć podałam rękę i uśmiechnęłam się do dziewczyny. Wyglądała na miłą i rozsądną mam nadzieję że się polubimy.Nazywam się Blanca Nix miło mi ciebie poznać.A po chwili dodałam.
-Ładne masz imię w którym pokoju mieszkasz? zapytałam i spojrzałam w stronę brunetki.
Sakura Hitomi Niwa
- Ładne imię, a ty? - zwróciła się do dziewczyny obok, która ewidentnie przed sekundą czytała książkę.
Wsłuchiwała się przez sekundę w ptaki i po chwile zanuciła pod nosem kołysankę. Oprzytomniała i walnęła się w głowę.
- Przepraszam! Tak mnie jakoś poniosło. - powiedziała poprawiając włosy.
Susan Silver
Po chwili usłyszałam głos blondynki, nazywa się Blanca.. Ładne imię! Jak miło że moje imię też jest dla niej ładne... Teraz to myślę że siedzę wokół dwóch anielic! Takie mam wrażenie że są obie bardzo fajne, mam taką nadzieję.. Ciekawe co robi Sylv? Później nad tym pomyślę.. Spytała się w którym ja pokoju mieszkam.. O matko! Który to był? Chyba 4, tak 4!
- Dzięki, ty też masz ładne imię! Ja mieszkam w pokoju z numerem 4. A ty? - Powiedziałam z miłym głosem i z uśmiechem na twarzy.
Czuję że to będzie dobra znajomość! I dobry początek nauki!
Ostatnio zmieniony przez Eminaria (08-09-2013 o 18h35)
Jest bardzo miła super będziemy najlepszymi przyjaciółkami.Tylko trzeba rozwinąć rozmowę,żeby sobie nie pomyślała że jestem dzika.
-Ja mieszkam w pokoju nr 1 na samym początku.Powiedziałam z uśmiechem na twarzy.
-Może pójdziemy do mojego pokoju? serdecznie zapraszam. Mam nadzieję że w pokoju nie będzie Adama??...Zamyślona.
Sakura Hitomi Niwa
Spojrzała w stronę dziewczyn, które chyba nie chcą z nią rozmawiać. Nie to nie, ale nie muszą jej ignorować.
- Nie chcecie gadać to nie, ale nie musicie mnie w taki sposób ignorować. - powiedziała ponownie prychając.
Udała obrażoną, obróciła się na pięcie i powolnym krokiem udała się w stronę przeciwną.
