Dziękuję za wyróżnienie w konkursie "Cyrk"

Na obecny konkurs postanowiłam stworzyć białego jednorożca. Mój jednorożec wynurza się z kwiatów, to nieśmiała i delikatna, magiczna istota. Jednorożca otaczają wróżki, które zaplotły jego złotą grzywę w gustowny warkocz. Na szyj nosi naszyjnik z pajęczyny pokrytej kroplami rosy. Pajęczyna pełni również rolę paska.

Gratuluję podium z cyrkowej edycji naprawdę śliczne stylizacje.
Tym razem prezentuję bojową centaurzyce

---

                  "Przyszłość potrafi być bardziej świetlna niż mroczna przeszłość"                                                       

Oto moja propozycja wykorzystania kopyt. Przedstawiam centaura Nessosa, który po nieudanej próbie porwania Dejaniry, został ugodzony strzałą przez Heraklesa. W ostatnich chwilach życia Nessos podarowuje Dejanirze flakon z własną krwią, dzięki czemu będzie mógł zemścić się zza grobu na swoim zabójcy

Centaur z ,,Harrego Pottera''

---

Prezentuję centaurzyce Zhalię  .
Zhalia jest przewodniczącą  Straży Kopyt i prawą ręką królowej centaurów.
Jej zadaniem przede wszystkim jest zapewnienie ochrony krainie magicznych istot przed łowcami zwanymi "Falą Ostrzy".
Mimo iż wygląda na groźną i waleczną centaurzyce, to w głębi serca jest dobrą i spokojną kobietą.
Link do zewnętrznego obrazka

Chciałam, by zdjęcie mojej miss po raz kolejny ukazało się jako inspiracja jednak nie mam już przyjemności bycia częścią ekipy AWMF. Absolutnie nie mam żalu-przeciwnie. Wiem, że dziewczyny świetnie poradzą sobie beze mnie z ich ogromem pomysłów. Z tego miejsca chcę przeprosić Was za brak czasu ale też podziękować za świetne towarzystwo

Przechodząc do mojego zgłoszenia.. Moja Miss jest całkowitym przeciwieństwem Kucyka Pony, którego chciałam stworzyć, gdy tylko zobaczyłam kopyta u Nine. Mroczny jeździec, lęk, śmierć, zło, czerń. Jest tyle zwrotów, którymi można ją opisać, lecz jedno jest pewne-nie chciałabyś spotkać jej w ciemnym lesie po zmroku.

Link do zewnętrznego obrazka

Niegdyś była jednym z jednym z centaurów hasających po zielonych łąkach aż do czasu, w którym została ustrzelona przez człowieka w tętnicę. Jej zwłoki poszarzały a oczy wyblakły i pozostały wciąż niezamknięte. Oczodoły stały się puste, po włosach nie zostało śladu. Legenda głosi, że pojawia się po zmroku i mści się na ludziach, którzy wtargnęli do jej lasu owego feralnego dnia. Strąca im głowy długą dzidą a tarczą osłania ciała przedstawicieli swojego gatunku. Kryje się w mgle, nadciąga wraz z burzą. Nie ma skrupułów-miej się na baczności.

---

Link do zewnętrznego obrazka
Jeśli masz niższy poziom MN bardzo proszę rzuć mi dwa wyzwania bez zakładu

Życie tych niezwykłych istot, jakimi są centaury nie jest takie łatwe, jak się wydaje...
Stworzenia te od wieków były postrzelane i mordowane przez ludzi dla zabawy... Po śmierci ich królowej, która zginęła właśnie z rąk okrutnych i bezwzględnych ludzi, zdenerwowane centaury postanowiły zemścić się na zabójcach i pomścić swą władczynię. Wywołały wojnę... Ogółem spokojne i mądre stworzenia zaczęły zabijać nie tylko morderców, ale i ludzi całkiem niewinnych, którym nawet nie przeszło przez myśl szkodzić centaurom...
Ale jedna z nich, piękna centaurzyca, nie chciała wojny... Dlatego, że zakochała się w człowieku, który wcale nie zawinił, bała się, że chłopak zginie. Lecz każdy centaur dobrze wiedział, że nie może mieć żadnego kontaktu z ludźmi. Zakochana dziewczyna może tylko obserwować swego "wybranka". Gdyby zbliżyła się do niego, groziłoby jej wydalenie ze stada. Ucieka na łąkę, zrywa róże, a jedną z nich bierze do ręki.
"- Kocha, nie kocha... Kocha, nie kocha..." - szepcze swym aksamitnym głosem, zrywając płatki róży, unoszone przez powietrze.
Zrywa kwiaty, i myśli o chłopaku.
Wie, że prędzej czy później przyjaciele dowiedzą się o jej uczuciach, ale teraz przeczeka wojnę, i spędzi czas na łące, myśląc o "wybranku".

No, rozpisałam się 

A czemu by nie spróbować swoich sił po raz kolejny.. ^^



Link do zewnętrznego obrazka

Ziemia drży pod szarżującymi na siebie armiami, a lasem niesie się echo okrzyków, w których zawarty jest cały duch walki wojowników. Dźwięk uderzanej stali o stal przeszywa powietrze, a krew poległych wsiąka w ziemię niczym woda w czasie deszczu. Ta bitwa z pewnością nie jest skazana na zapomnienie, a męstwo jej bohaterów wiekami bardowie będą opiewać w swoich pieśniach..
Centaur stoi dumnie na środku pola bitewnego, a u jej kopyt płaszczą się truchła przeciwników. Ich lepka posoka barwi jej zbroję na karmazynowo. Na jej twarzy widnieją wypieki, a po czole spływają krople potu od wysiłku z jakim odpierała kolejne natarcia wrogów. Jednakże nie w głowie jej haniebne poddanie się - będzie walczyć, póki nie zabraknie jej tchu. Wola walki i adrenalina buzująca w jej żyłach dodają jej sił. Z okrzykiem bojowym rwącym się z jej piersi cwałuje na kolejne oddziały wroga, a wiatr rozwiewa pasma jej grzywy na wszystkie strony. To jest ostatni widok jaki przyjdzie oglądać przeciwnikom, zanim ich ciała bezwładnie opadną na ziemię z piersią przeszytą ostrzem centaura.

---

Link do zewnętrznego obrazka

Pegaz szybujący w przestworzach na tle księżyca rogalika 

---

Chciałam się zgłosić ze stylizacją pegaza ale Yubin mnie ubiegła. Dlatego zmieniłam koncepcje.

W krainie, gdzie życie swe wiodły najróżniejsze istoty, zawsze był pokój i dobrobyt. Światem tym rządziła przepiękna królowa, której urodzie dorównywała jej mądrość i inteligencja. Zrodzona była z miłości centaura i elfa. Była królową hojną , dobrą i sprawiedliwą.
Nie mam czasu, żeby bardziej rozbudować opis ale myśle, że tyle informacji starczy.
W "Cyrku" było piękne podium! Gratuluje wszystkim

---

Oto Epona, galijska, wczesno-celtycka bogini koni (a także płodności i urodzaju oraz świata zmarłych), przedstawiana zazwyczaj jako biała klacz (bądź kobieta na koniu lub kobieta siedząca pomiędzy dwoma końmi). Często wykazuje cechy hippomorficzne, acz w swej kobiecej postaci ubrana jest zwykle w długą szatę z rękawami, a na głowie ma okrągłe nakrycie lub rodzaj zwoju - w tym przypadku spięty obręczą zwój szafirowo-złotej tkaniny zwisa luźno za plecami bogini. Towarzysząca jej symbolika ukazuje przedmioty mówiące o żyzności oraz obfitości - często przedstawiana jest więc z koszami owoców lub rogiem.

---

Przedstawiam wam Strażnika Lasu, który broni serca puszczy przed intruzami i jednocześnie opiekuję się wszystkimi jej mieszkańcami- niesie im pomoc i służy radą dzięki mądrości czytanej z gwiazd. Powiada się, że ten kto upoluje Strażnika zwróci przeciwko sobie gniew Lasu, biada temu, który się odważy. Straszny los czeka śmiałków, którzy rozzłoszczą to co kryje puszcza, ponieważ nie będzie nikogo kto mógłby ujarzmić żywioł Ziemii. Nie zabijaj Strażnika, Las musi mieć obrońcę. Nie zabijaj Strażnika, bierz to co Matka Natura pozwoliła brać.

Ośmielę się podbić, jako że czasu już niewiele, a spadliśmy dość nisko.
Dziewczyny, do roboty! :3

---

Stworzyłam wodnego konia "kelpie", który broni dzielnie swojego jeziora i żyjących w nim mieszkańców.

Gdzieś we Wszechświecie, między galaktykami i większymi od Słońca gwiazdami dryfuje zbudowana z białego marmuru świątynia. Jej potężnych wrót strzeże para boskich lwów, chroniąc nieskończony labirynt przed ingerencją wszystkich istot żywych jak i martwych. Zapisów o istnieniu tego obiektu nie znajdzie się w żadnych starożytnych księgach, nie odczyta ich się ze ścian piramid. Jednak jej obecność zaznacza się w ludzkiej podświadomości jako Międzyświat lub Międzyczas, miejsce, w którym ich życie splata się z losami innych ludzi i zostaje przemienione w opasłą księgę. Stanowi ona centrum tej świątyni, a jedynym stworzeniem, jakie ma klucz do jej wnętrza i może przebywać w jej pobliżu jest pozbawiona uczuć, całkowicie bezstronna istota, która zasmakowała życia pod każdą postacią. Stąd jej końskie kopyta i ludzki tułów. Od wieków strzeże odpowiedniego biegu historii, a niepłynący w tym miejscu czas sprawił, że jej skóra zszarzała, włosy przybrały barwę nocnego nieba, a oczy straciły dawny blask. Pył, powstający przy zamianie czegoś nierzeczywistego na spisane słowa, osiadł na ciele kobiety sprawiając, że szara skóra lśni, gdy padnie na nią światło gwiazd. Towarzystwa w wieczności wypełnionej cichym szelestem kartek dotrzymują jej dusze tych, w których los odważyła się zaingerować.

,,pani leśnych ścieżek,
  pani leśnych dróg,
  ptaki jej śpiewają,
  obwieszczając cud,

  przegoniła zimę,
  roztopiła śnieg,
  ze snu obudziła,
  tabuny śniących drzew,

  dla niej kwitną kwiaty,
  niebo błękitem mieni się,
  aby w jej oczach,
  kolory mieniły się''

Oto mój jelonek, który zaplątał sobie szyje w płapkę, za nim stoi jego wystraszony ,,synek'' .Jak widać  wiewiórka wdrapuje się na jelenia by go uwolnić. (pokręcone to wszystko prawda).

---

Proponuję centaurzycę morską otoczoną rybkami i zwiewnym odzieniem.

---

Uprzejmie przypominam, że termin oddawania prac minął dziś o północy!

---

Zakochałam się w stylizacji Likoris. <3 Świetny pomysł z użyciem tych rękawów, naprawdę bardzo mi się podoba. :3
Podobają mi się także stylizacje Saeniver, Sniezyczka i Misy. :33
Niecierpliwie czekam na wyniki, mam nadzieję, że chociaż jedna z moich faworytek znajdzie się na podium. :3

---

Moje faworytki to MadziaG, Likoris, KuroiTenshi i Saeniver :>

---

Discord MF zaprasza! (♥u♥)/

Strasznie podoba mi się stylizacja MadziaG, wypisz wymaluj Bambi, przynajmniej mi się tak kojarzy
Zakochałam się w makijażu Sartani. Jest on po prostu boski, nie moge przestać patrzeć     
Śliczna jest też stylizacja Saeniver

---

Kiedy wyniki miały być 27marca.

---

Przepraszamy za opóźnienie (przyznaję bez bicia, że z mojej winy). Wyniki pojawią się jeszcze dziś!

Ostatnio zmieniony przez Evelyn (28-03-2015 o 11h27)