Lynnuś, a które palce? Ponoć jedne się zrastają krócej, inne dłużej. Nie poddawaj się ;***


Drogie zapalenie nerwu, witam ponownie. Idę w poniedziałek do dentysty (nie do konowała), może pomoże. Istnieje szansa (nadzieja?!), że to od zęba spapranego przez konowała.

Nie poddaję, skąd jestem silna jak nigdy ;^; ...A tak naprawdę to marudzę nad swoim losem jak zawsze, jaka to ja jestem biedna i że konam w katuszach xD (owszem, poprzednie zdanie miałam zrozumieć ja i tylko ja)
A tak w ogóle, Lill, to w sumie ile ty masz już ten problem z nerwem? ^^''' Bo o ile pamiętam, to już dość dawno się na niego skarżyłaś, jak dla mnie podejrzanie za długo ;-; xD

---

Łojeny, problemy z nerwem mam od... od klasy maturalnej, czyli od czasu przejść z konowałem. To jest problem nawracający, acz ostatnio nawraca częściej niż powinien. Fakt, że długotrwały stres wzmaga neuralgię, a stresów to ja ostatnio mam w zdecydowanym nadmiarze. Jest nadzieja, że to od zęba, który był zrobiony na słowo honoru (jeżeli tak, to i tak długo wytrwał, dwa lata z hakiem). A jeżeli to nie od zęba... wyrok na całe zycie. Żadnych przeciągów, zimnych napojów, siedzenia z mokrą głową. I konieczność posiadania przeciwbólowców stale na podorędziu.
Bolało mnie w święta, potem w środku stycznia i teraz wróciło, bo mnie w Polskim Busie piekielnym przewiało (+ biegałam na stację benzynową bez kurtki i nie suszyłam włosów w Wawie, bo nie było czym...).

Ewentualnie istnieje możliwość, że to reakcja obronna organizmu. Kiedy za bardzo przejmuję się głupotą niektórych ludzi, organizm wytwarza objawy somatyczne, żeby odciągnąć moją uwagę. Zmyślne stworzenie. Kto wie, ilu ludzi bym eksterminowała, gdybym nie musiała się zajmować leczeniem neuralgii/domniemanego refluksu/psychosomatycznej wysypki ;PP

Lilchen czytam twój post i ci współczuje musisz mieć ciężko teraz w życiu ale to przejdzie.
No to mój powód do depresji to taki, że mi się ferie kończą a ja nie mam najmniejszej ochoty wracać na studia, bo przez okres ferii się bardzo rozleniwiłam i teraz ciężko będzie wrócić do normalnego studenckiego trybu życia.

---

I znów powodem do złego humoru jest moja zazdrość
Dlaczego nie potrafię cieszyć się tym co jest tylko na siłę wymyślam problemy?

Do tego ból zęba i szczęki - jest cudownie!

Ryuu, dzięki Już jest lepiej, nawet sporo. Nie boli i oby już nie bolało.
Moti, odetchnij głęboko, spróbuj się uśmiechnąć i powiedz sobie, że nie warto się przejmować ;* Tulę mocno wirtualnie!
@Nikola3681: Trzymaj się, powodzenia. A te prace to długie?

Przeżywam troski młodego naukowca. Odrzucenie przeżywam. Odrzucenie referatu konkretnie. I tak mi smutno, że najchętniej zakopałabym się w leżu i nie wychodziła.

@Rachel8 - trzymam kciuki za szybkie wyzdrowienie. Plany randkowe nadrobisz
lillchen, to się dzieje tylko sporadycznie (btw w piątek znów będę koło Ciebie )

Powodem do depresji jest wczorajszy dzień. Totalnie wyjęty z życia przez choróbsko.
Jeszcze dziś muszę się ruszyć do apteki po odbiór moich leków,a daleko mam i mam nadzieję,że dojadę.

Współczuję wam dziewczyny i życzę szybkiego powrotu do zdrowia

A ja dzisiaj się wkurzyłam tak, że szok. Rozjaśniam włosy już od jakiegoś roku. Co farbowanie to jaśniejsza farba, żeby włosy nie przeżyły szoku, ale chciałam być blondynką. Już były takie jasne i kupiłam dzisiaj farbę piaskowy blond i wyszły brązowe. Załamka.. I od nowa ta sama zabawa, szlag by to trafił.

Nisiam, nie rozjaśniaj, poczekaj aż ta brązowa Ci zejdzie, jest bardzo brązowa czy nie? Po kilku myciach kolor wypłowieje, a potem może całkiem zniknąć i będziesz miała włosy tyko trochę ciemniejsze niż wcześniej.

A ja dziś mam smutny dzień, nie wiem, czy to alkohol magnez mi z organizmu wypłukał czy to po prostu stres przed nową pracą. Chciałabym się schować pod kołdrę i nie wychodzić.

Zawsze czekam trochę przed następnym farbowaniem i lepiej, żeby nie wypłowiał tylko po prostu się rozjaśnił Mama mówi, że nie jest dużo ciemniejszy niż był tylko inny, a ja to przeżywam bo nastawiłam się na blond

Nie martw się w pracy na pewno będzie dobrze. Nowe wyzwania zawsze są stresujące, ale ciekawe

Ech, też macie tak, że się staracie i wybitnie Wam na czymś zależy, a jak na złość wszystko idzie nie tak, jak powinno? Cóż, to jest mój dzisiejszy powód do deprechy. Staram się i staram, egzamin zawodowy w czerwcu, a ja robię tak głupie błędy, że się w głowie nie mieści. ;x

Ostatnio było tak dobrze, a tu znów jakieś powody do smutku...
Wiecie,że można nie lubić kogoś kogo się nawet nie zna? Że może Was wkurzać sama jego/jej egzystencja na tym świecie? Ja,osoba,która naprawdę lubi ludzi i zawsze stara się znaleźć w kimś coś fajnego, naprawdę znielubiłam ją. I nawet nie pytajcie dlaczego... Jak słyszę to imię to automatycznie tracę humor.

Oprócz tego ledwo zaliczyłam poprawę koła, na które się UCZYŁAM. I to długo ...

Motionell, pocieszę Cię, bo sama to mam ostatnimi czasy. Nie poznałam osoby tak od środka, czyli jaka jest z charakteru itp itd, a i tak niezbyt lubię z tą osobą przebywać..

Motionell myślę, że nie masz się czym martwić To taka nasza ludzka przypadłość, że się kogoś nie lubi Nie jest rzeczą możliwą, aby wszystkich lubić, a jeśli ktoś tak mówi to albo jest fałszywy albo bardzo nieszczęśliwy (moim zdaniem). Czasem tak jest, że nie lubimy kogoś za nic. Ale przyczyna siedzi gdzieś w środku to może być jedno słowo, które powiedział, jedna rzecz, którą zrobił.. I mimo, że jest dla nas nikim, to wkurza jak nikt inny

Nisiam, świetnie to ujęłaś!

No niestety niektórzy ludzie jakby z innej planety wzięci... Ostatnio też straciłam wiarę, ale w uczciwość i przyzwoitość ludzką. Plotkują o czym się da i wtrącają się w życie innych...

A mój powód do strasznej deprechy... kłamstwa i oszustwa... Ktoś na kim myślałam, że mogę polegać i komu mogę ufać mnie zawiódł.. i jak zwykle dowiaduję się o tym w dziwny sposób.. ;/ Miłość jest tak ślepa, że dopiero wtedy jak cierpimy, widzimy jaki człowiek jest naprawdę

Tak.. Dzisiejsza młodzież jest bardzo ignorancka. Chociaż kurczę, tak niedawno ja też miałam 17 lat, też lubiłam iść na piwo ze znajomymi i na imprezę. To wszystko jest dla ludzi. Ale jeśli ludzie zaczynają mylić fikcję facebooka z realnym światem to nie wiem do czego to zmierza, ale na pewno do niczego dobrego. Zaczynam się bać świata w którym tacy ludzie zaczną pracować, rządzić...

A co do Kamieni na Szaniec. Cóż nie oglądałam, ale czytałam ten artykuł, który gorąco polecam:
http://www.naszdziennik.pl/polska-kraj/67923,sponiewierane-szare-szeregi.html

Ja mam dziś powód do złości i do smutku jednocześnie. Abstrahując od sytuacji rodzinnej i od tego, że stres funduje mi szereg chorób, czuję się niedopasowana do świata. Niby panuje wolność, a mi nie wolno głosić moich poglądów, bo słyszę, że ktoś mi za nie płaci... Wszczegóły nie tu wchodzić, polityka nie jest tematem na forum, ale smutno mi z powodu tej hipokryzji. Ludzie chcą, żeby szanować ich zdanie, ale cudzego nie umieją uszanować.

Płacą mi za poglądy? Serio? Kurka wodna, to gdzie moja willa z basenem?!

A u mnie jak nie królik to świnka morska. Ledwo wyleczyliśmy królewne, to moja świnia postanowiła nabiawić się (prawdopodobnie) wzdęć i znowu zaczyna się siedzenie jak na szpilkach i sprawdzanie co 5 min. czy wszystko ok.