Momento, to jaką my mamy tu w końcu porę dnia? ;-;

Link do zewnętrznego obrazka
Zaśmiałam się cicho.
- Najchętniej wykopałabym ich stąd wszystkich na raz - stwierdziłam, sięgając po wyciągnięty przez Araela sok (kontynuujemy to zamiłowanie do niego xD ~Lynn). Tak, to było lepsze niż to ziemskie paskudztwo, zwane alkoholem. Zastanawiało mnie w ogóle, jak oni wszyscy mogą to pić... Ohyda, przynajmniej jak dla mnie.
Potem się rozeszliśmy - Arael poszedł do pracy, ja - kiedy już ubrałam się w ciemny podkoszulek, dżinsy i czarną bluzę z kapturem - też opuściłam mieszkanie i wybrałam się do szkoły. Co jak co, ale teraz udawałam normalnego człowieka. Piętnastolatkę z resztą, a takie muszą chodzić do szkoły...

Link do zewnętrznego obrazka
Chciałam pójść do kogokolwiek, ale najwidoczniej wszyscy wyszli.
- No i pięknie, chyba znów zostałam sama - powiedziałam cicho sama do siebie, wiedząc, że przecież i tak nikogo tu nie ma... Wyszłam z pokoju i zaczęłam rozglądać się po domu. Trochę się bałam, wszyscy znów mnie zostawili, ale musiałam się chyba przyzwyczaić... Przecież Light powiedziała, że nawet jeśli będę chodzić do tej szkoły, w której ona uczy, to i tak będę musiała jakoś sobie radzić sama... Spróbuję! Lightning, nie zawiedziesz się na mnie! Tak... Tak myślę... Postaram się.
Próbowałam zapamiętać układ wszystkich pomieszczeń, aż w końcu zgłodniałam i postanowiłam pójść do kuchni. Nigdy sama nie gotowałam, więc zrobiłam sobie po prostu kanapki. Usiadłam przy stole i zaczęłam je jeść... Nagle lekki ból brzucha, jaki dotąd odczuwałam, zniknął. No tak, znów jestem człowiekiem.

---

Obudziłam się bardzo szybko, dziwny sen. Złapałam się za głowę. Wyszłam po cichu z pokoju, zauważyłam że dom był pusty. Westchnęłam cichutko. Zastanawiam się dlaczego ja zasnęłam w dniu? Na swoje sposoby jestem dziwna. Ruszyłam do kuchni, gdzie zauważyłam Senge, uśmiechnęłam się do niej.
- Jak tam u Ciebie? - Spytałam się nadal szczerząc przy tym swoje ząbki.
Podeszłam do lodówki i wyjęłam produkty. Zrobiłam sobie kanapki, a produkty schowałam ponownie do lodówki. Usiadłam koło Sengy, która najwidoczniej nieswojo się czuła. Uśmiechnęłam się do niej, ale zajęłam się swoją kanapką.



Shuu, pociągnął mnie w stronę najbardziej schowanego miejsca. Można uznać go że jest nawiedzonym miejscem, ale to tylko bajeczki. Kiedy spytał się co biorę, to nie zdążyłam nawet odpowiedzieć, bo znów powtórzył. Uśmiechnęłam się lekko.
- Weź dla mnie... Kanapkę. - Na nic innego, nie miałam ochoty. Przy ostatnim słowie, przekrzywiłam główkę. Normalnie jak laleczka.
Kiedy odszedł w stronę kolejki, ja zaczęłam wypatrywać jakiejś energii. Nic nie było w pobliżu. Jedynie Lightning.. Ona mnie biła cały czas energią, co mi trochę utrudniało myślenie i wszystkie inne rzeczy. Westchnęłam ze zrezygnowania, i pomachałam głową, a potem ucichłam.

---

Link do zewnętrznego obrazka
Zostawiłem Sakurę przy stoliku do którego i tak po chwili wróciłem z zamówieniem.
Podałem jej tackę z kanapką i sam zająłem się swoją duuuużą porcją frytek, kurczakiem i colą.
-Język ci ucięło. Coś za mało się odzywasz.
Powiedziałem w przerwie między zjadaniem frytki a łykiem coli.
Kochałem niezdrowe żarcie. Ja kochałem każde żarcie, no oprócz tych obślizgłych ślimaków i ośmiornic.
Wróciłem do jedzenia.
-Halo, ziemia do Sakury.
Powiedziałem do niej z uśmiechem. Czyżby aż tak się przejęła tymi aniołkami?

---

|Ask|Blog|Instagram|

WRÓCIŁAM~~

Link do zewnętrznego obrazka

Nina zaczęła nas gdzieś ciągnąć. Uśmiechnęłam się szeroko. Kochałam biegać, miałam niezłą formę. No cóż trudno jest prztańczyć całą impreze na szpilkach bądź obcasach. W końcu dobiegliśmy do parku i mina delikatnie mi zrzedła. Tyle zakochanych par. Tylko tego brakowało. W końcu się zatrzymaliśmy a Nina beztrosko zaczęła się huśtać. Dante usiadł na ławce a ja usiadłam obok niego. Przyglądałam się ludziom bardzo lubiłam to zajęcie. Byli tacy fascynujący. Ich życie było tak krótkie ale jak z niego korzystali. Zawsze marzyłam żeby być człowiekiem ale nie potrafię być taka beztroska. Aura mojej siostry jakby mnie raniła. Czułam się tak jakby ktoś mi wbijał szpilki w serce.

---

   

Byłam tak zamyślona że nie zauważyłam, kiedy Shuu przyszedł. Mówił, jakbym go w ogóle nie słyszała, zamknęłam oczy. Skupiłam się na tej aurze Lightning, że czuję ją coraz bardziej, może coś jej robiłam.. Ale ja nawet nie wiem, czy ją raniłam od środka, ale wiem że wtedy ona mnie zaczęła ranić. Bo zaczęłam coraz głębiej zaglądać w aurę. Ale za drugim podejściem Shuu, mnie z tego wyrwał. Raptownie otworzyłam oczy i spojrzałam się na niego zakłopotana.
- Wybacz.. - Mruknęłam tylko i wzięłam kanapkę.
Zaczęłam ją powoli gryźć, i przeżuwać. Choć nadal czułam jakby coś się we mnie wbijało, z tak wielką siłą że mogłam upaść. Kanapka nie potrafiła mi przejść przez gardło, spojrzałam się na Shuu który zadowalał się, swoją porcją. Uśmiechnęłam się blado do niego, ale potem skierowałam wzrok na kanapkę, i nie zrzucałam jej z widoku..

---

Link do zewnętrznego obrazka
Kiedy skończyłem jeść stanąłem nad dziewczyną.
-Może jednak wrócimy do mnie?
Powiedziałem niespokojnie spoglądając na dziewczynę.
-Musisz odpocząć.
Pogłaskałem ja po głowie. Dobra byłem demonem ale miałem jakieś uczucia. O nią się martwiłem.
-Wróćmy już, dobrze?

---

|Ask|Blog|Instagram|

WRÓCIŁAM~~

Jęknęłam bardzo cichutko, bo zaczęła mnie boleć głowa. Shuu, zjadł i wstał stanął nade mną. Przymknęłam oczy, naprawdę jest źle. Czuję jakby była niedaleko.. Przecież u niego w domu, nie czułam takiego bólu, a tu tak czuję.. Czyli jest gdzieś w pobliżu, przełknęłam ślinę. Otworzyłam prędko oczy. Spojrzałam na Shuu, który zaczął mówić i głaskał mnie po głowie.
- Ona jest w pobliżu... Czuję jakby ostrza we mnie się wbijały.. - Jęknęłam z bólu. Kiepściutko, osłabia mnie ten ból, ją też.. My się niszczymy nawzajem to jest takie smutne.
Kiedy powiedział że wracamy to przytaknęłam głową. Wstałam ale się zachwiałam, nogi mi się uginały jakby były galaretą. Złapałam Shuu, za rękę i ścisnęłam bardzo mocno.
- Trzymaj mnie mocno, chyba że chcesz żebym się wywróciła.. - Odparłam z wypranym głosem.
On był, zaniepokojony, można powiedzieć że emocje go w środku rozpierały. Wyszliśmy z Maca, ale na dworze jeszcze bardziej czułam jej aurę. Głowa zaczęła dostawać porcję ostrzy, tak samo jak inne części ciała. Czułam się strasznie osłabiona, nie wiem czy szłam. Ale ledwo co mogłam chodzić..

---

Link do zewnętrznego obrazka
Wyszliśmy, ona ledwo co szła. Nie mogłem na nią patrzeć. Bez namysłu wziąłem ją na ręce.
-Zaniosę cię. Zaraz będziemy.
Powiedziałem i przyspieszyłem tempa. Szedłem bardzo szybko nie patrząc na innych.
Ucieszyłem się kiedy byliśmy już w naszej "bazie". Wniosłem Sakurę do mojego pokoju i położyłem na łóżku.
-Lepiej ci?
Zapytałem siadając obok niej. W środku naprawdę się o nią martwiłem. To wszystko wina tych aniołów. Jak ich dorwę w swoje ręce to normalnie nie wytrzymam.

---

|Ask|Blog|Instagram|

WRÓCIŁAM~~

Spojrzałam się na górę, widziałam tak jakby obraz. Zastanawiał mnie ten obraz. Ale poczułam jak mnie Shuu bierze na ręce, czyli już prawie upadałam. Przechodziliśmy koło parku, zauważyłam trzy aury. Jedna taka, potem chyba ich przywódca, a na końcu... Lightning. Wyszczerzyłam oczy, szybko się schowałam. Kiedy doszliśmy do jego domu, to położył mnie na swoim łóżku i usiadł obok mnie. Im dalej tym lepiej.. Może przywyknę później do tej aury. Odnawiały mi się siły, w dość szybkim tempie.
- Coraz lepiej.. - Odpowiedziałam z uśmiechem. - A widzisz, słońce nie jest takie złe! - Czy to było droczenie się? Raczej tak, wyszczerzyłam swoje ząbki.
Wyłapałam przelotnie jego myśl, dłonią przykryłam usta, a potem zamknęłam oczy. Otworzyłam je po minucie, uśmiechnęłam się lekko do Shuu żeby się rozchmurzył.

---

Link do zewnętrznego obrazka
Polepszyło się jej i mi też. Jeśli jej było źle to mi też. Czułem te same emocje. Cieszyłem się, że już jej dobrze.
-Słitaśna jesteś.
Zażartowałem sobie z niej. Spojrzałem na nią.
-I no wiesz...
Urwałem na chwilę moje słowa. Może lepiej jej nie mówić. Nie, lepiej żeby wiedziała.
-Stanik ci widać.
Powiedziałem czekając tylko aż czymś oberwę.

---

|Ask|Blog|Instagram|

WRÓCIŁAM~~

Zauważyłam że sobie ze mnie zażartował. A potem, zaczął i urwał uniosłam jedną brew do góry. A potem powiedział że mi stanik widać. Naprawdę? Wzięłam pobliską poduszkę i rzuciłam ją prosto w jego twarz. A kiedy ją odrzucił to zmieniłam pozycję na siedzącą i go zepchnęłam z łóżka. Uśmiechnęłam się diabelsko.
- Nie masz gdzie patrzeć? - Zadałam pytanie poprawiając przy tym bluzkę.
Zaśmiałam się z niego. A potem roześmiałam się, i aż z tego szczęścia położyłam się. Ale uspokoiłam się i znów wróciłam do pozycji siedzącej. Nic mu nie jest, lecz chyba się troszeczkę zdziwił moim napadem śmiechu.

---

Link do zewnętrznego obrazka
Zostałem pobity. Ała. Leżałem na podłodze, to bolało. Nie wiedziałem, że jest aż tak silna.
-Nie nie mam gdzie.
Odpowiedziałem jej i wstałem. Usiadłem koło niej i objąłem ramieniem.
-To co teraz robimy?
Zapytałem dzisiaj ponownie nadal nie mając żadnego pomysłu na spędzenie reszty dnia.

---

|Ask|Blog|Instagram|

WRÓCIŁAM~~

Wstał i znów próbował zaznać szczęścia, nie te gierki. Zaśmiałam się cichutko. Usiadł koło mnie i objął mnie ramieniem, spojrzałam się na niego mrużąc przy tym oczy. Jego odpowiedź usłyszałam w swoich myślach. Zmierzwiłam go wzrokiem. Ale kiedy spytał się co teraz będzie robić, to się uspokoiłam. Zbił mnie z pantałyku. Może wreszcie on coś zaproponuje, uśmiechnęłam się do niego.
- Może Ty coś zaproponujesz? - Spytałam się nadal szczerząc swoje ząbki.
Ziewnęłam ale szybko zakryłam buzię dłońmi. Jakieś tam maniery mam. Uśmiechnęłam się ponownie do Shuu. Wtuliłam się w jego ramię, i patrzyłam w ścianę. Bardzo, ale to bardzo go lubię.

---

Link do zewnętrznego obrazka
Wtuliła się we mnie, słitaśnie. Potem zadała pytanie, w sumie to ja ją zapytałem bo nie miałem pomysłu. Kurcze.
-Idziemy spać?
Zapytałem z nadzieją, że się zgodzi. W końcu ona ziewnęła.
-Dobra nie to zły pomysł.
Dodałem po chwili namysłu. W sumie to co może robić chłopak i dziewczyna razem w łóżku.
-Wiem zjedzmy Pocky. Mam w biurku.
Powiedziałem wstając gwałtownie i po paru sekundach wracając z paczką.
-Masz.
Powiedziałem sam już zjadając jednego paluszka.

---

|Ask|Blog|Instagram|

WRÓCIŁAM~~

On nie odpowiedział lecz zadał pytanie. Wyszczerzyłam oczy, a potem je przetarłam. Naprawdę? Spać? Źle... Odsunęłam się ostrożnie od niego, ale on zauważył wcześniej jak ziewnęłam i chyba zmienił zdanie. Bo stwierdził że to zły pomysł, ja tylko kiwnęłam głową że się zgadzam wraz z nim. A kiedy wspomniał o Pocky, to się aż uśmiechnęłam, oderwał się gwałtownie i podszedł po paczkę. Podał mi a ja wzięłam paczkę i wyciągnęłam paluszka,
- Dzięki.. - Mruknęłam, i położyłam paczkę na łóżku.
Zaczęłam powoli jeść paluszka, na szczęście przechodziło przez gardło, odetchnęłam z ulgą. Oparłam się o Shuu, i przymknęłam oczy. Ale potem je otworzyłam i się lekko uśmiechałam.

---

Link do zewnętrznego obrazka
Zajadałem Pocky. Mmmmm pychotka. Zawsze miałem Pocky w biurku, ale to zawsze. Sakura siedziała oparta o mnie, nie mogłem powstrzymać się od komentarza.
-Czy ty próbujesz mnie poderwać?
Zapytałem z leciutkim uśmiechem. Jednak mój uśmiech był na tyle duży, że z pewnością go zauważyła. Pewnie znów zaraz oberwę tak jak przed chwilą.
Nie żeby przeszkadzało mi leżenie na ziemi z bólem głowy czy tam pleców albo brzucha. To po prostu bolało. Przed chwilą zdałem sobie sprawę jak bardzo jest silna. To aż było niebezpieczne.
Odsunąłem te myśli i spojrzałem na Sakuę.
-Mam rację co nie?

---

|Ask|Blog|Instagram|

WRÓCIŁAM~~

Przypatrzyłam się ścianie, która tak jakby ukazywała mi obraz. Kiedy zadał pytanie to spojrzałam się na niego, a on się uśmiechał. Zaśmiałam się cichutko.
- Może tak, może nie.. - Sama nie byłam pewna czy go podrywam. Szczerze znamy się już trochę długo. To może...
Wzięłam poduszkę i zakryłam nią swoją twarz. Pewnie wyglądało to komicznie. Nie wiem czy mam się śmiać, czy płakać. Może najlepiej udawać te dwa różne emocje, które się od siebie rozróżniają. Chciał się upewnić czy go podrywam. Zdjęłam poduszkę z twarzy, i się odwróciłam do niego, przekrzywiłam głowę.
- A co przeszkadza Ci? - Spytałam się cienkim głosem, nie piszczałam bo wręcz nie lubiłam piszczeć.
Patrzyłam się na jego twarz, bardziej na wyraz twarzy. Był taki zamyślony.. Niepewny.. Dlaczego ja tak potrafię, rozczytać emocje na twarzy? Przecież to nie moja umiejętność, chyba że to przez te wszystkie lata..

---

Link do zewnętrznego obrazka
Zamyśliłem się. Nagle z rozmyśleń wyrwała mnie Sakura.
-Niet. Nie przeszkadza, wręcz podoba.
Powiedziałem z uśmiechem przysuwając do siebie dziewczynę która przed chwilą się odsunęła.
-A tobie?
Zapytałem z uśmiechem na twarzy.
Zauważyłem też, że tylko przy niej się tak zachowuję. Nigdy w życiu nie zgodziłbym się wyjść stąd z kimś innym niż ona. A nawet jakbym to zrobił to wyłącznie dla siebie. Wyrwałem się z rozmyśleń i spojrzałem na dziewczynę.

---

|Ask|Blog|Instagram|

WRÓCIŁAM~~

Kiedy stwierdził że mu nie przeszkadza, to się lekko uśmiechnęłam. Ale potem usłyszałam że mu się podoba, i po chwili mnie przysunął do siebie. Patrzyłam mu się coraz głębiej w oczy. Co ty tam w nich ukrywasz? Ale szybko wyrwał mnie głos Shuu. Czy mi się podoba? ... Można określić że miałam pustkę w swojej głowie. Uśmiechnęłam się. Niepewnie wzięłam wdech.
- Tak... - Odpowiedziałam niepewnie rumieniąc się przy tym.
Moja czerwona twarz piekła mnie, a ja upuściłam głowę żeby ukryć się w nich.

---

Link do zewnętrznego obrazka
Zarumieniła się. Odwróciłem szybko wzrok udając, że nie widziałem.
-Podobam ci się?
Spytałem nie do końca pewny tego jak odpowie. Szczerze to bałem się jej odpowiedzi. Po prostu się bałem. Sam tłumiłem uczucia jakie do niej czułem. Nie wiem czy chciałbym jej o nich powiedzieć.
Popatrzyłem na nią. Zakryła twarz włosami. Uśmiechnąłem się lekko w jej stronę. Zauważy?

---

|Ask|Blog|Instagram|

WRÓCIŁAM~~

Link do zewnętrznego obrazka

Nagle poczułam jak ból w sercu rozszerza się na całe ciało. Co się dzieje? Z bólu zgięłam się wpół jednak nie krzyknęłam. Musiałam wytrzymać. Nagle kąstem oka zauważyłam moją siostrę niesioną przez jakiegoś chłopaka. Na nią też to działa. Nie dobrze jeśli podobna sytuacja zdaży się na polu walki to jesteśmy obie w kropce. W końcu ból minął. Wyprostowałam się i wstałam. Nie mogę pozwolić sobie na rozklejenie się w tym miejscu. Zaczęłam iść przed siebie wymijając jakąś słodką parkę. Spiorunowałam ich wzrokiem na co ta dwójka popatrzyła na mnie wielkimi oczami. Zagryzłam dolną wargę jak to miałam w zwyczaju kiedy byłam zdenerwowana. Mam wszystko w nosie. Chcę tylko go dorwać i wrócić do nieba gdzie będę miała tylko obowiązki.

---

   

Podniosłam głowę, na jego pytanie. Czy on mi się podoba? Przygryzłam wargę, chyba to jest oczywiste. Uśmiechnęłam się lekko.
- To jest oczywiste.. - Powiedziałam ale przerwałam. Wzięłam wdech z uśmiechem. - Że tak.. - Dokończyłam, i od razu zamknęłam oczy.
Przez te włosy nie zauważyłam żadnej jego reakcji. Hmm.. Ja się boje tu! Jak on zareaguje? Bałam się otworzyć oczy, bo myślałam że popełnię wielki błąd.

---

Link do zewnętrznego obrazka

Rozkoszowałem się ciszą i spokojem. Zawsze podobało mi się na Ziemi to, że ludzie byli tak nieświadomi wszystkiego. Spokojnie przechadzali się w tę i z powrotem nie mając pojęcia o tym, co na prawdę się dzieje.
Gdybym miał kiedykolwiek wybór chciałbym być właśnie takim człowiekiem. Ale nigdy nie miałem i nie będę mieć prawa głosu.
Nagle zobaczyłem jak Lightning wstaje i odchodzi. Rozdarty zerkałem to na nią do na Ninę. Nie wiedziałem czy iść za jedną czy zostać z drugą.
W końcu dałem Ninie znak ręką, żeby poszła za mną i szybkim krokiem ruszyłem w stronę w którą odeszła druga dziewczyna.
- Nie szlajaj się sama- warknąłem gdy w końcu dogoniliśmy Lightning. - To nie jest zbyt bezpieczne w tych okolicznościach.

Link do zewnętrznego obrazka
Odpowiedziała twierdząco.Uśmiechnąłem się lekko i  objąłem ją ramieniem.
-Ty mi też.
Powiedziałem i złapałem ją za brodę  podnosząc jej głowę. Teraz patrzyła mi prosto w oczy.
-Poczytaj mi teraz w myślach.
Wiedząc, że dziewczyna zaraz to zrobi zacząłem w głowie powtarzać całyh czas dwa słowa "Kocham Cię"

---

|Ask|Blog|Instagram|

WRÓCIŁAM~~

Nina Wiliamson

Podczas mojej zabawy gdzie starałam się wsłuchać w miłość na około mnie Dante dał mi znak ręką bym poszła na nimi. Tak za nimi bo i  Lightning poszła. Zeskoczyłam z huśtawki i ruszyłam za nimi biegiem. Dość łatwo ich dogoniłam, trudne to nie było. Spojrzałam najpierw na jedno potem na drugie i szczerze nie wiedziałam co myśleć.
-Co się stało? -zapytałam jak zawsze nie okazując uczuć. To nie było łatwe, ale nie mogłam się ponieść emocjom. Gdybym to zrobiła nie najlepiej by się to skończyło, najpewniej furią mojej mocy.