Wierszę piszę od 6 klasy szkoły podstawowej, czyli od jakiś 6-7 lat. Nie publikowałam ich tu nigdy, bo najpierw nie byłam przekonana do tego pomysłu, a później ja i poezja poszłyśmy sobie zupełnie innymi drogami i nie napisałam nic, od około dwóch lat.
Niemniej, chciałam się podzielić (może z najdzieją, że mój wen wróci? ), jak tytuł wątku głosi, tymi bardziej cenzuralnymi z moich dzieł. Niestety moje najlepsze wiersze nijak nie nadają się do wstawienia tutaj.
Nie przedłużając przedstawiam...

miłość w systemie zero-jeden

żyć cyfrowych już nie śledzę
przyklejonych do kursorów
i kłamstw waszych nie oglądam
w bladych światłach monitorów
„w” za wiarę za nadzieję
trzecie tylko dla zasady
bo w systemie zero-jeden
miłość sobie nie da rady

x x x

posklejane myśli bez słów
przyozdobione ścianami
a może ściany nimi
klamki wypadły ze starości
czy ze strachu
nie wiem
a okna zarosły kratami
w koronach cierniowych
na nadgarstkach i wokół kostek
z grzechami w kształcie kul
wyobrażone więzienie dla umysłu
i umysł do więzienia wsadzony
za niepoprawność treści
krzyk umilkły w pół słowa
krzyk o słońcu które
szyb brudnych nie dosięga
lub pali oczy wariata
czy moje

Nie znam się na wierszach, ani na żadnych pracach pisemnych, ale mogę szczerze powiedzieć,że bardzo ładne wiersze tworzysz (: I zapewne nie tylko ja tak uważam.

Czasami mogłabyś napisać i dla mnie. Oczywiście to tylko niewielki żart, lecz mam nadzieje, ze mógłby stać się prawdziwy

Ostatnio zmieniony przez Shao (12-01-2014 o 14h15)

Łaa, ale super~ Naprawdę urzekła mnie "miłość w systemie zero-jeden" i przeczytałam ją chyba z dziesięć razy.
Chciałabym przeczytać więcej, nie możesz ich wstawić na jakąś inną stronę i dać linka? ; n ;

Jako, ze wiersze spotkały się z pozytywnymi opiniami, jeszcze jeden:

wszystko co istotne

żadne łzy nie będą prawdziwsze
niż te wylane z czajnika
na cicho usypiające
w swej nagości ciała

gdy płuca nie żyją już na tlen
martwe oddechy synchronizują się
według algorytmów w kształcie serc
pompujących w żyły tani dym

gdy słowa tańczą na ostrzu noża
żaden papier w pedantyczną kratę
nie odda emocji tak idealnie
jak oddech ze strachu nazbyt szybki

i choć wszystko co istotne
traci ważność wraz z terminem
lękiem usianą skórę
sprzedałam tanio przed sukienką

I jeszcze jeden powód do radości (: Bardzo dramatyczny wiersz, aż z braku tchu musiałam odetchnąć, gdyż czytałam go w miarę długo, by stracić powietrze.   Może i tu zacznie się moje interesowanie wierszami, czytając Twoje, jak może niedługo i innych użytkowników. Dziękuję za kolejny powód by trwać na tym może za bardzo różowym forum

Od Panny Shillo coś nowego

na końcu nie ma nic

szczątki przegniłych modlitw
były jedynym czym się karmili
nie bacząc na robaki
wyłażące spomiędzy słów

szukali sensu w jego braku
i kłaniali się przed imieniem
bojaźliwie składali dłonie
przy pieśni łańcuchów u nóg

chcieli wygrać życie z życiem
nie wiedząc że są jak bezbronne
ciała z pergaminu
powieszone na pniach płonących drzew

tracili siebie w drodze po wszystko
nie wiedząc
że na końcu nie ma nic


do (nie)widzenia

otworzę oczy najszerzej jak mogę
gdy nadejdzie pora ostatniego pożegnania
aby widzieć dokładniej powody
przez które ideały straciły na wartości

bo tylko iluzoryczna czystość bieli
zawsze okaże się oszustwem
gdy nawet słów będzie ci żal
ujrzę że wcale nie chcesz być blisko

zawsze aż nazbyt trudna w uczuciach
i wprawna nie dość w zapomnieniu
nauczę się w końcu zmieniać w „żegnaj”
beznadziejne „do widzenia”

Ostatnio zmieniony przez Shillo (15-01-2014 o 18h03)

Bardzo mi się podobają twoje wiersze chciałabym przeczytać ich więcej

Mają to "coś" w sobie Twoje wiersze. Ja pisałam kiedyś wiersze od czasu do czasu na kartce i do śmietnika leciały,nie podobały mi się one i nie chciałam by ktoś je ujrzał. I nadal uważam,że moje są niczym w porównaniu Twoich. Rozwijaj swój talent pisania wierszy,ktoś albo ma ten talent bądź nie.

Piszesz pięknie jak poetka    

Chciała bym mieć taki talent jak ty pozazdrościć

lubię wiersze choć moja interpretacja zazwyczaj różnie się od interpretacji autora ale każdy ma prawo do swoich wewnętzrnych odczuć, piękne wiersze <3    

imienniczka z paszportu z wizą donikąd

chciałeś nadać śmierci
zupełnie nowe imię
powodów było kilka
każdy mniej ważny od niej samej

wybrałeś zbitkę liter
zapisaną w moim paszporcie
wbrew próżnym nadziejom
wcale nie przekroczyłeś granicy

spotkałeś moją imienniczkę
której sam nadałeś tytuły
lecz ona nie była tak czuła
a moje piersi nie były tak blade


Przemijanie

Urywkami chwil nie nakarmisz
wieczności,
a zatrzymany zegar nie zatrzyma
czasu.
I zdarzenia minione włoż między bajki,
bo życia urokiem jest przemijanie.
Na wszystko pora i dobra godzina:
na śmierć, na śmiech i świt po długiej nocy;
uśmiechem i słowem, i każdą sekundą
przybliżamy się do nieskończoności.

śliczne wiersze
pozdrawiam

Fajne wiersze 

Love <3 szczególnie "przemijanie".

Kolejne znalezione, stare i takie sobie.
Tak, widzę te wszystkie rymy tam, gdzie być ich nie powinno, ale nie mam weny na poprawienie tego, a wiersz sam w sobie mi się podoba, to wrzucam ^^

na nową drogę życia

zostawić za sobą życie
iść do przodu z czymś nowym
nie znając słów i znaczeń
nie pamiętając minionych zdarzeń

będąc nowym człowiekiem
w starą skórę ubranym
znajdę szczęście
poza tym już namalowanym

z ram wytnę obrazy
przez starych mistrzów tworzone
włoże w nie moje szkice
węglem, nadzieją i łzami

dla celów wyższych niż miłość
dla nadziei większej niż rozum
nawet gdy boli serce
poświęce wszystko i więcej


A tu taka mała miniaturka (tak Shillo, masło maślane )

Umarła

Umarła, bo zakrztusiła się preclem
Umarła, bo ego przerosło jej ciało
Umarła, z miliona różnych powodów
Umarła, bo nie istniała.