-Oj daj spokój powiedz czego chcesz a nie udajesz ze mnie kochasz-powiedziałam i uśmiechnęłam się zadziornie. Przewróciłam na następną kartę i zaczęłam rysować jej portret.
-Uśmiechnij się naturalnie-powiedziałam i sprawdzałam jej proporcje twarzy itp. Chciałam jej zrobić niespodziankę.

---

Annie McLevis

Uśmiechnęłam się delikatnie jak do jakiegoś chłopaka który mi się podoba. Był to mój naturalny uśmiech. Jednak ani na chwilę nie oderwałam się od mojej drogiej Mary. Po chwili nie mogłam wytrzymać wybuchnęłam śmiechem. To dziwne że uśmiecham się do koleżanki tak jakbym chciała ją poderwać. Przecież nie jestem lesbą. Zadzwonił dzwonek więc pociągnęłam moją kochaną malarkę do szatni przebrałam się i oparłam o ścianę przy Mary. No cóż przecież trzeba poczekać na przyjaciółkę przed tą męczarnią zwaną wf-em. No ale pomoże się to wszystkim obudzić.

---

   

W końcu dzwonek wstałem z miejsca. Poszedłem do szatni żeby się przebrać. Wyszedłem jako pierwszy na salę. Postanowiłem się zacząć sam rozgrzewać i tak zawsze robię ją sam. Wolę robić swoją przynajmniej w tedy wiem że jestem dobrze rozgrzany. To jest podstawa, bo w tedy się nie ma kontuzji.

Poszłam do szatni damskiej od w-f. Szybko się przebrałam w krótkie czarne  bawełniane spodenki i większy biały t-shirt. Wolałam aby było mi wygodnie. wyszłam na salę gdzie mieliśmy mieć lekcje.  Zaczęlam się rozgrzewać skłony itp. Bardziej na rozciąganie niż bieganie.

---

Simon

Przerwa minęła mi bardzo szybko, jeszcze nie wspomnę o tym że mogłem sobie w spokoju poogladac innych, mam tylko nadzieję że mnie za jakiego pedofila nie uznają. Nagle na korytarzu pojawiła się Annie nie wiem czy tylko ja to widziałem ale mi się zdawało jakby jej włosy latały na wietrze delikatnie muskajac jej twarz... Dobra! Trzeba się opanować bo za niedługo będę krocze zakrywal koszulka! Zabrałem się do szatni jak na razie jest tylko jeden chłopak nie mam z nim za dużych relacji, tylko tak z widzenia. Wyszedłem z szatni i zacząłem się rozgrzewac

* sry ale pisze na tel T.T *

Anna McLevis

Wyszłam z szatni wraz z Mary i zaczęłam się rozciągać. Skłony, przysiady, staw skokowy, nadgarstki i ogólnie wszystko czego wymaga porządna rozgrzewka. W międzyczasie uformowałam moje włosy w kucyk. Przynajmniej nie będą lecieć mi w oczy. Rozejrzałam się. No proszę jest Simon, uśmiechnęłam się do niego a potem do reszty. Jednak przyszedł trener i mina mi zrzędła. Ta wredna osobistość zniszczyła mi świetny poranek. Westchnęłam gdy usłyszałam o zbijaku. To chyba jakiś żart. Szybko odwróciłam się do osoby która stała obok. Okazało się że to Simon:
- Dlaczego zbijak? Nie mogła być ręczna bądź cokolwiek innego? - oparłam się o jego ramię i westchnęłam. Raczej nie mogę udawać że jestem chora albo coś. Mam tylko nadzieję że nie dostanę od razu na początku piłką. Jednak z chęcią rzucę w kilka osób piłką. Właśnie wtedy gdy ktoś pada od mojej piłki czuję że żyje.

Ostatnio zmieniony przez Miju-chan (08-10-2013 o 10h59)

---

   

Simon

Zacząłem się rozgrzewac, coś długo nie było trenera ale w sumie to może dobrze? Później wyszła z szatni Anka i się do mnie usmiechnela oczywiście odwzajemnilem uśmiech a na mojej twarzy ukazał się lekki rumieniec, ta satysfakcja że usmiechnela się do mnie jako pierwsza a nie do tego chłopaka obok. Przyszedł trener oczywiście na rozgrzewkę wziął zbijaka. Anka.się do mnie zwróciła nie wiem już co tam gadala bo mojej uwadze dprzyszedł fragment kiedy oparła się na moim ramieniu
-C/co robisz?- tym razem tego rumienca nie można było pominąć

Link do zewnętrznego obrazka

Przyszło jeszcze parę ludzi, później przyszedł nauczyciel. Powiedział że gramy zbijaka. Widziałem że dziewczyny nie są zadowolone. Ja również. Zbijaka? Przecież w to grają dzieci już przedszkolu. Wolałem bym grać w nogę albo w tym podobnym, a nie zbijaka. No trudno... Ciekawe czy on nas podzieli czy będziemy musieli sami. Mnie to wszystko jedno. Wolałbym składy mieszane.

Anna McLevis

Było tak przyjemnie. Miałam się o kogo oprzeć. Drugi misio! Nawet trochę bardziej miękki od Mary. Jednak gdy na niego spojrzałam był czerwony i zaczął się jąkać. Prawie nie wybuchnęłam śmiechem. Jednak się powstrzymałam i uśmiechnęłam zalotnie:
- Przecież się tylko przytulam-  w tej chwili jeszcze mocniej się przywarłam do chłopaka.  Uśmiechnęłam się szeroko. Dlaczego on się tak czerwieni? A może... Nie chyba nie chociaż. Stanęłam lekko na palcach i pocałowałam go w policzek. Puściłam jego ramię i podeszłam do Mary. Miałam nadzieję że teraz jego policzki będą w kolorze mocno czerwonym. Spojrzałam jednak na Mary i szepnęłam jej do ucha:
- Nienawidzę zbijaka- oparłam głowę o jej ramię i czekałam na to jak trener nas podzieli.

---

   

Anna McLevis

Podzieli nas dosyć ciekawie. Mary będzie się ze mnie nabijać do końca lekcji jeśli przegramy muszę trafić Marka. On jest najgroźniejszym przeciwnikiem. Gdy Katherin zaproponowała że będzie mnie osłaniać szybko się zgodziłam.
- Dziękuję, ale musimy dorwać marka - po pierwszym słowie mój głos stwardniał. No cóż nie lubię być w drużynie przeciwnej w której nie ma naszej gwiazdy sportu ale musimy sobie jakoś radzić. Ustawiłam się trochę bardziej na tyłach za Katherine. Muszę łapać piłką, celować , rzucać. Głęboko odetchnęłam. Trenerka rzuciła piłkę na środek. No to do dzieła.

---

   

Link do zewnętrznego obrazka

Usłyszałem ja dziewczyny się umawiają przeciwko mnie:
- Nie do czekanie wasze - powiedziałem do nich. Wiedziałem że żywcem się nie dam. Muszę pamiętać żeby nie rzucać za mocno w końcu to dziewczyny. Nie chce żeby któraś z nich złamała paznokcia przez ze mnie.

Nie mogłam okazać że się cieszę lub nie. Zawsze moja twarz na w-f była kamienna. czekałam aż piłka doleci do mnie na końcu abym mogła ją złapać i kogoś zbić. Lecz to tylko moje pomysly nic wymyślnego

---

Link do zewnętrznego obrazka

Widać było że druga drużyna nie była taka pewna wygranej. Szkoda, bo chyba ta gra nie po trwa długo. Złapałem piłkę i rzuciłem w stronę Anii. W końcu ona pierwsza powiedziała że trzeba mnie dorwać. Ciekawe jak na to zareaguję...

Anna McLevis

Szanse no cóż są wyrównane więc nie mam się czego czepiać. Pewnie i tak będzie remis. Gdy tak obserwowałam pole walki straciłam z oczu piłkę. Szybko zaczęłam jej szukać. O nie! Szybko położyłam się na podłodze a piłka mnie ominęła. Wybuchłam śmiechem. To nie fair! On chce się zemścić. Szybko jednak się ogarnęłam i porwałam piłkę która leciała na Simona w międzyczasie puściłam do niego oczko. Taki mały flircik i rzuciłam mocno piłkę w stronę Marka. Niech ma za swoje! Następną jednak piłkę ustąpie innym.

---

   

Link do zewnętrznego obrazka

No cóż zrobiła unik. Zdarza się. Kiedy dziewczyna rzuciła w moją stronę złapałem ją bez żadnego problemu.
- Co to miało być już mocniej rzuca staruszka - wiem może to trochę wrednie, Postanowiłem pokazać jak się rzuca. Rzuciłem z całej siły Simona. Nie żebym coś do niego miał. Ja lubię wygrywać. Na wojnie nie ma przyjaciół a każdy mecz jest dla mnie wojną. - Tak się rzuca - powiedziałem jak piłka lecia w stronę chłopaka.

Simon

Stałem sobie, jak zwykle nie wiedziałem co się dzieje. Ocknąłem się dopiero wtedy kiedy dziewczyna mnie pocałowała... Wat?- pomyślałem sobie. Jezu na szczęście nie zwracała już więcej na mnie uwagi i nie widziała że rumieniłem się tak jak jeszcze nigdy. Później jeszcze puściła do mnie oko... to chyba najlepszy dzień w moim życiu. Myślałem tylko o tym, nawet myślałem że gra się jeszcze nie zaczęła. Ogarnąłem się wtedy kiedy przeciwne drużyny się wymieniały zdaniami. I chłopak rzucił do mnie piłką, no niestety mocniej niż do dziewczyn. Złapałem piłkę i rzuciłem do jakiejś dziewczyny obok, chyba została zbita.

Link do zewnętrznego obrazka

Kiedy Katherine została zbita przez członka swojej drużyny pomyślałem jedna mnie. Zauważyłem że Mary stoi i czeka na piłkę. W końcu mamy grać razem. Pomyślałem jak uda mi się następną piłkę złapać. Podam jej ale lekko żeby nie było tak jak w tym przypadku. No cóż piłka została po ich stronie. Czekałem na ich ruch.