Monika 'Miki' Nowak

Soph poszła już do kolejki, a ja stałam i czekałam jak na zbawienie. Wyłączyłam odtwarzacz, ściągnęłam słuchawki z uszu i również stanęłam w wężyku. Gdy już dostałam obiad zauważyłam, że moja koleżanka zdążyła zjeść swoją porcję i  idzie gdzieś z Amy. Usiadłam przy pierwszym lepszym wolnym stoliku i zaczęłam jeść. Posłałam kilka uśmiechów do dziewczyn wychodzących ze stołówki.
Hm... a co jeśli zainteresowanie moją osobą spadnie do zera? Nie będę już Mikim, tylko jedną z tysiąca różowych laleczek. Dobra, to raczej nie możliwe. W życiu nie włożyłabym sukienki.
W sumie to jestem ciekawa, czy w tym roku będzie jakiś bal... Spojrzałam na chłopaka. Biedak. Pewnie wszystkie dziewczyny będą chciały z nim tańczyć. 
Obiad skończony. Teraz pytanie, co ze sobą zrobić. Odłożyłam talerz i wróciłam do stolika. Zaczęłam przeglądać zdjęcia z aparatu. Tak, zdjęcie wiewiórki faktycznie wyszło świetnie.

---

Alice Bonnet

Odprowadziła chłopaka wzrokiem by po chwili zniknąć za drzwiami prowadzącymi do kuchni. Pomieszczenie to było co prawda (oficjalnie) niedostępne dla uczniów ale Alice nie mogła się powstrzymać przed zajrzeniem do lodówki. Kto wie czy kucharki nie ukrywają tam nutelli lub czegoś równie pysznego? Jednak skradanie i wtapianie się w tło nie wychodzi jej najlepiej. Musiała oczywiście zrzucić z blatu jakieś garnki co poskutkowało natychmiastowym wyrzuceniem jej z kuchni przez kucharki. Mrucząc pod nosem coś o braku uprzejmości i empatii ustawiła się grzecznie w kolejce po jedzenie. Zamierzała dosiąść się do Amy i Sophie ale nim zdążyła odebrać tackę z jedzeniem te wybiegły gdzieś trzymając się za ręce. Z westchnieniem usiadła przy pustym stoliku, wyciągnęła swój telefon i zaczęła jeść jednocześnie pisząc posta na blogu.

Ostatnio zmieniony przez Erzsebet (01-09-2013 o 22h05)

---

Angelica Mccllough

Siedziałam na tej ławce z godzinę, dopiero sobie przypomniałam że nic nie jadłam.. Wstałam z ławki i zaczęłam iść do stołówki, głód strasznie mi dokuczał.. Kiedy już doszłam to weszłam do stołówki i zobaczyłam tego nowego chłopaka. Dokładnie siedział w rogu akurat to najlepsze miejsce dla nowych osób! Spojrzałam się na niego i uśmiechnęłam się w jego stronę. Kiedy doszłam do lady i dostałam od kucharki tacę z jedzeniem to usiadłam tak na środku.. Samotność bardzo mi dokuczała.

---

Elizabeth Fortner

Nie mogłam spokojnie podziwiać widoków. Przeszkadzał mi w ty, hałas. Co chwilę jedna z uczennic mówiła z podekscytowaniem o nowym uczniu. To było trochę denerwujące. Odrzuciłam włosy i zeszłam schodami. Był to czas na coś do zjedzenia, więc trzeba wybrać się na stołówkę. Za każdym razem uśmiechałam się do mijających dziewczyn, a tym bardziej znanym kiwałam głową na przywitanie. W ten sposób dotarłam do stołówki, gdzie stanęłam spokojnie w kolejce. Mimo tego, że mam bardzo wysokie mniemanie o sobie to jednak nie pcham się na sam początek. Gdybym tak robiła to nie brano mnie za idolkę. W końcu kto by się interesował wywyższającą dziewczyną? Trzeba mieć dobre maniery by Ciebie szanowano. Gdy podeszłam do kucharki, przywitałam się z nią uśmiechem i poprosiłam o mój ulubiony zestaw. Była to sałatka grecka z sokiem pomarańczowym i jedno zielone jabłko. Trzeba jakoś dbać o tą idealną figurę. Zmierzałam do jednego ze stolików gdzie przywoływały mnie pewne dziewczęta, jednak dostrzegłam samotną Alice. Uśmiechnęłam się przepraszająco do nich i dosiadłam się do różowowłosej.
- Witaj słodziutka.
Oj była słodka i nie można tutaj zaprzeczyć. Postawiłam swoją tackę z jedzeniem obok i wzięłam widelczyk.
- Co ciekawego piszesz na blogu? Albo jak chcesz to mogę sama sprawdzić.
Wyciągnęłam telefon i posłałam kolejny uśmiech.

---

Zapraszam na mojego bloga *Klik*