Cześć! W końcu odważyłam się napisać opowiadanie. Pomysł podsunęła mi @Ewelka40 za co bardzo jej dziękuję. Postaram się dodawać nowe rozdziały jak najczęściej.
♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥
Rozdział I
Mam na imię Agata i mieszkam w najmniejszym miasteczku w Polsce. Dlatego zdziwiłam się słysząc słowa mojej mamy. Było to tak: wracałyśmy z moimi rodzicami, moją przyjaciółką Lilianą i jej mamą z zakończenia roku szkolnego. To był ostatni dzień w mojej szkole ponieważ po wakacjach idę do gimnazjum. Liliana tak samo. Po drodze wygłupiałyśmy się i rechotałyśmy na całą ulicę gdy pomiędzy nas weszła moja mama.
-Chcecie pojechać do Londynu?- zapytała. Kiwnęłyśmy głowami bo oczywiście-bardzo chciałyśmy! I wtedy wypowiedziała te słowa, które tak mnie zdziwiły czyli: -No to tam pojedziemy!-. Omal nie zemdlałam. Z radości i ze... strachu. Bałam się tam jechać. A raczej lecieć, bo pewnie będziemy musieli przedostać się tam za pomocą samolotu. Tyle się przecież teraz słyszy o katastrofach samolotowych! Wymieniłyśmy z moją przyjaciółką zdziwione spojrzenia.
-Prima Aprilis jest w kwietniu...-szepnęła do mnie Liliana. Zgodziłam się z nią. Zachichotałam ale po chwili z powagą spytałam się mamy czy to prawda. Odparła że tak i że mamy śpieszyć się do domu pakować walizki, bo miałyśmy wyruszyć jutro po południu. Wbiegłyśmy do domu i pognałyśmy - ja i moi rodzice na pierwsze piętro a Liliana i jej mama na drugie. Spakowałam do walizki zapas ubrań na 10 dni - na tyle mieliśmy tam jechać. Poza tym wsadziłam tam trzy książki przygodowe i inne rzeczy. Pewnie będziemy tam dużo zwiedzać, a jest co, więc nie pakowałam wielu rzeczy. Gdy skończyłam upychanie rzeczy w swojej walizce pomogłam mamie i tacie. Następnego dnia o 15 ruszyliśmy na lotnisko ale najpierw na przystanek autobusowy. W autobusie skakałam z radości, Liliana zresztą też. Zaczęłyśmy wyszukiwać na telefonie informacje o Wielkiej Brytanii i uczyć się kilku potrzebnych słówek których nie nauczyliśmy się jeszcze w szkole.
Mogą tu być różne błędy. Przyda mi się jeszcze trochę pomocy. Komentarze mile widziane 
Ostatnio zmieniony przez MaMiMuMeMo (13-04-2015 o 18h17)
naprawdę wspaniałe opowiadanie.
