Różne, czyli: może trochę horroru, coś z thrillera, dla zaciętych żartownisiów także elementy komediowe... I zdecydowanie także nadprzyrodzone i science-fiction.



|| F A B U Ł A ||


Historia ta miała, ma albo dopiero będzie mieć miejsce w określonym czasie... Zależy, z czyjego punktu widzenia patrzeć. Ale o tym później, zacznijmy od tego, jak to wszystko się zaczęło.

Pewna dziewczynka miała dość dziwną przypadłość - widziała duchy i demony. A jak wiadomo, ludzi takich społeczeństwo zwykło odrzucać, tak więc była ona znienawidzona nawet przez własnych rodziców. Jedynie jej starszy brat był po jej stronie, przez co często to on obrywał za nią od ojca albo okrzykiwany przez matkę potworem. Ale mimo to wciąż przy niej trwał, co jednak potęgowało smutek rosnący w sercu dziewczynki. Tak bardzo chciała, by to wszystko się wreszcie skończyło...

I wtedy, jak na zawołanie pojawił się demon. Spełnię każde Twe życzenie, oznajmił, nie mogąc już doczekać się słodkiego smaku niewinnej, dziecięcej duszyczki. Bo oczywiście, zgodziła się. Nie chcę, żeby ktokolwiek nienawidził mnie i mojego braciszka, powiedziała, podpisując pakt, na co demon wykorzystując najłatwiejszy sposób na pozbycie się jej problemu, wyeliminował wszystkich, którzy choć trochę nie przepadali za dziewczynką.

Moment, nie wszystkich... Ale jak to nie, pewnie się zastanawiacie? Otóż to, została jeszcze jedna osoba, której nie zabił, a która, jak z resztą jawnie pćodawała, nienawidziła małej z całego serca. Jej brat.

Znienawidził ją, by ją chronić. Oszukany demon zaczął go ścigać, ten jednak umiejętnie uciekał i ukrywał się przez następne 5 lat. Aż w końcu, stało się... Piekielnej istocie pozostało tylko odebrać zapłatę. Jednak okazuje się, że nastoletnia już dziewczyna po raz kolejny nie jest sama.

Ale... Jak to? Przecież nikogo przy niej nie ma...


Link do zewnętrznego obrazka


~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~

|| W   S K R Ó C I E ||

Wcielamy się w rolę dziewczyny, która jako dziecko podpisała pakt z demonem, a także w niego samego i przyjaciół protagonistki... Której będą trzy - jako dziecko, jako nastolatka i jako dorosła. Dorosła zna tę historię najlepiej, więc pomaga ściganej nastolatce, wysyłając jej wiadomości z przyszłości. Wie jednak, że jeśli nie zrobi czegoś więcej, po raz kolejny pętla czasowa się zamknie... Konstruuje więc Wehikuł Czasu, za pomocą którego chce zwalczyć problem w dwóch ogniskach - pomagając nastolatce i porywając dziecko, by do zawarcia paktu nigdy nawet nie doszło.


~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~


|| R O L E ||

1 ~ Isabelle Howe ~ Dziewczyna - widzi demony, duchy itp. przez co od małego zdana była tylko na siebie. W RPG pojawi się w trzech różnych czasach:

1.1. ~ Isia ~ Dziewczynka (10 lat) - przed podpisaniem paktu, choć już po pierwszym spotkaniu z demonem. Zostaje uprowadzona z jej czasu przez 1.3. ~ Eminaria
1.2. ~ Isa ~ Dziewczyna (15 lat) - Nie wie jeszcze o śmierci brata, dostaje telefony i SMSy od własnego numeru ~ Lynn
1.3. ~ Isabelle ~ Kobieta (20 lat) - Chce przerwać pętle czasową, poza pisaniem do 1.2. konstruuje też wehikuł czasu, którym zabiera 1.1. do czasów 1.2. gdzie zamierza im pomóc ~ Ikuna


2.1. ~ Ms. Sadistic ~ Demon(ica - płeć do wyboru), zamordował(a) brata 1.2., teraz ściga ją ~ @Maruki


3.1. ~ Izaya Howe(14-17 lat) ~ brat 1.1., razem z nią i 1.3. przenosi się w czasie. Odpowiedzialny, zrobi wszystko dla siostry. ~ Sszyszka
3.2. ~ Cinna Jordan Shepherd(18-25 lat) ~ młody egzorcysta, przyjaciel 1.3. odkąd pomógł jej uporać się z prześladującym ją demonem. Wyrusza z nią do przeszłości ~ Olga31082000



|| Coś czego i tak nikt nie przeczyta vel Regulamin ||

Oczywiście, poza ogólnym i działu, kilka zasad by uniknąć komplikacji.

1. Zastrzegam sobie, jeśli zajdzie taka potrzeba, prawo do zmiany przebiegu akcji - jestem Mistrzem Gry.
2. Realizm przede wszystkim - nie tworzymy postaci przedoskonałych, które mogą wszystko. Każdy ma zarówno wady jak i zalety.
3. Nikt nie kierujemy postaciami innych graczy. Można, co prawda, kogoś uderzyć, czy odepchnąć, a jak jest słabszy to wtedy reakcja jest oczywista.
4. Prawo do kłótni mają tylko nasze postacie. Jak masz jakiś problem, pisz mi na PW, jakoś to rozwiążemy.
5. Język nasz ojczysty jest piękny i barwny - przestrzegajmy jego zasad.
6. Proszę, by posty nie składały się tylko z dwóch czy trzech linijek tekstu. Od czasu do czasu może się zdarzyć taka ewentualność, ale bez przesady.
7. Jeśli znikasz na dłużej albo chcesz zrezygnować - pisz w poście albo do mnie na PW, dobrze by też było, gdybyś miała zastępstwo.
8. KP zgodnie ze wzorem, zezwalam też na dodawanie czegoś od siebie.
9. Przeczytanie Regulaminu to małe nic, trzeba go też zaakceptować. Dlatego proszę o napisanie na końcu KP słowa "Telefon", innym kolorem niż czarny.
10. Regulamin może ulec zmianie, a niegrzeczne dzieci i tak będą karane.



|| Co w KP? ||

Poniższa treść obowiązkowa. Oddajemy w ciągu 48h. Zezwalam na 2 postacie, bo chyba sama będę musiała tyle mieć... ; ;

[center]
[b][color=#]Godność[/color][/b] przy 1 ta sama, do uzgodnienia
[b][color=#]Płeć[/color][/b]
[b][color=#]Rola[/color][/b]
[b][color=#]Wiek[/color][/b]
Zaznaczony przy postaciach, 2.1. może być postacią długowieczną i wiecznie młodą
[b][color=#]Orientacja[/color][/b]
[b][color=#]Wzrost[/color][/b]
[b][color=#]Kraj pochodzenia[/color][/b]
Prosiłabym o jakiś adekwatny do imienia i nazwiska, ew. dopisać pochodzenie rodziców. 
[b][color=#]Wygląd[/color][/b]
Manga, Anime, Arty. Mile widziane także krótkie opisy. Przy 1 do uzgodnienia CO NAJMNIEJ kolor oczu. 
[b][color=#]Charakter[/color][/b]
Minimum 5 zdań. 
[b][color=#]Historia[/color][/b]
Tutaj macie pole do popisu, zależy mi na osobach potrafiących pisać. 
[b][color=#]Dodatkowe[/color][/b]
[/center]

Ostatnio zmieniony przez Lynn (10-02-2014 o 20h11)

---

Link do zewnętrznego obrazka
Link do zewnętrznego obrazka
Godność Izaya (z nazwiskiem czekam na 1.)
Płeć Przystojna
Rola 3.1
Wiek 16 lat
Orientacja Heteroseksualny
Wzrost 179 cm
Kraj pochodzenia ( czekam na 1.)



Wygląd
Izaya to dość niski chłopak. Ba, nawet kilka razy brany za dziewczynę. No bo on jest taki kawaii. Popatrz tylko na te słodkie zielone oczka- takie kobiece. Albo na te piękne rudo-blond włosy. Jak już mówiłam często brany za dziewczynę.
Nosi okulary, a gdy tylko je ściągnie i gdyby nie jego strój można by go naprawdę pomylić z dziewczyną. No cóż, taki jest słodki.

Charakter
Opiekuńczy, wrażliwy i odpowiedzialny- te przymiotniki określają go idealnie. Ale skoro Lynn każe aby było tu min. 5 zdań to się wysilę i napiszę sześć.
Tak więc opiekuńczy, chociaż może to już i obsesja nad tym, że jego siostrzyczce może się coś stać. Bardzo wrażliwy na czyjeś słowa. Każde słowo może go zranić, no bo on jest taki uczuciowy. Jednak mimo tego, że nieraz z łzami leciał do siostry przez to, że ktoś pomylił go z dziewczyną jest odpowiedzialny. Dziwne co nie? To nie powinno do niego pasować, a jednak. Gdy chodzi o jego siostrę staje się niczym dorosły człowiek (czyt. odpowiedzialny). No ale tylko w takich sytuacjach.
Pamiętaj jeszcze o jednej rzeczy- nie mów mu, że wygląda jak dziewczyna.
Nawet mam tu 12 zdań ^^



Historia
Od zawsze był nierozłączny z siostrą. Była dla niego największym skarbem. Ale wtedy stało się to- podpisała pakt z demonem wręcz samym szatanem.
Musiał ją znienawidzić, ale to tylko aby ją chronić. Musiał to zrobić. Od tamtego czasu ucieka przed demonem. Ukrywał się przez te dłużące się niczym wieczność pięć lat. Uciekał i chował się. Wszystko na marne. Myślał, że demon zgubił go, że on już uratował siebie i siostrę. Nie wiedział o tym, że ten demon go przechytrzył. Chłopak schował się. Jednak on/ona go w końcu złapała.
Cudem cofnął się w czasie o czym demon się nie dowiedział. Teraz chce uratować siostrę. Sprawić, że nie będzie cierpieć... JUŻ NIGDY.

Lynn, mi wytłumaczyła o co chodzi. Czas więc na historię Izayi z czasów prze podpisaniem paktu.
Izaya- normalny chłopak. No dobra nie czarujmy się - Izaya, normalny chłopak wyglądający jak dziewczyna. Do tego Otaku. Tak więc czego chcieć więcej.
Powiedzmy, że 14 lipca urodził się nasz cudny Izaya. W wieku siedmiu lat przez przypadek w reklamie zagrał dziewczynę. Od tamtego czasu ma traumę.
No ale schodzimy trochę z tematu. Tak więc teraz chodzi do gimnazjum i na dodatek z swoją młodszą siostrą do klasy. Tak, no on raz nie zdał. Ale od tamtego czasu stara się jak może.
Jest jedyną osobą w rodzinie, ba! na świecie która lubi a nawet kocha swoją siostrę. No i jak już wiecie może to mu przysporzyć później sporo problemów.


Dodatkowe
~On, no, ten boi się, no, ten ciemności.
~No i skoro już mówimy o jego lękach to jeszcze, no, można do nich zaliczyć... tego....no.....psy.
~Wie, że to błąd który popełnił... jednak zakochał się w swojej własnej siostrze. Za to nienawidzi siebie.
~Jego pomysłem na pokonanie demona była po prostu wieczna ucieczka, jednak zwątpił w umiejętności tej magicznej istoty, przez co zginął.
~Nigdy nie wybaczy sobie tego, że przez niego jego własna siostra cierpiała.


Telefon

Ostatnio zmieniony przez Sszyszka (09-02-2014 o 20h42)

---

|Ask|Blog|Instagram|

WRÓCIŁAM~~

Link do zewnętrznego obrazka

Link do zewnętrznego obrazka



W H A T   D O E S N ' T   K I L L   M E

M a k e s   m e   s t r o n g e r .



Link do zewnętrznego obrazka


Link do zewnętrznego obrazka


Link do zewnętrznego obrazka

Link do zewnętrznego obrazka

762CF9
Imię ♦ Isabelle
Skrót ♦ Isa
Nazwisko ♦ Howe


Wiek ♦ 15 lat
Pochodzenie ♦ Stany Zjednoczone
Data Urodzenia ♦ 23 czerwca
Znak Zodiaku ♦ Rak


Płeć ♦ Żeńska
Rola ♦ 1.2.
Orientacja ♦ Bi, acz o tym nie wie
Wzrost ♦ 168 cm



Link do zewnętrznego obrazka


Link do zewnętrznego obrazka


Link do zewnętrznego obrazka


Wygląd ♦ Ni to to niskie, ni wysokie, z wagą nieco bardziej niż trochę powyżej przeciętnej. Czarne (jak piekło - z dedykiem dla Syśki xD) włosy sięgają końca łopatek, będzie to jakieś 30 cm, może trochę mniej, ale w sumie nigdy nikogo nie interesowało to do tego stopnia, by przykładać dziewczęciu linijki do głowy. Do tego dorzucić buzię w kształcie serca, z ostrym podbródkiem i nienaturalnie wielkimi... Oczami (wciąż mówimy o twarzy, zboczeńce!), koloru czarnego, choć równie dobrze mógłby to być po prostu ciemny brąz. Who cares.
Jeśli chodzi o ubranie, ma ona swój specyficzny gust. Zwykle na jej uszach zobaczyć można słuchawki, choć w pokoju zazwyczaj je zdejmuje. Poza tym ma słabość do kozaków i butów im podobnych, nie nosi ich jednak cały czas i gdy jest cieplej ubiera oczywiście stosowniejsze obuwie. Przepada też za kaloszami, bo... Bo tak. Ubiera się przede wszystkim wygodnie, głównie w przyduże koszulki i rurki czy legginsy, choć znajdzie się też w jej szafie kilka sukienek czy tank topów. A kształty to ona ma jako takie, ale toć to dopiero nastolatka, ma jeszcze czas.

Charakter ♦ Isa w tym wieku była osobą, której nigdy się do czegokolwiek nie spieszyło. Owszem, spóźnialska jak nikt, do tego nigdy jej to jakoś nie przeszkadzało, nie ważne, ile razy trafiła do szkoły po dzwonku, czy robiła coś tak wolno, że ludzie wokół nie potrafili już wytrzymać, nie czuła się przez to ani trochę winna. Potrafi z dystansem patrzeć na świat, ale gdy przypomina sobie przeszłość, zbiera jej się na histerie.
Nie jest dla nikogo wredna czy złośliwa, wręcz przeciwnie - jest dla każdego bardzo miła i zawsze zastanawia się kilka razy zanim się odezwie, by nie powiedzieć czegoś nie tak Jednocześnie jednak stara się ograniczyć swe relacje z ludźmi do niezbędnego minimum, by w razie czego nie popełnić znów tego samego błędu, mówiąc komukolwiek o swej zdolności. Dlatego najczęściej siedzi zamknięta we własnym pokoju.

Historia ♦ Historię dziewczynki będącej w zmowie z demonem już znacie, teraz wypadałoby powiedzieć o tym, co działo się pięć lat po tym, jak jej brat oszukał piekielną istotę. No, bo co nam innego pozostaje? Nie wyjaśnię przecież pochodzenia jej zdolności, chociaż kto wie, może ma ona coś wspólnego z faktem, iż urodziła się w naszą Noc Świętojańską? Niewykluczone, niemniej jednak dziewczyna nie ma o tym bladego pojęcia, w końcu żyje w wystarczająco odległym kraju, by mieć prawo do niewiedzy odnośnie pogańskich zwyczajów.
Ale mniejsza, mieliśmy mówić o jej historii a nie spekulować co do genezy tego przekleństwa zwanego "darem". Po śmierci rodziców i zaginięciu brata trafiła do sierocińca, gdzie mieszka do dziś. Ostatnio, jak już Wam wiadomo, straciła brata, jego poświęcenie jednak nie poszło na marne - w ciągu tych paru lat zdążyła zmienić się wystarczająco, by utrudnić zadanie Miss Sadistic w ponownym jej odnalezieniu. Obecnie bowiem nie rozpowiada już wszystkim o swojej zdolności, stara się jak tylko może nie wychylać i udawać normalną dziewczynę.
Co by tu jeszcze... Ach tak! Choć nietrudno się domyślić, jej osoba utknęła w pętli czasowej - jej pięć lat starsze wcielenie wysyła jej ostrzegawcze SMSy, by po spotkaniu przez nią w przyszłości Cinny sama wysyłała wiadomości do przeszłości.


Dodatkowe ♦ Mieszka w sierocińcu. W jej pokoju mało kiedy ktoś się pojawia, a jak już to ta wrzeszczy zwykle, bo... Najczęściej chodzi po nim w samej bieliźnie. Nie zna się na modzie. Ma półrocznego psa (zdjęcie wkrótce), który mieszka na ulicy, ale zawsze towarzyszy jej gdy jest na zewnątrz, a ona dokarmia go. Często bywa na cmentarzu, gdzie co prawda jej brat nie spoczywa, ale ułatwia jej to wyobrażenie sobie, że naprawdę z nim rozmawia. Przepada za dziećmi, najpewniej przez to, że jest w sierocińcu najstarszą, wychowywała się więc przez ostatnie pięć lat wśród nich. (w budowie)


Link do zewnętrznego obrazka


Link do zewnętrznego obrazka


Link do zewnętrznego obrazka

Telefon

Ostatnio zmieniony przez Lynn (10-02-2014 o 17h43)

---

* moja KP~w budowie~
Link do zewnętrznego obrazka
Godność Isabelle Howe
Płeć Kobieta
Rola 1.3
Wiek 20
Orientacja Bi
Wzrost 168 cm
Kraj pochodzeniaStany Zjednoczone
Wygląd
Średni wzrost, idealna waga i kiedyś może była to urocza dziewczyna, ale obecnie jej brązowe oczy patrzą podejrzliwie na każdego kto się do niej zbliży. Czarne włosy zazwyczaj zostają rozpuszczone, albo zaczesane żeby nie zasłaniać jej oczu. Kilka lat temu na ciele pojawił się spory tatuaż, najczęściej widywana w dżinsach, bokserkach o skórzanych kurtkach. Nie ważne że to nie wygląda atrakcyjnie, ważne że jej się to podoba i jest jej wygodnie.
Link do zewnętrznego obrazka
Charakter
Isabelle bardzo zmieniła się w ciągu tych dziesięciu lat. To już nie słodka dziewczynka, ani miła nastolatka jaką była. Zmieniła się nie do poznania, jest nerwowa, zamknięta w sobie i jeszcze bardziej unika ludzi, ale co ją winić w końcu demon wybił jej rodzinę i ścigał ją przez co dziewczyna miała ciężkie życie. Jedyną osobą z jaką normalnie rozmawia jest jej przyjaciel i egzorcysta Cinna ponieważ doskonale wie że jemu nie grozi nic ze strony demonów i duchów które widzi. Przez całe swoje życie nauczyła się tylko tego że musi być twarda i cwana, nie może się poddać ponieważ musi się zemścić za brata który zawsze ją chronił/
Historia
Co tu dużo mówić dziesięć lat temu nawiązała pakt z demonem który wymordował jej rodzinę i ścigał ją przez te wszystkie lata. Gdy zabił jej brata sama zaczęła uciekać i szukać sposobu by zerwać pakt.Nie było to łatwe, ale przez dwa lata jakoś sobie radziła do czasu aż spotkała pewnego egzorcystę, pomógł jej Cinna, ale nie można było przywrócić do życia tych którzy odeszli. Dlatego zaczęła zawzięcie szukać sposobu by wszystko cofnąć i po paru latach i ciężkich tomach fizyki kwantowej udało jej się stworzyć wehikuł czasu i porwać samą siebie jako dziecko by nie dopuścić do podpisania paktu.
Dodatkowe
-Jest strasznie inteligentna, cwana i ostrożna.
- Nauczyła się kraw magi
- Pracuje jako pomocnica egzorcysty, ale nie lubi tej roboty
- Nauczyła się kontrolować swoją moc

Telefon

Ostatnio zmieniony przez Ikuna (10-02-2014 o 22h15)

Imię | Isabelle
Zdrobnienie | Isia
Skrót | Isa
Nazwisko | Howe
Wiek | 10
Pochodzenie | Stany Zjednoczone
Data Urodzenia | 23 czerwca
Znak Zodiaku | Rak
Płeć | Żeńska
Orientacja | Cóż chyba Bi, lecz ona o tym nie wie
Rola | 1.1
Wygląd | Isia, jako mała dziewczynka miała, długie czarne włosy. Kolor oczu ma brązowy, podchodzący bardziej w czarny, lub na odwrót. Lekkie rumieńce, co może są znakiem szczególnym. Mały nosek, i wiśniowe wąskie usta. Karnacje skóry ma bladą ale nie tak jak u wampira, jest bardzo jasna. Zawsze nosi różową opaskę z królikiem który odgarnia jej włosy.
Charakter | Isia, nadal jako malutka dziewczynka, była jak każda dziewczynka. Każdego dnia budziła się z uśmiechem, ale do czasu. Przez demony i duchy, które nie dawały jej spokoju, po prostu jej samopoczucie się pogorszyło. Była zawsze smutna, przerażona. Wierzyła tylko w swojego brata, który ją wspierał od zawsze. Bezbronna dziewczynka, która zawsze musiała widzieć duchy i demony, lub ich krzyki, stawała się coraz słabsza. Ze względu że jej nikt nie wierzył, czuła się odrzucona, jej szczęście minęło, ale wiedziała że ma iskierkę nadziei, a tą iskierką był jej własny braciszek. Przez niego stawała się silniejsza i z każdym dniem walczyła.
Historia | Chyba znacie już historię Isi? Nie? No to mogę ją tak jakby skrócić. Wiecie już że Isia, widzi demony i duchy co ją to przygnębia. A braciszek ją wspierał w każdy dzień. Nie wiadomo skąd pojawiła się demonica, która zaoferowała Isi że jej spełni każde życzenie. Dziewczynka bez chwili zastanowienia, myślała że wszystko się skończy, i że jej i braciszkowi nic się nie stanie. Myślała czy podpisać to co dała jej demonica. Ale nie wiem już jaką decyzję rozważyła.
Dodatkowe | Uwielbia tańczyć i śpiewać swoim cienkim głosikiem. Bardzo chce się nauczyć rysować, bo uważa że rysuje koślawo. Lubi przeglądać jakieś fotografie, obrazki. Interesuje się sztuką, jest wtedy nią zdumiona. Isia, ma wielką wyobraźnie, ale w pewnym sensie, lubi ją pokazywać innym osobom. Można określić że też lubi się chwalić. Też lubi niespodzianki, jest wtedy tak uradowana.



Telefon

Ostatnio zmieniony przez Eminaria (10-02-2014 o 22h34)

---

|| Godność ||
Cinna Jordan Shepherd

|| Płeć ||
Przystojna

|| Rola ||
3.2

|| Wiek ||
22 lata

|| Orientacja ||
Biseksualna

|| Wzrost ||
175 centymetrów

|| Kraj Pochodzenia ||
Wielka Brytania





|| Wygląd ||
Cinna ma wygląd iście normalny - przysięgam, nic wielkiego. Dziewczyny raczej nigdy nie śliniły się na jego widok. Młody mężczyzna posiada na krótko obcięte, czarne jak skrzydła kruka włosy, które aż miło potargać. Jego oczęta w barwie morza potrafią błyszczeć się jak dwa diamenciki, kiedy zobaczą kogoś, na kim mu zależy. Wachlarz ciemnych, gęstych rzęs oraz małe źrenice dopełniają cały efekt. Sylwetkę ma normalną - jak przystało na dorosłego egzorcystę, jest lekko umięśniony i całkiem barczysty. Stwarza tym dziwne bezpieczeństwo osobom, które z nim przebywają. Nosi okulary, bo musi - czytał zbyt wiele książek po ciemku, aby mieć perfekcyjny wzrok. Kilka pieprzyków na twarzy nadają mu uroczości, chociaż Cinna ani trochę z charakteru uroczy nie jest. Mały nos, dobrze wykrojone usta oraz mocny zarys szczęki sprawiają, że niekiedy jednak jakaś dziewczyna się za nim obejrzy. Ale po co egzorcyście dziewczyna?

|| Charakter ||
Po pierwsze - Cinna jest egzorcystą. To nie ulega wątpliwości, widać to jasno i wyraźnie. A jaki musi być egzorcysta? Szalenie spokojny, trzeźwo myślący, szybki. I dzięki Bogu, nasz Cinna spełnia wszystkie te warunki. Mawiał, że wyłapywanie demonów to jego powołanie, że idealnie nadaje się do tej ciężkiej roboty. Otóż tak. Mężczyzna ma anielską cierpliwość - rzadko kiedy coś może go zdenerwować. Trudno wyprowadzić go z równowagi, zamiast wściekłości, na jego twarzy możesz zobaczyć chłodny, wymuszony uśmiech. Jest perfekcjonistą - w swoim zawodzie jest świetny. Nienawidzi przegrywać, jest władczy i dominujący. Gdyby nie był egzorcystą, mógłby spokojnie dostać rolę demona w kabarecie. Ale nie jest mściwy - ma wygórowane poczucie sprawiedliwości. Przy obcych pięknie zimny, czarujący, spokojny, zrównoważony. Przy bliskich potrafi się szczerze uśmiechnąć, zaśmiać i przestać grać odpowiedzialnego sztywniaka. Mimo wszystko, Cinna jest bardzo pomocny i skory do poświęceń. Nie wie co to strach i ma w sobie chęć do zaczepiania innych. Tak na serio, całkiem sympatyczny z niego gość.


 

|| Historia ||
Cinna urodził się w małym miasteczku, na samym południu Wielkiej Brytanii. Od dziecka należał do osób spokojnych. Rzadko kiedy wychodził ze swoimi kolegami, aby pograć w piłkę nożną. Wolał siedzieć w domu i spędzać czas ze starszą siostrą oraz całą rodziną. Były to dla niego bardzo ważne osoby. Miasteczko, w którym mieszkał Cinna, słynęło z dziwnych przypadków paranormalnych. Podobnież po cmentarzach czaiły się duchy zmarłych, w nocy koty przybierały postacie mitycznych stworzeń, a demony kilka razy w roku potrafiły opętać jakiegoś nieszczęśnika. Cinna nie wierzył w te plotki, był zbytnim realistą. Lecz kiedy jego ukochana siostra zmarła, wcześniej zostając opętana przez demona, który czekał na dusze młodych dziewcząt, uwierzył. Matka Cinny po stracie córki zwariowała - codziennie mówiła o demonie, który czeka na jej rodzinę. Została przeniesiona do środka psychiatrycznego w Londynie, a jej mąż, który jako młodzieniec interesował się egzorcyzmami, postanowił wyszkolić zrozpaczonego syna, aby pomścił swoją siostrę. Tym sposobem Cinna został świetnym egzorcystą, który zasłynął w całej Anglii. Potem usłyszał o przypadku dziewczynki, która zawarła pakt z demonem, nie wiedząc, jaka odpowiedzialność nad nią ciąży. Historia krążyła po mediach od dawna, a wszystko wydarzyło się, kiedy on był jeszcze małym chłopcem. Lecz teraz poznał dorosłą już Isabelle i tak rozpoczęła się jego walka z Ms. Sadistic.

|| Dodatkowe ||
• Zawsze ma przy sobie jakieś jabłka.
• Przyjaźni się z 1.3
• Ma uczulenie na cytrusy.
• Zawsze nosi przy sobie swój odlotowy zestawik do łapania demonów.
• Nie cierpi ludzi zbyt przewrażliwionych ani buntowniczych, pyskatych.




Telefon

Ostatnio zmieniony przez Olga31082000 (10-02-2014 o 13h57)

Zaczynamy, Kotełki wy moje~! <3 I znów mam świetny skład, cieszy mnie to jak nic ^^ Ale dobra, przejdźmy do rzeczy: Wszyscy są jeszcze w swoich czasach! Isia jest już po pierwszym spotkaniu z Miss Sadistic, nie podpisała jeszcze paktu, a Isabella z triumfem orientuje się, że prace nad maszyną do podróży w czasie są niemal ukończone... Ale przyszedł już czas na uratowanie swojego przeszłego "ja", przez wysłanie jej SMSa/wykonanie telefonu.

Link do zewnętrznego obrazka

Opuściłam sierociniec i rozejrzałam się. Wiosna nadchodzi, hm... Będzie trzeba się przerzucić z kozaków na kalosze. Ale jeszcze nie teraz. Bo te się chyba szczeniaczkowi spodobały - jedyne, jakie postanowił oszczędzić i nie załatwiać na nich swych potrzeb fizjologicznych. A może to wręcz przeciwnie? Nie wiem... Choć pewnie, nawet gdyby powiedział mi, że ich nie znosi, ja dalej bym je pewnie zakładała. Ale mniejsza, myślę o butach, a nie zwykłam raczej rozwodzić się na temat ubrań. Dałam bezimiennemu jedną z moich kanapek i weszłam do budynku szkoły. Znów się spóźniłam... Ale cóż, nauczyciel jest już do tego przyzwyczajony, nie będzie mi chyba miał tego za złe.

---

Kim mogła być ta dziewczyna? Która mi zaoferowała każde życzenie? W każdym bądź razie, nie zrobiłam tego. Ale może.. To zrobię? Nie.. A może tak. Popatrzyłam na braciszka i uśmiechnęłam się do niego. Choć nie chciałam mu pokazać moich buzujących się emocji.
- Braciszku.. Co porobimy dziś? - Spytałam cieniutkim niczym struna głosikiem, zamrugałam kilkakrotnie i zrobiłam psie oczy. - Proszę.. Pobawmy się w chowanego.. - Dodałam nadal mrugając swoimi oczyma.
Tak się nudziłam, a to spotkanie z tą dziewczyną. A raczej kobietą, cały czas zajmowały moje myśli. Popatrzyłam się na braciszka, i po chwili znów mrugając swoimi oczkami.

---

Link do zewnętrznego obrazka

Udało mi się skończyłam! Działa w końcu działa, dokręciłam ostatnią śrubkę i wtedy urządzenie się włączyło, wyjęłam telefon z kieszeni i napisałam sms'a do Cinny. Możemy w końcu wszystko zacząć, a ja wszystko naprawię będzie dobrze. Trzęsącą się dłonią wyjęłam z kieszeni drugi telefon i postanowiłam wysłać kolejną wiadomość tym razem do kogoś wyjątkowego do samej siebie, jeśli udało zagiąć mi się fale czasoprzestrzenne gamma dotrą do mnie gdy miałam piętnaście lat. Tylko co powinnam napisać, sama nie wiedziałam próbowałam sobie przypomnieć co wtedy czułam, jedyne co przyszło mi na myśl to samotność, szybko wystukałam na klawiaturze tekst Nie jesteś sama!. Patrzyłam jak pojawia się on na starym ekranie i wysyła, nie chciałam patrzeć czy wiadomość dotrze czy nie. Teraz pora działać, muszę się przekonać czy jestem geniuszem czy wariatką, ale od kiedy poznałam Ms. Sadistic nie ma dla mnie rzeczy niemożliwych. Zemszczę się i zmienię bieg historii albo zginę, ale przynajmniej będę próbowała się uratować. Gdzie ten Cinna, zaczęłam się niecierpliwić chyba wyruszę bez niego, na myśl o tym poczułam nieprzyjemny skurcz w brzuchu, zawsze sama jak zawsze. Wyjęłam mój nowy telefon i wybrałam jego numer.
- Halo Cinna udało się przyjedź tu. Udało mi się wyruszam
Rozłączyłam się, nie byłam nawet pewna czy to on czy jego sekretarka, chciałam tylko wszystko naprawić żeby mój brat mógł żyć.

Link do zewnętrznego obrazka
Hmmm... Moja siostra jest jakaś taka zamyślona. Nie wiem dlaczego ale troszkę się martwię. Może jednak to tylko moja nadopiekuńczość.
Uśmiechnąłem się do niej.
-Tak, jest panienko.
Uklęknąłem przed nią podając jej rękę.
-Coś się stało? Taka zamyślona jesteś.
Spytałem wstając i łapiąc małą za ręce. Nie dawało mi to spokoju. Tak dziwnie się zachowywała. Chociaż może to jednak ta moja nadopiekuńczość... Nie, coś musi być na rzeczy.
Przeczesałem wolną ręką włosy po czym znów spojrzałem na siostrzyczkę.

---

|Ask|Blog|Instagram|

WRÓCIŁAM~~

Jak się zgodził to wręcz się ucieszyłam. Uklęknął przede mną i podał mi swoją rękę. Ja ją chwyciłam i wstałam, on też to zrobił. Na jego pytanie, przygryzłam wargę, po czym spuściłam głowę. Ale szybko ją podniosłam.
- Ta dziewczyna.. Która mi zaoferowała swoją pomoc.. - Mruknęłam patrząc się w oczy braciszka.
Nie wiedziałam co powiedzieć, byłam speszona. Bałam się już cokolwiek powiedzieć o tej dziewczynie, a do tego byłam wręcz ciekawa jaką pomoc chce mi zaoferować. Patrzyłam się na braciszka, oczekująco na jego reakcję.

Ostatnio zmieniony przez Eminaria (15-02-2014 o 11h26)

---

Link do zewnętrznego obrazka

... Wiecie co? Może nie powinnam Wam tego mówić... Ale chyba muszę. Nie jestem w stanie tego ukrywać, bo coś naprawdę dzieje się nie tak.
Od urodzenia widzę duchy i demony. Choć nie tylko, po prostu cały świat paranormalny jest dla mnie dostrzegalny, i tyle... Z tym że dziś jest tak jakoś inaczej.
Dzisiaj nie widzę niemal nikogo, nawet jeśli zmarłych z niedokończonymi sprawami jest w naszym świecie pełno, to dziś jeśli kogoś spotkałam, to albo pragnął zniknąć jak najprędzej, albo dusza drgała niespokojnie, co i u mnie wywołało lekki strach i podejrzenia.
A może to taki rodzaj ostrzeżenia? Przypomniałam sobie sytuację sprzed lat. Zanim Ms. Sadistic po zamordowaniu moich rodziców pojawiła się, twierdząc że moja dusza należy do niej, zachowywały się identycznie... I wtedy przyszło mi coś do głowy. Bracie, jak ja mogłam pozwolić Ci mnie chronić? Oczy napełniły mi się łzami, gdy wychodziłam z budynku szkoły, gdy nagle usłyszałam telefon.
A myślałam, że już nic mnie dziś nie zaskoczy.
Otóż to, poza podejrzaną treścią SMSa zauważyłam, że był on... Ode mnie samej. Tak, jakbym go wysłała sama sobie. Telefon niemal wypadł mi z rąk z zaskoczenia. O co tu chodziło?! Kto normalny...
Natychmiast zaczęłam biec. Choć tak naprawdę nie wiedziałam dokąd... Ale czułam, że muszę uciekać. Obudziło się we mnie to wszystko, co siedziało spokojnie w ukryciu przez parę dobrych lat.

---

Link do zewnętrznego obrazka

Zatrzymałam się, by złapać oddech. Jednak zmęczenie to zmęczenie, i w końcu przecież trafia każdego... Usiadłam na ławce i zdjęłam ciężki plecak. Ech, ile bym dała, żeby mój bezimienny przyjaciel tu był... Mogłabym mu się wyżalić, opowiedzieć wszystko, a po tym monologu uznać, że jestem świrnięta, bo gadam takie rzeczy, do tego jeszcze do psa, po czym zaraz bym się uspokoiła. Ale jego tam nie było. W ogóle, niezbyt wiedziałam, co to za okolica. Jakaś szkoła, podstawówka, zaraz obok plac zabaw i kręcące się tam dzieci.
I kobieta w czerni, na której widok aż mnie zmroziło. Wróciła, znalazła mnie... Wpatrywałyśmy się tak w siebie przez dłuższą chwilę, aż w końcu puściłam się pędem w przeciwną do niej stronę. Nie w głowie było mi wtedy, że przecież zostawiłam plecak na ławce, a jedyne co miałam, to telefon...

---

Link do zewnętrznego obrazka

Zerknęłam na zegarek, jego ciągle nie było, nie mogę czekać.Poczułam że coś na moim ciele się zmieniło, zobaczyłam jak na ręce tworzy się rana która w bardzo szybkim tempie przekształca się w bliznę. Uświadomiłam sobie że przecież dokładnie pięć lat temu Ms.Sadistic zaatakowała mnie gdy wychodziłam ze szkoły. Pamiętam to jak dziś, wzdrygnęłam się na samą myśl trzeba działać ale co robić!Jeśli nie dam rady uciec w tamtej czasoprzestrzeni możliwe że zniknę w tej.Chwyciłam za telefon i napisałam sms'a do siebie samej.
Wybiegnij bramą zachodnią z parku, nie przestawaj biec kolka minie! Widzisz stary budynek z wybitymi szybami na dole, za nim jest mały żółty domek schowaj się tam, nikogo nie ma w domu, a Ms.Sadistic będzie Cię szukać właśnie w tej ruinie. Nie siedź tam długo wyjdź tylnymi drzwiami i biegnij prosto do kościoła najświętszej panienki tuż za rogiem! Tam cie nie dopadnie.
Wysłałam wiadomość i wyciągnęłam drugi telefon, wybrałam numer Cinny.
- Gdzie jesteś muszę ruszać obiecałeś mi pomóc! To się zaczęło jeśli się spóźnimy ja mogę zniknąć
Rozłączyłam się poczułam jak do oczu napływają mi łzy, zawsze mogłam przecież cofnąć się dzień wcześniej, ale muszę ją zapamiętać. Zło wcielone które zniszczyło mi życie na pewno nie mogę jej zapomnieć, na pewno nie dam się zabić. Zarzuciłam skórzaną kurtkę i wsiadłam w samochód, chyba pora pogadać sobie z Cinną w cztery oczy.

Olga 31082000 - Jeśli to czytasz to wracaj jak najprędzej! Co się dzieje? Zapomniałaś hasła? Czy porzuciłaś forum? Wracaj, proszę? :c

Link do zewnętrznego obrazka

Wrzasnęłam, po części z bólu, po części z zaskoczenia, i zaraz złapałam się kurczowo za ramię. Przeszkadzało mi to jednak w biegu, musiałam więc zaraz je puścić, by dostrzec zarówno na nim, jak i na dłoni u drugiej ręki szkarłatną ciecz. Nie chciałam się już nawet odwracać, wiedziałam, że nie dość, że nie chcę tego widzieć to i tak nic mi to nie da...
Tylko dlaczego tak kurczowo trzymałam się życia? Niestety, nie miałam kiedy nawet sama sobie na to odpowiedzieć, bo znów dostałam wiadomość. Znów od siebie. Była dość długa, ale nie musiałam jej czytać dwa razy. Może to i było trochę dziwne, ale nie miałam czasu by się nad tym zastanawiać. Z resztą, to mogła być moja ostatnia deska ratunku... Zrobiłam, jak kazała i wbiegłam do opuszczonego budynku, by zaraz potem wyskoczyć z niego po drugiej stronie. Jedyne, co zdążyłam tam zauważyć, to ogromnego szczura, na którego niemal wpadłam... Może zwierzę zdoła zmylić demonicę?
Nacisnęłam klamkę od drzwi wspomnianego w SMSie domku, na szczęście okazały się otwarte. Zamknęłam je za sobą i oparłam o ścianę, oddychając ciężko. Zaczęłam chodzić po nim, a gdy znalazłam się przy tylnym wyjściu, z okna zobaczyłam kościół. To musiał być ten... Odetchnęłam z ulgą.

---

Link do zewnętrznego obrazka

Spojrzałam na telefon. Brak nowych wiadomości... Postanowiłam upewnić się jeszcze raz, czy to na pewno mój numer. Powoli i po kolei przeczytałam każdą z cyfr, parę razy... Nie no, faktycznie mój! Więc o co tu chodzi?! Zamyśliłam się, po czym postanowiłam też napisać taką wiadomość. Ciekawe, co się stanie, tak swoją drogą? Bo, ogólnie, to taka dziwna sytuacja... Ale co by tu napisać? Hm... Wypadałoby podziękować, nie?
Dziękuję... Zaraz będę w kościele. - napisałam tylko tyle, nie miałam innych pomysłów. Wpisałam swój numer telefonu i włączyłam "Wyślij". Poczekałam chwilę...
- Nie udało się... - wyszeptałam początek treści informacji, jaka właśnie mi się wyświetliła. Dalsza część brzmiała tak: "wysłać wiadomości. Zapisano jak kopia robocza.". Westchnęłam ciężko. Cóż, próbowałam... Podniosłam się z podłogi i wyszłam, a raczej wybiegłam z domku. Odpoczęłam chwilkę, bałam się, że za długą... Na szczęście, miałam też w końcu więcej sił, a budynek był tuż tuż.

---

Link do zewnętrznego obrazka
Chwila kim jest ta kobieta? O co chodzi? Nie rozumiałem słów.
-Kobieta? Jaka?
Spytałem zaciekawiony. No bo kto mógłby jej oferować pomoc. Jakaś babka z domu dziecka może chciała być miła.
Westchnąłem. Dlaczego to wszystko jest takie skomplikowane.
-Powiesz mi?
Spojrzałem znów na małą. Nie podoba mi się to. Coś mi tu śmierdzi. Zastanawia mnie kim jest ta kobieta i co chce od małej.

---

|Ask|Blog|Instagram|

WRÓCIŁAM~~

Patrzyłam szkarłatnymi oczyma na mojego braciszka. On naprawdę nie wiedział o co mi chodzi, westchnęłam cichutko. Uśmiechnęłam się do niego lekko, żeby mu nie dać podejrzeń. Wzięłam wdech i zaczęłam analizować cały wygląd tej kobiety.
- Braciszku, ta kobieta.. Ma bladą skórę, jest cała na czarno ubrana, i zawsze ma przy sobie wachlarz.. - Odparłam mu opisując cały wygląd tej kobiety. Przypomniałam sobie jak ma na imię, Ms. Sadistic. Sadistic.. Sadistic..
To imię tłumiło mi głowę, złapałam się za głowę, a łzy cisnęły mi się do oczu. Spojrzałam na brata zapłakanymi oczami, ale bez namysłu, przytuliłam się do niego.
- Ma na imię Ms. Sadistic. - Wyszeptałam na tyle głośno żeby usłyszał.
Ale co na dokładniej chcę ode mnie? Za bardzo o niej myślę.. Ciekawi mnie jej propozycja, ale ja nie chcę.. Ona jest straszna.. Wtuliłam się w Izayę mocniej, i zaczęłam płakać. Ja nie chcę.. Nie chcę! Chcę zapomnieć, o niej.. To imię mnie dręczy, nie chcę tego znać..

---

Link do zewnętrznego obrazka
A ja nadal nie pojmuję o co chodzi. Podniosłem małą. Nadal nie miałem pojęcia kim jest ta kobieta.
-Braciszek Izaya cię obroni.
Skłamałem z uśmiechem. Tak, skłamałem. No bo co może zrobić taki chuderlak jak ja, na dodatek wyglądający jak dziewczyna. Westchnąłem cicho.
-Wiesz, że cię kocham dlatego też obronię cię.
Znów skłamałem, że ją obronię. Każdy przecież wie, że ja nawet z muchą się równać nie mogę.
Znów westchnąłem i odstawiłem małą na ziemię.

---

|Ask|Blog|Instagram|

WRÓCIŁAM~~

Izaya, podniósł mnie i zaczął mi mówić że mnie obroni. Ale tu nie ma przed czym. Tu jest tylko propozycja.. A może i nie? A może chcę więcej ode mnie niż, tylko oferowaną pomoc? Wzdrygnęłam się, a ciarki przeszły mi po plecach. Uśmiechnęłam się do niego blado.
- Dziękuje, ale nie wiem czy będziesz w stanie.. - Podziękowałam mu, po czym pstryknęłam go w nos, a ja się zaśmiałam.
Po chwili odstawił mnie na podłogę, a ja podeszłam do okna. Popatrzyłam się na błękitne niebo. Było bez żadnej chmurki. Na jego drugą odpowiedź, też się uśmiechnęłam.
- Widzisz, ona mi tu tylko oferuję pomoc.. Ale dokładnie nie wiem w czym. Ale nie jestem pewna, czy będzie chciała ode mnie więcej niż, oferowaną mi pomoc. - Rzekłam odwracając się na pięcie do braciszka Izayi.
Popatrzyłam się na niego, i podeszłam cicho po mojego ulubionego misia. Wzięłam go i przytuliłam, usiadłam na parapecie i zaczęłam się patrzeć w okno. Westchnęłam smutno..

---