Strony : 1 2
Link do zewnętrznego obrazka
Nagle przyszła ta anieliczka.
-Nie wtrącaj się lepiej. Wróć do pokoju i wejdź pod łóżko.
Warknąłem do niej, nudziła mnie. Była strasznie nudna a na dodatek czepiała się Jane.
-Jane, możesz.
Powiedziałem głową kierując w stronę tej nudnej anielicy. Na mojej twarzy pojawił się uśmiech. Tak, gdyby ją tylko po torturować.
Po chwili usłyszałam anielski głos, odkręciłam się w stronę anielicy. Przekrzywiłam głowę i w ułamek sekundy stałam za nią. To tylko szybkość, która zlewa się z otoczeniem.
- A wiesz że ze mną się nie zadziera.. - Warknęłam do dziewczyny. Potem stałam przed nią i się uśmiechałam szyderczo. - A aniołki nie mogą ze mną rozmawiać, wręcz nie życzę sobie tego.. - Dodałam z grymasem i z obrzydzeniem. Wróciłam do poprzedniego miejsca, gdzie stałam koło Shuu.
Złapałam dłońmi skronie, a obraz ponownie się zmienił, złapałam biedną Angelice.
- Teraz już nie uciekniesz.. - Powiedziałam pół szeptem. Moja głowa wypowiedziała jedno słowo: ból.
Ona zaczęła powoli zsuwać się na ziemie i się zwijać. Jak nie można grzecznie to trzeba siłą. Przecież przemoc, wszystko rozwiąże.
Musiała przypomnieć o swoim istnieniu. Natychmiastowo zniknęłam a ona się przeraziła, była zdezorientowana. Po chwili pojawiłam się przed nią, a moje niewidzialne ostrze było przy jej szyi.
- Jeszcze raz odezwiesz się do mnie, a zapłacisz za ten uczynek surową karą.. - Nie dam się pomiatać demonicy, o mało nie prychnęłam.
Zrobiłam lekką ranę na jej szyi żeby wiedziała, kto tutaj jest silniejszy. Odwróciłam się i rozwinęłam skrzydła robiąc wielki podmuch, który z jej fryzury zrobił szopę. Podeszłam do swojego łóżka i usiadłam na nim opierając się o ścianę.
Angelica Smile
Angela wywróciła oczami
- Możesz sobie i być demonem, ale rządzić się nie będziesz. - powiedziała. Po chwili mrukneła - Wielki Pan Demon się zdenerwował, trata ta! A torturuj sobie mnie, mi nie przeszkadza. Haha, miała moc tarczy (cofam tamte kontrolowanie emocji)!
Jenifer dragon
Roześmiała się. Żałosna anieliczka myślała, że będzie tu rządzić!
- Słuchaj aniołku, daruj sobie te swoje ceregiele, anioł rządzić się nie będzie! - powiedziała wzburzona. Użyła mocy. Pomyślała ból... wszystko ją boli... niech cierpi!
Faktycznie anielica zwijała się z bólu krzycząc. Miała dość. Przerwała. Na jej ciele malowały się czerwone ślady, niczym po biciu biczem.
Ostatnio zmieniony przez Belove (26-01-2014 o 18h21)
Link do zewnętrznego obrazka
Niby jakaś tarcza. Pfff. Zobaczy jeszcze.
-Kochana lepiej idź już spać. Późna pora już.
Zaśmiałem się i objąłem ramieniem Jane.
-Tylko dorośli jeszcze nie śpią. A aniołeczki ponoć są grzeczne, w takim razie do łóżeczka.
Znów się zaśmiałem. Nie chciałem już marnować na takie dziecko czasu. Mogłem mieć teraz inne zajęcia.
-Dalej zmykaj dziecko.
Powtórzyłem swoje słowa.
Carey
Dwa czarne pegazy ruszyły i po chwili byłam już na miejscu.Wysiadłam przytrzymując długą koronkową suknię i weszłam przez bramę prowadząca do szkoły.Od razu weszłam do budynku.
Penelopa
Leciałam tak szybko jak tylko mogłam.Przed bramą szkoły stanełam.Skacząc jak bym grała w klasy przeszłam do '' ogrodu''.Nie wchodziłam do budynku ale chodziłam po tak zwanym ogrodzie.
Kiedy zauważyłam że to na nią nie działa, przygryzłam wargę ze zdenerwowania. Wkurzająca anielica. Najchętniej bym ją poszatkowała i dała jakiemuś wrednemu zwierzakowi. Czyli tarcza na obrażenia fizyczne i psychiczne. Uśmiechnęłam się szyderczo. Czyli panowanie nad ciałem to nie są żadne obrażenia fizyczne ani psychiczne, więc jej ta tarcza jest marna. Wtedy poczułam jak mnie Shuu, objął ramieniem. Natychmiastowo przestałam. Spojrzałam się na anielicę pogardliwie. Teraz to jej się upiekło, ale już nie będzie drogi do ucieczki..
Ostatnio zmieniony przez Eminaria (26-01-2014 o 18h12)
Tarcza broni ją przed każdą mocą i ciosem xd
Angelica Smile
Zaśmiała się.
- Dziecko? Chłopczyku, ja mam prawie 1800 lat! Spać to akurat ty powinieneś i to w pieluchach! - powiedziała i prychnęła.
Dziewczynka która zaczęła się rządzić, wyczułam jak używa mocy. Zrobiłam rękoma wzór który zalśnił a cała moc, została odwrócona w jej stronę i do tego wzmocniona.
- Twoje moce są marne, jeśli potrafię je odwrócić i celować w Ciebie.. - Burknęłam jej tylko.
Wyjęłam swoje niewidzialne ostrze którym zaczęłam, sobie machać w jednej dłoni. Mam ich mnóstwo, a po za tym mogę je stworzyć. Nie będzie jej tu łatwo..
W tym momencie zrobiłaś postać, która jest idealnie uodporniona na wszystkie moce ;-;
Ostatnio zmieniony przez Eminaria (26-01-2014 o 18h42)
Link do zewnętrznego obrazka
Pfff.... Ta dziecinka mnie już naprawdę wkurzyła.
-Zaraz wrócę.
Powiedziałem do Jane i podszedłem z uśmiechem do anielicy. Przerzuciłem ją sobie przez ramię i mimo jej oporu zaniosłem do pokoju. Wszedłem i wtedy zobaczyłem wszystkie moje rzeczy oblane miodem. Postawiłem ją przed mną i spojrzałem jej prosto w oczy. Dobrze, że zamknąłem drzwi. Zaraz będzie się działo.
-Ty. Jak śmiałaś.
Powiedziałem i złapałem ją za bluzkę przyciskając tym samym do ściany.
-Zaraz będziesz to wszystko zlizywać. Rozumiesz?!
Zacząłem krzyczeć. Na pewno było mnie słychać na korytarzu. Podniosłem ją za bluzkę i powiedziałem.
-A teraz na kolana i przepraszaj.
Shuu mruknął że zaraz wróci, ja tylko przytaknęłam głową. Przerzucił sobie anielicę na ramię jak zwykłą rzecz. O mało nie powstrzymałam się od komentarza. Poszedł z nią do pokoju, zamknął drzwi. Ja w ułamek sekundy byłam koło drzwi od Shuu i Angelici pokoju. Było słychać, jak się wydziera na nią. Jeśli coś w myślach powiem od razu mnie wyczuję. Ale nie mogłam się powstrzymać od komentarza. Ale furia zaśmiałam się cichutko. W pewnym sensie, demony jakoś siebie wyczuwają na różne sposoby. Tak samo jak z aniołami, ale wolę tego nawet nie znać..
Angelica Smile
Dziewczyna zaczeła się śmiać jak szalona.
- Ani mi się śni! Ale to nie wszystko. Popatrz sobie do szafy! - powiedziała ledwo stojąc równo ze śmiechu. Otworzyła jego szafę. Wszystkie ciuchy były umazane w kleju i podarte na strzępki.
- Nie płacz, pożyczę ci sukienkę!...
Eminaria - twoja anieliczka bardziej przypomina demonicę niż anioła xd a Angela ma tylko tarczę, i tylki czasem ją używa.
Carey
Zobaczyła jak dwa demony ''znęcają'' się nad anielicą.Uśmiechneła się i zrobiła krok w ich stronę.Jednak szybko zawróciła i skierował się do swojego pokoju.Była ciekawa z kim dzieli pokój.Na razie nikogo nie było.Położyła się na łóżku.Wyjeła z torby wszystkie suknie i włożyła je do szafy.Potem podeszła do okna i opuściła żaluzje.
Penelopa
Po zwiedzeniu ogrodu Penelopa weszła do budynku.Tam rozgrywała się jakaś akcja bo słychać było krzyki z jednego z pokoju.Westcheła, ale został na miejscu.
Link do zewnętrznego obrazka
Kiedy już się opanowałem ta otworzyła moją szafę, której no już nie używałem. Moja garderoba była w walizce pod łóżkiem. Wysunąłem walizkę... ufff nic nie tknięte.
Podszedłem do dziewczyny i zacząłem:
-Wiesz co, jeśli to miał być podryw to ci nie wyszło.
Zaśmiałem się. Widać, że ten aniołeczek był naprawdę głupi.
-Jeżeli tego nie posprzątasz zgłoszę dyrekcji o przeniesienie siebie. W sumie to mogę zrobić to nawet teraz.
Powiedziałem. Uderzyłem dziewczynę w twarz, wiem, że nie powinienem tego robić jednak mnie sprowokowała. Wziąłem walizkę spakowałem kilka nie oblanych miodem rzeczy i wyszedłem z pokoju. Pod drzwiami stała Jane.
-Masz wolne miejsce w pokoju?
Zapytałem z uśmiechem.
Angelica Smile
Tak! Jej plan się udał. Chciała, aby miał jej dość i się wyniósł.
- Do niewidzenia! - krzykneła za nim. Była szczęśliwa. Tylko pół pokoju lepiło się od miodu.
A miałam posmarować ci łóżko klejem...
Nawet nie zauważyłam kiedy, wyszedł Shuu. Trzymał walizkę, podniosłam jedną brew do góry. Ale szybko zrozumiałam o co mu chodziło. Wzięłam jego walizkę i pobiegłam w stronę swojego pokoju.
- Mam! - Wykrzyknęłam na cały głos.
Kiedy już wparowałam do pokoju zauważyłam, że nadal nie ma żadnego aniołeczka. Uśmiechnęłam się, postawiłam jego walizkę na wolnym łóżku. Trudno aniołeczek który będzie "miał" ze mną mieszkać, to będzie musiał pójść do Angelicy. Nie wiem czy nawet by anioł z nią wytrzymał, chyba że jest dla nich miła jak piesek. Zaśmiałam się, ze swojego potwierdzenia.
Link do zewnętrznego obrazka
Tak więc mam nowy pokój, jaki ja jestem Jane wdzięczny.
-Dzięki kochana. Ta anieliczka jest naprawdę dziwna. Oblała moje rzeczy miodem i podarła jakieś łachmany. Rozśmieszyło mnie to.
Powiedziałem siadając na łóżku. Wygodne- pomyślałem jednak po chwili wstałem.
-Nie masz nic przeciwko, co nie?
Zapytałem nie do końca pewny. No w końcu będę praktycznie cały dzień siedział na tym łóżku, spał lub jadł. No mniej więcej tak, mam nadzieję, że ona ma tego świadomość.
Położyłam się na swoim łóżku, ale usłyszałam Shuu więc przeszłam do pozycji siedzącej. Przekrzywiłam głowę.
- Widać dzięki temu miała ubaw.. - Dodałam z śmiechem.
Zaczęłam skrobać swoją rękę, nie którzy mówili że mam odruchy masochistyczne. Czyżby? Lubię sobie skrobać rękę. Więc dlaczego niby ze mnie masochistka? Chyba że nie wiedzą co to znaczy. Usłyszałam pytanie Shuu i zamrugałam kilkakrotnie oczami.
- Nie.. - Odpowiedziałam z uśmiechem.
Położyłam się na brzuchu, i zamknęłam oczy. A moje włosy leżały na moich plecach. Przygryzłam wargę i zaczęłam patrzyć na aniołki. Teraz nie będą wiedzieć kto wyrządza, krzywdę. I zaczęłam się znęcać nad aniołkiem, moja mina przeszła w uśmiech, a krzyk który tu donosił się aż tu, był bardzo przyjemny.
Ostatnio zmieniony przez Eminaria (27-01-2014 o 20h20)
Link do zewnętrznego obrazka
Nie przeszkadzam, hmmmm to dobrze. Skoro Jane zajęła się dalszym torturowaniem, nie będę jej już przeszkadzać. Otworzyłem walizkę i wyjąłem paczkę Pocky. Zajadałem się nimi kiedy pomyślałem, że może i jej bym dał. Podszedłem i wystawiłem jej pod nos paczkę.
-Masz.
Powiedziałem zachęcając ją aby wzięła. Ups.... wyrwałem ją z tortur, a miałem tego nie robić. No mi chyba nic za to nie zrobi. No raczej nie.
Po chwili nic nie słyszałam, tylko krzyk anielicy. Taką radość i energię mi to dawało, że byłam prze szczęśliwa. Ale kiedy usłyszałam głos Shuu, od razu przestałam swoją niby "zabawę" z anielicą. Przekrzywiłam głowę i się uśmiechnęłam, wzięłam jednego paluszka i spokojnie zaczęłam go jeść. Zaczęłam też powoli wymachiwać nogami. Uśmiechnęłam się do chłopaka.
- Szczęście mi dziś dopisuje. - Odparłam z uśmiechem.
Wzięłam jeszcze z trzy paluszki i przekręciłam się z brzucha na plecy. Zaczęłam sobie robić różne znaki rękoma. Władałam jakoś tam nad ognikami, ale najczęściej robiłam dzięki nimi znaki. To jest takie piękne że się można ze szczęścia popłakać, bo to takie ładne kształty ma.
To ja sobie wezmę już ten pokój z miodem
Penelopa
Anielica weszła do swojego pokoju,niosąc w ręku miodową walizkę z cekinami.I..staneła.W pokoju była już inna anieliczka.Na twarzy Peny malowało się jednocześnie zdziwienie.Wkrótce wybuchneła śmiechem.
-To na mnie, czy na diabła?-zwróciła się do drugiej.
- Nie na ciebie - Angelica roześmiała się. - Dosłownie przed trzma minutami miałam do czynienia z takim jednym demonem. Zdenerwował się o byle co. Czekaj - powiedziała zrzucając z łóżka zalanego miodem lepiące się nakrycie. Wyrzuciła je do kosza.
- W szafce są nie lepiące się.
Strony : 1 2
