Link do zewnętrznego obrazka
Niewidomi potrafią dostrzec więcej niż ludzie,którzy widzą...

Fabuła
Dziewczyna... Buntowniczka,władcza... Nie słucha się obojga rodziców lecz jednak ma marzenia i nie chce wylecieć ze szkoły. Przyłapano ją na malowaniu grafiti na szkolnej ścianie. Pod groźbą wylecenia ze szkoły dyrektor nakazał jej aby codziennie chodziła jako wolontariusz do ośrodka dla niepełnosprawnych. Tam poznaje niewidomego chłopaka,którego jej przydzielono. Jak potoczą się ich losy? Czy znajdą wspólny język?

Postacie

Główne:
Niewidomy chłopak - Sooyoung (Baekhyun)
Dziewczyna wolontariusz - Ewangelin (Meredith Gray)

Drugoplanowe:
(tu daje tym co chcą wolną rękę)

Brat dziewczyny - @Parmesan (John)
Siostra niewidomego - Eminaria (Sharon)
Przyjaciółka niewidomego - @JuriNeko0 (Sara Onnery)
Przyjaciółka dziewczyny - majkel325 (Alice)

Regulamin
Znamy i przestrzegamy. Mówię też iż wymagam przynajmniej 5 linijek sensownego tekstu oraz odpisywania przynajmniej raz dziennie (nieobecności zgłaszać)

Karta chłopca w następnym poście

Ostatnio zmieniony przez Sooyoung (24-11-2013 o 20h35)

---

Jeżeli chcesz pisać dwuosobowe RPG lub brakuje ci jakiejś postaci - pisz.

Imię:
Meredith

Ksywki:
Mera, Mira, Drei,

Nazwisko:
Grey

Wiek:
17 lat

Data urodzenia:
16 sierpnia

Znak zodiaku
Lew

Orientacja:
Hetero



Charakter:
Mera jest trudna. Tak to chyba najlepsze określenie. Nikt tak do końca nie potrafi określić jaka ona jest. Cały czas kłóci się z rodzicami, wagaruje, wałęsa się z ludźmi spod ciemnej gwiazdy. Jednak dlaczego? Otóż nigdy rodzice nie zwracali na nią i jej brata uwagi. Zawsze najważniejsze były pieniądze. Mira wraz z wiekiem zaczynała rozumieć że nie zwróci uwagi rodziców dobrymi ocenami więc zaczęła się gorzej uczyć. Popadła w nie odpowiednie towarzystwo i tak zostało. "Jest sarkastyczna, buntownicza i warto się od niej trzymać z daleka" to jest opinia każdego kogo o nią spytasz. Jest ona jednak inna delikatna, miła i pogodna. Jednakże zawsze wszystkim pokazuje się tak jak chce żeby ją widzieli.



Umiejętności i hobby:
Pięknie śpiewa i rysuję. Gdy tylko może nawet na lekcjach maluje różne rzeczy. Raz dostała uwagę za narysowanie nauczycielki gdyż ta zołza uważała że narusza jej prywatność. Śpiewa najczęściej tylko pod prysznicem i gdy jest sama. Potrafi także świetnie tańczyć. Jest w grupie tanecznej i rozwija cały czas swoje umiejętności.

Ciekawostki:
- Kocha robić grafiti
- Jej kolor włosów jest naturalny.
- Lubi spędzać czas z innymi
- Chcę zdać więc musi być wolontariuszem
- Ma tatuaż na ramieniu

Ostatnio zmieniony przez Ewangelin (24-11-2013 o 19h01)

---

   

Link do zewnętrznego obrazka

~Imię~
Baekhyun

~Pseudonim~
Baekkie

~Wiek~
17 lat

~Data Urodzenia~
24 Grudnia

~Płeć~
Mężczyzna

~Orientacja~
Hetero

Link do zewnętrznego obrazka

~Charakter~
Baekhyun jest niewidomy dlatego jego oczy zawsze są puste. Kiedyś przed wypadkiem był bardzo wesoły i często się śmiał. Teraz zachowuje się tak jednak tylko przy siostrze aby się nie martwiła. Przy innych jest cichy i zamknięty w sobie. Po swoim pokoju potrafi poruszać się płynnie gdyż zna wszystko na pamięć ale w innych miejscach potrzebuje przewodnika. Rzadko gdzieś wychodzi.

~Umiejętności i hobby~
Baekkie od dziecka lubił grać na pianinie i nawet niepełnosprawność mu w tym nie przeszkodziła. W swoim pokoju ma pianino,na którym często grywa.
Lubi też czytać. Od razu kiedy nauczył się czytać z brailla dorwał się do książek. W pokoju ma specjalną półkę,a opiekunki z ośrodka czasem przynoszą mu nowe aby mu się nie nudziło.

Link do zewnętrznego obrazka

~Ciekawostki~
~Baekkie mieszka w ośrodku dla niewidomych.
~Stracił wzrok podczas wypadku. Jego rodzice zginęli,a siostrze nic się nie stało.
~Chodzi do szkoły dla niewidomych tuż obok ośrodka skąd odbiera go opiekunka.
~Większość czasu spędza sam w pokoju.
~Ma bardzo dobry głos i lubi śpiewać.
~Uwielbia czekoladę i owoce,nienawidzi za to ogórków tak bez powodu.
~Potrafi przeczytać 200 stronicową książkę w niecałe 1,5 h.



Link do zewnętrznego obrazka

Ostatnio zmieniony przez Sooyoung (23-11-2013 o 19h22)

---

Jeżeli chcesz pisać dwuosobowe RPG lub brakuje ci jakiejś postaci - pisz.

Sharon Amell



Imię | Sharon
Nazwisko | Amell
Ksywki | Shar
Wiek | 18 lat
Data Urodzenia | 2 stycznia
Miejsce Urodzenia | Tokio, Japonia
Znak Zodiaku | Koziorożec
Płeć | Kobieta
Orientacja | Hetero
Grupa Krwi | 0Rh-
Status Społeczny | Wolna
Rodzeństwo | Baekhyun
Rola | Drugoplanowa



Charakter | Loading....
Zainteresowania | Dekorowanie domu, błyskotki, sztuka, rysowanie
Hobby | Bieganie, sport, naprawa, moda
Talent | Fotografia, taniec, śpiew, majsterkowanie



Wygląd | Sharon, ma czarne włosy. Jej oczy są koloru piwnego. Ma grzywkę co podkreśla jej charakter i wygląd. Ma jasną karnację skóry. Normalny nos i wiśniowe pełne usta. Jej sylwetka jest szczupła. Jest wysoka. A waga jest odpowiednia.
Lubi |
•    Pokazywać swoje emocje
•    Się uśmiechać
•    Kochanych przyjaciół
•    Jeść pomarańczę
•    Pocieszać swoich znajomych
Nie Lubi |
•    Się denerwować
•    Samolubnych osób
•    Być przezywana
•    Jeść nadmiernie słodyczy
•    Być przezywana od najgorszych osób
Ciekawostki |
•    Ma lekki sen
•    Ma uczulenie na orzechy
•    Potrafi się zakochać, w parę minut
•    Ma niewidomego brata
•    Jest kompletnie obdarzona dużą ilością energii



Wzrost | 174 cm
Waga | 56 kg
Kolor Oczu | Piwny
Kolor Włosów | Czarny
Długość Włosów | Dość długie

Ostatnio zmieniony przez Eminaria (24-11-2013 o 19h56)

---

Imię: Alice( coś nowego )
Nazwisko: Uley

Wiek:18 pięknych wiosen

Charakter: Alice jest miłą i pogodną dziewczyną. Stara się być taka dla każdego no ale potrafi pokazać ząbki. Lubi wywiania i rywalizację czasem to jest powyżej jej możliwości ale i tak podejmie zakład. Zawsze stara się doprowadzić coś do końca. Nie miała super dzieciństwa. Rodzice w pogoni za fortuną wyjechali za granicę a ona została z babcią i siostrami. Zaczęła być z siostrami dla rodziców obojętna gdy zainteresowała się tańcem. Ich celem było aby wyrosła na prawniczkę a kiedy ona odmówiła być taka jak oni chcą przestali się nią interesować. Tak samo było z jej siostrami.  Babcia ich kocha i szanuj ich decyzje więc jakoś sobie radzą. Jest chamska jeżeli inni są dla niej podobni. Jej charakter jest różny zależy od sytuacji i dnia.

Rola: 2 planowa- przyjaciółka dziewczyny

Zainteresowania i hobby:
-Spędzanie czasu z przyjaciółmi
-Taniec( rozwija te umiejętności w ulicznej grupie tanecznej )
-Sztuka(no fotografia chyba najbardziej ale nie jakoś profesjonalnie)
-Muzyka(woli słuchać)


Orientacja: Po namyśle chyba hetero

Rodzeństwo: 2 siostry starsze.

Ma tatuaż : http://stylowi.pl/11099407

Ostatnio zmieniony przez majkel325 (25-11-2013 o 13h10)

---

No to zacznijmy

Baekhyun

Kolejny dzień. Otwieram oczy leżąc na miękkiej pościeli. Nic nie widzę... Ciemność otacza świat,a ja tylko czuję i słyszę. Słyszałem swój cichy oddech i ptaki za oknem. Westchnąłem powoli wygrzebując się z łóżka. Pięć kroków w przód,trzy w prawo i znów cztery w przód. Ruszyłem starannie obliczając każdy krok. Ręką znalazłem klamkę i wkroczyłem do łazienki. W moim pokoju znałem każdy centymetr na pamięć więc umiałem się tu poruszać bez przeszkód do czasu aż ktoś mi czegoś nie przestawi.
Podszedłem do szafy stojącej z boku. Rzeczy miałem posegregowane na bluzki,bluzy i spodnie,a każdy z tych trzech rodzajów na kolory. Mimo,że ich nie widziałem spokojnie udało mi się ubrać. Nigdy jakoś w sumie nie zwracałem większej uwagi na to jak wyglądam. I tak cały dzień siedzę w tym głupim pokoju.
Wyszedłem z łazienki podchodząc do pianina.
Nie byłem głodny. Jak zorientują się,że o nic nie prosiłem to sami przyjdą. Może wtedy zgłodnieje.
Zacząłem grać cichą,spokojną melodię zapominając o tym,że żyję i zatracając się w dźwiękach sunących niczym wiosenny wiatr w polu krokusów...

---

Jeżeli chcesz pisać dwuosobowe RPG lub brakuje ci jakiejś postaci - pisz.

Meredith Grey

Przyłapali mnie. No super... Jak mogłam dać się tak złapać! Pewnie ktoś powiedział o tym któremuś z nauczycieli. Kapuś dostanie za swoje. Teraz muszę iść do tego ośrodka. No przynajmniej to lepsze miż wywalenie ze szkoły. Ciekawe kogo mi przydzielili. Wysiadłam z autobusu i skręciłam w prawo. Czyli teraz 500 m prosto i wejść do białego dużego starego budynku. Szłam powoli. Przecież nigdzie się nie śpieszę. Wreszcie stanęłam przed budynkiem. Był naprawdę stary. Głęboko odetchnęłam i zdjęłam słuchawki. No to idziemy. Weszłam i od razu poczułam smród jak w szpitalu. Nienawidzę tego zapachu. Podeszłam do recepcionistki i się przedstawiłam. Od razu się odkręciła i coś krzyknęła w sprawie śniadania. Zaraz po tym już miałam przed sobą tackę z podwójnym jedzeniem od starszej pielęgniarki która wytarmosiła mój biedny policzek. Uznając że jestem słodka. Ta najbardziej w tej skórzanej kurtce. Czyli to ma być dla mnie i tej drugiej osoby. Będę musiała tego kogoś karmić? Babka z recepcji opisała mi drogę. Jakby nie mogła pokazać. Spojrzała na moje glany i zapytała czy są czyste. Podniosłam nogę i mruknęłam:
- Nie widać? - odeszłam wgłąb korytarza. Gdzie te drzwi? Usłyszałam pianino. Powiedziała że w pokoju jest jedno. Tylko nie powiedziała pod jakim względem jest ta osoba niepełnosprawna. Stanęłam przed drzwiami szykując się na najgorsze. Weszłam. To był chłopak. Cichutko stanęłam na progu. A potem równie cichutko przeszłam przez pokój i ustawiłam tackę na małym stoliku przy oknie. Rozejrzałam się. Wszystko było w idealnym porządku. To nie normalne. Przecież żyje w tym pokoju chłopak? Zauważyłam półkę z książkami. Cicho podeszłam. Wziełam jedną do ręki. Dlaczego ona jest... Nie spodziewałam się tego. Upuściłam lekturę. On jest niewidomy... Głośno przełknęłam ślinę. Byłam gotowa na wszystko ale nie na to.  Przedmiot który upuściłam głośno rąbnął o podłogę. Podskoczyłam. Po chwili jednak schyliłam się aby podnieść książeczkę. Nie patrz na niego ,nie patrz. Dopiero teraz do mnie dotarło że pianino przestało grać.

Ostatnio zmieniony przez Ewangelin (25-11-2013 o 15h18)

---

   

Baekhyun

Usłyszałem otwierane drzwi i cichy odgłos kroków. Osoba postawiła coś na stole i podeszła do półki z książkami. Przestałem grać. Jedna z moich książek znalazła się w rękach gościa,po czym upadła na ziemię. Drgnąłem i obróciłem głowę w kierunku uderzenia... To na pewno nie był ktoś kogo znam..
Wpatrywałem się w pustkę.... W ciemność... Nikt do mnie nie przychodził oprócz siostry i mojej jednej przyjaciółki... Nie lubiłem kiedy był obok mnie ktoś kogo nie znam... Czułem się głupio ale i obleciał mnie trochę strach.. Przełknąłem ślinę.
-Kim jesteś...? - szepnąłem tylko z pustymi oczami utkwionymi w dal.
Nie wiedziałem po co tu jest... Nie wiedziałem kto to jest... To naprawde uciążliwe kiedy się nikogo i nic nie widzi. Mam tylko nadzieje,że opiekunką nie przyszło do głowy przydzielać mi wolontariusza... Mówiłem im przecież,że lubię być sam i nikogo takiego nie chcę...
Mam pianino... Muzykę... No i siostrę. Tyle mi wystarcza...

---

Jeżeli chcesz pisać dwuosobowe RPG lub brakuje ci jakiejś postaci - pisz.

Meredith Gray

Obrócił się w moją stronę. Bardziej to wyczułam niż zobaczyłam. Zapytał kim jestem. Zagryzłam wargę. Mera spokojnie wdech, wydech. Głośno przełknęłam ślinę i nie patrząc na chłopaka wstałam:
- Mam na imię Meredith. Jednak możesz mi mówić Mira, Mera albo Drei. Jestem wolontariuszką i zostałam przydzielona właśnie do ciebie. A i przyniosłam śniadanie. - mój głos był z początku normalny jednak pod koniec słychać było że delikatnie przeciągam ostatnie litery. Ktoś zwykły nie zwróciłby na to uwagi ale on chyba tak. Patrzyłam na swoje glany jakby były czymś bardzo interesującym. Po chwili jednak założyłam ręcę na piersi. Dlaczego musiałam tak beznadziejnie trafić? No i znowu powrócą wspomnienia.

---

   

Baekhyun

Dziewczyna miała śliczny,delikatny głos. Meredith,co...? Ładne imię.
Tak czyli to czego się spodziewałem. Wolontariuszka. Eh....
Pod koniec przeciągała delikatnie ostatnie litery.
-Baekhyun*..... - szepnąłem. Powinienem się przedstawić. Wstałem. Powoli odliczając każdy z 13 kroków podszedłem do półki i zacząłem szukać odpowiedniej książki. Moje ręce błądziły w skupieniu po tytułach szukając tego odpowiedniego niczym delikatny wiatr muskający kwiaty na polu. Znalazłem wreszcie tą,której szukałem. Był to mój szkolny podręcznik od historii. Powoli uważając aby nie wpaść na dziewczynę podszedłem do łóżka i na nim usiadłem.
Zacząłem jeździć palcami po wypukłym druku...


*Baekhyun (czytaj bekhjun)

Ostatnio zmieniony przez Sooyoung (25-11-2013 o 17h07)

---

Jeżeli chcesz pisać dwuosobowe RPG lub brakuje ci jakiejś postaci - pisz.

Alice

Lekcje minęły dość szybko Mira musiała tam jechać i mnie zostawiła. Siedziałam chwilę na ławce przed szkołą. Zawiązywałam trampki. Kiedy się już z nimi rozprawiłam pomaszerowałam do domu. Jak zawsze te same dźwięki" Jak ty wyglądasz ubierz się""Mam nowego chłopaka" " Co dziś na obiad?" Hah zaczynało mnie to bawić. Kiedy weszłam do domu wolałam uniknąć spotkania z rodzinką bo byli dziś coś w nie humorze. W pokoju odrobiłam lekcje. Strasznie mi się nudziło więc odrobiłam je. Dostałam SMS od reszty zespołu że mogę wpadać. Bo osoby należące do tej "paczki" nie było w moim wieku więcej było starszych. Wzięłam inną torbę, zwinęłam jabłko z kuchni i wyszłam z domu. Oni już dobrze wiedzieli gdzie wyszłam. Przejechałam kawałek tramwajem i był ten dom. Wielki stary zapuszczony dom. Powoli tam weszłam. Przy pierwszym kroku usłyszałam głośną muzykę. Nacisnęłam na klamkę i nic. Ani drgnęły te drzwi. Pchnęłam je z całej siły i fakt otworzyły się ale ja leżałam na ziemi. Szybko wstałam i podeszłam do innych. Jak zawsze pozytywnie nastawieni.
-Gdzie twoja siostra?-wiedzieli że zawsze razem przychodziłyśmy więc nas tak zawali.
- musi się opiekować kimś. -powiedziałam odstawiając torbę i zdejmując kurtkę. Historia tego miejsca jest taka że pewne bogate małżeństwo kupiło stary dom i założyli szkołę tańca po ich śmierci ich syn to przejął ale nie robi z tego zajęć tylko wychwytuje młodych uliczników i wita ich w własnym świecie. Jest to wielka płaszczyzna. Zmieściło by się tu chyba z 10000 osób. No ale skupmy się.
-No trudno zaczniemy bez niej. Trzeba poćwiczyć ten 3 układ gdzie są te salta-powiedział jakby taki nasz przewodniczący. Miał chyba z 23 lata ale opiekował się nami jak ojciec który kocha taniec. Każdy się przygotował i się zaczęło. Magia. Kochałam ten stan jak dokładnie wiedziałam co robić ale czułam się jak w bajce. Na chwilę pomyślałam o Drei. Ciekawe jak tam u niej.


Wybaczcie ale za dużo Step Up(ów) się naoglądałam

---

Sharon Amell

Wstałam ociągając się, ta cisza w domu. Brakowało mi kogoś, ubrałam się i spakowałam. Zeszłam z plecakiem do kuchni i zrobiłam sobie śniadanie. Dwa tosty dadzą mi trochę otuchy. Zjadłam je w mgnieniu oka, ubrałam już wyjściowe ubrania założyłam plecak i wyszłam zamykając na klucz dom. Ruszyłam do szkoły, pierwsza lekcja to.... Historia.. Jak dla mnie trochę zanudzający przedmiot, a pan szczególnie jeszcze nudniejszy. Lekcje szybko minęły, ruszyłam na stołówkę zgarnąć dwie pomarańczę. No i czas wracać do domu, każdy dzień jest nudny. Weszłam do domu, zamknęłam drzwi na klucz i poszłam odrobić lekcje. Może poszłabym odwiedzić mojego braciszka? Uśmiechnęłam się i wybiegłam z pokoju na palcach. Wzięłam ze sobą pierwszą lepszą torebkę, schowałam do foli dwie pomarańczę. Wróciłam szybko do pokoju i spakowałam dla braciszka prezent, była to moja pamiątkowa muszla z nad morza. Wybiegłam z domu i zamknęłam go na klucz. Weszłam do autobusu i dojechałam w parę minut do budynku. Weszłam do niego i podeszłam do sekretarki, weszłam po schodach i zaczęłam szukać pokoju. Znalazłam! A może jest jakaś wolontariuszka? Może lepiej nie przeszkadzać? Stres mnie obleciał, ale podniosłam ostrożnie rękę i zapukałam. Czekałam aż ktoś otworzy drzwi...

---

Meredith Grey

Okej... Ciekawe imię. Po chwili wziął książkę i poszedł czytać. Olał mnie... Spojrzałam na tackę z żarciem kasza manna. To teraz wiem dlaczego nie ma apetytu. Sięgnęłam do kieszeni i coś poczułam. Uśmiechnęłam się pod nosem. Kocham słodycze i mam zawsze jakieś przy sobie.
- Powinnam chyba zmusić cię do jedzenia ale nie mam ochoty. Jednak mam pytanko lubisz słodycze? - jestem ciekawa czy odpowie twierdząco. Sama nawet bym nie ruszyła tej papki. Usiadłam obok niego i spojrzałam na niego. Czyli tak oni to widzieli. Ciekawe czy nadal to potrafię. Mineło przecież tyle lat. Nagle usłyszałam pukanie do drzwi.
- Proszę - o ludzie... Zachowuję się jak u siebie. To jest straszne. No dobra mam nadzieję że nie uzna twgo za niegrzeczne. Bo może być to jedyna osoba która mnie pozna od innej strony.

---

   

Baekhyun

-Powinnaś ale dobrze,że nie próbujesz... - szepnąłem. Na drugie pytanie przytaknąłem głową. - Jak najbardziej.
Poczułem,że siada na łóżku obok mnie.
-Historia... Po co mi wiedzieć co działo się w pierwszej i drugiej wojnie światowej? - spytałem cicho bardziej sam do siebie niż do niej. Błądziłem palcami dalej i odczytywałem słowa. Na mojej twarzy nie dało się wyczytać emocji. Zawsze je chowałem.
Nagle ktoś zapukał do drzwi. Dziewczyna się odezwała. To dobrze. Nie lubiłem mówić głośno więc musiałbym iść i otworzyć drzwi,a tak to osoba wejdzie sama.

---

Jeżeli chcesz pisać dwuosobowe RPG lub brakuje ci jakiejś postaci - pisz.

Sharon Amell

Czekałam ze strasznym stresem. Aż usłyszałam dziewczęcy głos, powiedziała proszę. Shar zrób wdech i wydech. Szybko się uspokoiłam i otworzyłam lekko drzwi. kiedy weszłam do pokoju zobaczyłam, dziewczynę z moim bratem. Widać to jest jego wolontariuszka. Zamknęłam lekko drzwi i przełknęłam ślinę.
- Cześć braciszku.. - Przywitałam się spokojnie.
Spojrzałam na biało-włosą, która przyglądała się mi i Baekhyun'owi.  Podeszłam do lady i położyłam torbę a kurtkę powiesiłam na wieszak. Podeszłam do dziewczyny i wyciągnęłam w jej stronę rękę.
- Sharon.. - Przedstawiłam się.
Kiedy podała mi rękę, poszłam po swoją torebkę i usiadłam przed nimi na ziemi. Oczekiwałam jakiegoś przywitania...

---

Meredith Grey

Czyli jednak ma poczucie humoru. Mi to tam się zbytnio nie uśmiecha pokazywać innym że jestem mądra ale jemu mogę pomóc. Przecież nie zna opini otoczenia o mnie. Przynajmniej jakiś plus bycia wolontariuszką.
- Mam czekoladę chcesz? - mówiąc to wyjęłam słodycz z kieszeni i zaczęłam ją łamać. Lubiłam ten dźwięk. Pobudzał mój apetyt. Otworzyłam paczkę i spojrzałam czy dobrze się ułamało. Na szczęście wszystko było w porządku.
- Jeśli chcesz mogę ci pomóc w nauce. Chcesz kawałek? I jeszcze jedno pytanko. Może lepiej podam ci ten kawałek chyba że nie pozwolisz mi sobie pomóc. - mój głos mógłby zdawać się obojętny ale pobrzmiewała w nim nuta radości. Po części może i bawiła mnie delikatnie sytuacja ale nie on. W żadnym wypadku nie jestem aż tak wredna. No i przyszła jakaś dziewczyna ujełam jej dłoń i powiedziałam:
- Meredith - tak było prościej bo nikt zbytnio nie mówił do mnie po imieniu i nawet w okolicy nikt by się nie domyślił że to ja. Uśmiechnęłam się do dziewczyny i wyciągnęłam w jej stronę czekoladę.

Ostatnio zmieniony przez Ewangelin (25-11-2013 o 21h10)

---

   

Baekhyun

Przytaknąłem głową. Uwielbiałem czekoladę. Do pokoju weszła moja siostra. Z przyzwyczajenia założyłem maskę szczęścia i uśmiechnąłem się szeroko.
-Cześć siostra. - powiedziałem wesoło tak jakby wszystkie smutki odleciały z mojej głowy. Tak jakby nic nie mogło mnie zasmucić... Robiłem to żeby siostra się o mnie nie martwiła. Często zachęcała abym mieszkał razem z nią,że się mną zajmie ale nie chcę jej robić problemu.
Przytaknąłem Meredith z uśmiechem,a ta podała mi do ręki kawałem czekolady. Uwielbiam słodycze i w szczególności czekoladę. W głosie dziewczyny także pobrzmiewała nuta radości.
Przesunąłem się na łóżku tak aby być bliżej jego drugiego końca gdzie chyba usiadła moja siostra.
-Co robiłaś? - spytałem z uśmiechem. Zawsze do mnie przychodzi kiedy tylko może. I jej w sumie za to dziękuję... Bo dzięki temu zawsze mogłem liczyć na pomoc.

---

Jeżeli chcesz pisać dwuosobowe RPG lub brakuje ci jakiejś postaci - pisz.

Sharon Amell

Spojrzałam się na brata który właśnie się przywitał, z uśmiechem na twarzy. Odwzajemniłam uśmiech, ale wiem że nie zobaczy. Usłyszałam jak zadaje mi pytanie, co robiłam. Rozmyślałam nad tym co ja robiłam. I sobie przypomniałam!
- Nic ciekawego, byłam w szkole i odrobiłam lekcje.. - Powiedziałam nutką nudności.
Wyjęłam z torby dwie pomarańczę, jedną wzięłam poszłam obrać ze skóry, to samo z drugą. Włożyłam obrane pomarańczę do miski i dałam bratu. Uśmiechnęłam się, dobrze wie co to..
- Baekkie, mam dla Ciebie prezent, muszlę z nad morza kiedy ją znalazłam była dla mnie skarbem, pamiętasz? No i pomyślałam że oddam Ci mój skarb, a raczej nasz wspólny skarb.. - Powiedziałam z jednym tchem w ustach.
Mam nadzieję że pamięta czasy, kiedy byliśmy z rodzicami nad morzem. Ech, to taka szczęśliwa i smutna chwila..

---

Baekhyun

-Hm.... - mruknąłem słysząc jak wyjmuje coś z torby. Podeszła do stolika. Poczułem zapach pomarańczy. Czy ja jestem w niebie...? Wszystko co uwielbiam nagle przychodzi jak gdyby nigdy nic... Jakby jeszcze okazało się,że wszystkie ogórki na świecie uschły,a nie ma nasion i wyginęły to byłoby pięknie.
Siostra podała mi miskę. Wziąłem jeden kawałek i wesoło zjadłem.
Może jestem trochę dziecinny ale trudno...
-Pamiętam. Ale myślę,że powinna zostać u ciebie. Ja i tak nie mogę cieszyć się jej pięknem,a tak to będzie ci o mnie przypominała. - uśmiechnąłem się. Ostatnie wakacje nad morzem... Najszczęśliwsze i zarazem najsmutniejsze chwile w moim życiu....

---

Jeżeli chcesz pisać dwuosobowe RPG lub brakuje ci jakiejś postaci - pisz.

ALICE

Po dłuższym wałkowaniu jednego układu zrobiliśmy sobie przerwę. Byłam już trochę zmęczona ale to normalne tutaj. Głośna muzyka,pot i taniec. Tak to sztuka. Po wypuciu wielkiej butelki wody znowu zaczęliśmy tańczyć ale tym razem coś innego. Włączyłam szybko piosenkę:
http://www.youtube.com/watch?v=bMoNV9oWs2E
i pobiegłam na swoje miejsce. Po przećwiczeniu tego postanowiłam że zadzwonię do Drei. Czekałam aż dobierze.

---

Meredith Grey

Mają problemy. Jejciu... Przysłuchiwałam się ich wymianie zdań i odechciało mi się jeść czekoladę. Odstawiłam ją na szafkę nocną chłopaka i wstałam. Akurat ktoś zapukał do drzwi. Otworzyłam je i kto tam stał? Sara... No nie. Uśmiechnęłam się.
- Cześć Sara wchodź ja na chwilę wychodzę. - wyminęłam ją i popędziłam przez korytarz. No żesz byleby niczego nie palnęła. Była jedną z niewielu zwykłych osób z którymi czasem wymieniałam kilka zdań w szkole. Reszta to byli moi dziwni znajomi. No i o wilku mowa. Spojrzałam na telefon. No proszę, proszę odebrałam i powiedziałam:
- Abonent chwilowo niedostępny prosimy spróbować ponownie. - nie wytrzymałam i wybuchnęłam śmiechem. Nawet teraz trzyma mnie się dobry humor. Jak miło.

---

   

-Słuchaj mi tu nie do śmiechu innych tu krew zalewa że się nie odezwałaś-powiedziałam nie udając nawet że mnie to bawiło. Nie lubiłam stawać pomiędzy nimi a  nią.
-Muszę im coś powiedzieć albo chociaż kiedy będziesz-powiedziałam lekko zmartwiona. Nie wiedziałam co robić. Brakowało mi tutaj jej. Chociaż kocham ją ale przynajmniej nikt na razie nie zginął przez to jak na siebie wpadamy.

---