Sasha



Imię | Sasha
Ksywki | Sas, Sash
Wiek | 3 lata
Data Urodzenia | 18 listopad
Miejsce Urodzenia | Kastrup, Dania
Znak Zodiaku | Waga
Płeć | Samica
Gatunek | Wilk
Żywioł | Woda
Ranga | (?)
Orientacja | Hetero
Grupa Krwi | 0Rh-
Status Społeczny | Wolna



Charakter | Sasha, jeśli pochodzi z żywiołu wody, to powinna być ugięta, smutna, słaba i rozpływająca się. A taka nie jest! Sasha, jest twarda jak skała, jest nieugięta nikt jej nie potrafi zniszczyć od środka. Słaba? Chyba śmiesz, tak o niej mówić! Jest silna i to bardzo, pokonuje swoich przeciwników sama, nikt jej nie musi pomóc. Jeśli ma być smutna to powinna sama podróżować. Sasha, jest radosną, miłą i pomocną wilczycą. Jak będziesz w potrzebie, lub będzie ulatywać już Ci życie, to ona Cię uratuje na wszystkie sposoby. Nie jest rozpływająca się! Jakby się rozpływała, to by już nie było jej na tym świecie! Sasha, jest niepowtarzalna i każdy ją za wszystkie czyny docenia, każdemu się odwdzięcza na wszystkie sposoby. Dlatego też poszła na wyprawę żeby pomóc, swoją siłą.
Historia | Sasha, nie ma takiej smutnej historii. Kiedy była mała, jej ojciec zginął. Ktoś go potrącił samochodem, był pod pływem alkoholu. Sasha, mieszkała wtedy ze swoją matką i bratem. Wtedy nastały ciężkie czasy, było zimno i straszliwie padał śnieg. Sasha, bawiła się ze swoim bratem, matka coś robiła ale nie za długo. Po pewnym czasie pojawili się ludzie którzy polowali na zwierzęta (czyli myśliwi), wtedy zauważyli matkę Sashy i zaczęli na nią polować. Matka ich usłyszała i szybko zaczęła szukać córki i syna, znalazła ich i zaczęła z nimi uciekać, nie dogonili ich ale jeden strzelił z łuku i trafiło w wilka. Niestety Sasha, dostała strzałą, przeżyła brat ją uratował teraz ma bliznę w tym miejscu.
Moc | Sasha, potrafi wywołać morze które zaleje przeciwnika. Zamienia się w wodnego wilkołaka i jest odporna na ciosy. Może przywołać wodne wilki które będą u jej boku walczyć. Może zrobić wichurę wodną. Może przywołać falę wodną z morskimi zwierzętami. Może wywołać tarczę wodną wokół swoich przyjaciół i wokół siebie, jest ona odporna na wodę. Może zmienić świat w kulę wodną, gdzie wszędzie jest woda. Sasha, ma więcej mocy ale się dowiecie o nich w opowiadaniu!
Rodzina | Ojciec (nie żyje), matka (żyje) i brat (żyje)
Zainteresowania | Wataha, rodzina, polowanie, życie
Hobby | Śnieg, bieganie, męczenie się, pomoc
Talent | Zabijanie, moc, pływanie, spostrzegawczość
Kontakty |
•    Związek | Szuka
•    Przyjaciele | (?)
•    Wrogowie | (?)



Wygląd | Sierść Sashy, jest biała. Jej kolor oczu jest jasno niebieski. Ma niewidoczną bliznę, która podkreśla jej odwagę i waleczność. Ma troszkę czarnych włosków przy uszach, ale są niewidoczne.
Lubi |
•    Noc
•    Ciszę
•    Lasy
•    Ciemność
•    Śnieg
Nie lubi |
•    Słońca
•    Puszczy
•    Piasku
•    Gorąca
•    Więzień
Ciekawostki |
•    Ma naszyjnik od swoich rodziców
•    Potrafi się zakochać w parę minut
•    Zawsze rano się budzi
•    Zawsze musi się wybiegać żeby zużyć energii
•    Uwielbia przebywać w lasach



Długość Ciała | 128 cm
Długość Ogona | 43 cm
Wysokość W Kłębie | 65 cm
Waga | 43 kg
Kolor Oczu | Jasny niebieski
Kolor Sierści | Biały
Długość Sierści | Dość długa

Jak coś to ja się opisze, bo nie mogę dodawać zdjęć na kompa
(tu byłoby zdjęcie) czapla nadobna (zobaczcie sobie jak wygląda, tylko wpiszcie ten gatunek, bo czapli jest wiele a ona jedyna ma białe pióra oraz czarny dziób i łapy..)
Imię: Welia
Gatunek: Czapla (dokładnie nadobna)
Wiek: 2 lata 8 miesięcy
Płeć: samica
Ranga : uczestnik wyprawy
Żywioł: powietrze
Charakter i cechy fizyczne: doświadczona, wytrzymała, pomocna, umie ukrywać emocje, jest jednak wrażliwa, szybko rozpoznaje teren, powoli zaprzyjaźnia się z innymi, ale na całe życie.
Kontakty:
-Związek: nie szuka
-Przyjaciele: na razie nikt
-Wrogowie: co do Nathiusa nie jest pewna, ale od początku go nie polubiła i nie zamierza go polubić
cechy charakterystyczne: ma czarny dziób, zresztą cała jest czarnobiała, nie ma kolorów takich jak pomarańcz czy nawet szary, ponieważ zamiast nich występuje właśnie czerń. (biel pozostaje bielą)
Historia: Nie pamięta rodziny, imie nadała sobie sama. Obudziła się w gnieździe i wiele dni wołała, jednak nikt nie przyszedł i ruszyła w świat. Dołączyła do stada jako młoda samica, przez przypadek je znalazła. Na początku się bała, jednak teraz czuje się z nim jak w domu.
Rodzina: nie pamięta
Moce: wszystko co z powietrzem, umie wystrzelić w górę z zawrotną prędkością, oraz zdmuchnąć przeciwnika kiedy mocno rusza skrzydłami w locie. (czasami zdmuchuje kogoś lecącego za nią)
Inne: Nigdy nie porzuci kogoś w potrzebie, bo wie jak to jest jak jest się zagubionym i bezradnym (patrz do historii). Czuje się nieswojo kiedy nie ma możliwości wolnego lotu (np. w klatce).

Ostatnio zmieniony przez Sofii22 (22-10-2013 o 20h53)

> <
Imię: Kelsey
Gatunek: Biały Tygrys
Wiek: 3 lata
Płeć: samiec
Ranga: Uczestnik wyprawy
Żywioł: Woda
Charakter i cechy fizyczne:  Kelsey to bardzo pamiętliwy tygrys. Czasem zły lecz przeważnie radosny. Potrafi postawić na swoim. Niestety Kelsey nie potrafi uczyć się na błędach, jak sam to ujął, chociaż wydaje się, że jednak każdy dzień przynosi mu kolejną lekcję. Zawsze bronił swoich bliskich i będzie to robił nadal chociażby miał przypłacić życiem. Kelsey jest bardzo uczuciowy- bardzo zależy mu na stabilności, pragnie mieć przy sobie osobę, przy której spędzi swoje życie, i w końcu poczuje się bezpiecznie, chociaż ma niebywałego pecha do zakochiwania się. Nie przechowuje w sobie głęboko uczuć- nie ukrywa ich, jest szczery i bezpośredni, i umie nazwać, to co czuje jego serce. Nie wstydzi się przy tym swoich uczuć i porażek. gdy chodzi o uczucia, Kelsey staje się nagle łagodny i miły, chociaż na każdym innym polu walczy. Gdy kocha- robi to bezwarunkowo i dba o bezpieczeństwo swoich najbliższych. Jest romantykiem. Potrafi być zazdrosny, ale wie jak utrzymać swoje odruchy na wodzy. Nie jest zaborczy. To tygrys, przy którym nawet milczenie jest ciekawe. Jest stabilny i potrafi wzbudzić poczucie bezpieczeństwa. Ma niebywałe poczucie humoru, i potrafi wycisnąć uśmiech na twarzy każdego, czasem bywa sarkastyczny, czasem arogancki, ale zdolność przemawiania i dobierania odpowiednich słów ma ogromną. Jest ambitny i wygadany. Otwarty i nieco bezczelny. W pełni zasługiwał na określenie casanova.
Kontakty:
    - Związek: brak,
    - Przyjaciele: ---
    - Wrogowie: ----
Cechy charakterystyczne: błękitne oczy.
Historia: Jako mały kociak został osierocony przez kursowników. Zabili całe jego stado. Pamięta do dzisiaj słowa matki jak kazała mu się schować i nie wychodzić. Wychował się sam szukał pożywienie które zostawiły inne zwierzęta z czasem sam nauczł się polować zaczynając od małych ssaków.
Rodzina: Wymordowana
Moce: Kiedy ryknie powoduję wielką falę która po drodze niszczy wszystko. Jednak to nie wszystko kiedy nurkuję może oddychać pod wodą. Ma jeszcze jedną moc z której nie korzysta, a jeśli to wyjątkowych sytuacjach zmienia się w wodę.
Inne: W ukryciu kiedy nikt nie widzi kocha mówić do gwiazd wierzy że to jego rodzina, która go wspiera.

Ostatnio zmieniony przez natasza793 (03-10-2013 o 08h48)

Ej, to zaczynamy? (sory jak potraktujecie to jako spam)

Ostatnio zmieniony przez Sofii22 (04-10-2013 o 19h47)

Sasha

Biegłam po polanie, musiałam się wyszaleć. Tak, biegłam że w coś wpadłam i moja łapa strasznie mnie bolała. Zwichnęłam ją, chyba. Zauważyłam z daleka jakieś zwierzęta, zaczęłam tam iść kulejąc. Bałam się że ktoś, lub coś zacznie mnie gonić. Szybko zaczęłam przyśpieszać aż dotarłam do całego zwierzyńca. Usiadłam, ale naprężyłam sobie tylko łapę, więc położyłam się. Ciekawe o co chodzi, jakaś tygrysica wyszła z jaskini. O co chodzi, zwierzaki?! Patrzyłam się na tygrysicę, chyba też nie wie o chodzi, najchętniej bym poszła ale łapa mnie boli. Zwichnęłam ją muszę trochę odpocząć. Tygrysica chyba zamarzła, co za zbieg okoliczności. Ej zwierzaki możemy się rozejść, o co wam wszystkim chodzi.. Nikogo dziś nie rozumiem a szczególnie tych zwierzaków, czy im coś się poprzewracało w mózgu?

Kelsey

Odpoczywałem sobie w jaskini po posiłku. Nie po winem tyle jeść przez to robię się seny. W tedy nic do mnie dociera minęło trochę czasu aż zorientowałem się że jaskini weszła tygrysica. Muszę przyznać że miała wokół siebie sporą aurę. Przed nią doczłapała się jakaś wilczyca. Widocznie miała coś z łapą. Podszedłem do niej i spytałem.
- Wszystko w porządku? - spojrzałem na jej łapę.

Sasha

Leżałam patrzyłam się na swą łapę, czasami poruszałam nią a nawet zginałam. Nie jest złamana, to dobrze! Jedynie zwichnęłam, ale strasznie boli. Po chwili jakiś tygrys do mnie podszedł, spytał się czy wszystko w porządku. Patrzył się na moją łapę, nie bałam się tygrysów zawsze, je brałam jako miłe duże koty.
- Nie wiem czy na pewno wszystko w porządku. Chyba zwichnęłam sobie łapę, ale strasznie mnie boli. Ale normalnie mogę nią ruszać. - Powiedziałam z jednym tchem, troszkę się spoglądałam na łapę czasami na tygrysa.
Czasami myślę, że jestem jakimś małym wilczkiem który, jedynie szaleje. Matko! Sasha! Opanuj się jesteś dorosła, musisz o siebie dbać. Tygrys może mi pomóc, ciekawe nad jakim żywiołem panuje..

Welia

Wstałam i poleciałam do jaskini, słyszałam jakiś gwar..  Leciałam, aż zobaczyłam jakąś jaskinię i.... pełno jakiś zwierząt!? Co tu się dzieje!? O, ktoś tu leży..
-[pyta Sashę] Hej, wszystko dobrze?

Ostatnio zmieniony przez Sofii22 (05-10-2013 o 09h14)

Link do zewnętrznego obrazka
Link do zewnętrznego obrazka
I m i ę

Nathius


G a t u n e k

Ryś


W i e k

3 i pół lat


P ł e ć

Samiec


R a n g a

(?)


Ż y w i o ł

Natura


M o c e

~ kontrololuje i panuje nad wszelką roślinnością
~ wyczuwa obecność innych istot żywych na danym terenie
~ potrafi czytać w myślach innych istot żywych


C h a r a k t e r   i   C e c h y   f i z y c z n e

Może i Nathius nie dorównuje sile większym kotowatym, takim jak np. tygrysy, czy lwy, ale jeśli chodzi o zwinność i spryt, to nie ma sobie równych. Z łatwością wspina się po drzewach, a ze swoją inteligencją doskonale wie, jak wykorzystać mocne i słabe strony przeciwnika na swoja korzyść. Dlatego z nim nie wygrasz.
Nathius jest zdystansowanym zwierzęciem. Nie skacze zaraz do pierwszego zauważonego stworzenia i nie zaprzyjaźnia się w dwie minuty. Trudno zdobyć innym jego zaufanie, jaki przebyć przez mur, który postawił, aby zobaczyć jaki jest na prawdę. A co skrywa w środku? Opiekuńcze zwierzę, który będzie chronił bliskie mu osoby i dawał im ciepło... A kim są ów bliskie osoby? Jeszcze nie napotkał ich na swojej drodze, jednak może to się zmieni..?
Nathius, jako zwierzę żywiołu natury, czuje z nią mocną więź. Uwielbia rozkoszować się dźwiękiem wiatru szumiącego wśród drzew, zeschłych liści szeleszczących pod łapami, jak i zapachem palnych kwiatów, czy też igliny. Wtedy czuje spokój ducha... Kiedy jest sam wśród otaczającej go przyrody.


C e c h y   c h a r a k t e r y s t y c z n e

~ przenikliwe, złote ślepia, które uważnie lustrują otoczenie
~ na skórze, pod futrem, widnieją znaki runiczne


H i s t o r i a

Nathius nie urodził się na terenach tego stada. Przyszedł na świat jako ostatni z miotu - najsłabszy ze swojego rodzeństwa. Rodzice zawsze traktowali go gorzej od jego dwóch braci, gdyż byli przekonani, że nie przetrwa na tym nieprzyjaznym świecie i prędzej czy później zdechnie. Okrutne, prawda? Jednak taka panowała u nich selekcja. Mimo przekonań swoich rodziców, Nathius nie dawał się. Radził sobie bez ich wsparcia i choć było ciężko, to nadal żył. Obserwował Matkę Naturę i od niej się uczył. To dzięki jej łaskawości przetrwał. Gdy Nathius wraz z braćmi ukończyli dwa lata, byli na tyle dojrzali, aby opuścić swoje rodzime tereny i ruszyć w świat. Jednak ich ojciec chciał jeszcze zobaczyć, jak silni są jego synowie... Dlatego postanowił zmierzyć się z każdym z nich. Żaden z dwóch starszych braci Nathiusa nie dał mu rady. Został tylko najmłodszy. Ojciec z kpiną na niego patrzył, myśląc, że załatwi go najszybciej. Przeliczył się. Nathius pokonał w walce swego ojca, nie dzięki sile, a sprytowi i inteligencji. Wprawił, tym czynem, w zdumienie całą rodzinę. Jednak, chwilę później, rodzice go przepędzili. Nie mogli przyjąć do wiadomość, że się mylili w stosunku do Nathiusa. A co się z nim dalej działo? Wędrował, aby w końcu osiąść na terenach tego stada.


R o d z i n a

Ojciec, matka i dwóch starszych braci - nie ma pojęcia co się z nimi stało od czasu, gdy ich "opuścił".


K o n t a k t y

Związek: ~
Przyjaciele: ~
Wrogowie: ~


I n n e

Dowiesz się w swoim czasie...

---

Link do zewnętrznego obrazka

‖Imię‖
Ereb
‖Gatunek‖
Sowa
‖Wiek‖
5 lat
‖Płeć‖
samiec
‖Ranga‖
Uczestnik wyprawy
‖Żywioł‖
Noc
‖Charakter i cechy fizyczne‖
Tajemniczy, inteligentny i przebiegły. Ciężko mu się porozumieć z innymi i rzadko zawiązuje znajomości. Na ogół woli unikać jakiejkolwiek rozmowy.
‖Kontakty‖
    - Związek:nie szuka
    - Przyjaciele:
    - Wrogowie:
‖Cechy charakterystyczne‖
---
‖Historia‖
Wiele lat temu, tysiące mil dalej, w mroźną, zimową noc wykluło się pisklę. W otoczeniu pachnącego igliwia i rodziców. Właśnie wtedy zaczęła się historia o Erebie. Sowie która miała przejąć żywioł nocy. Młoda sowa uczyła się wszystkich umiejętności bardzo szybko i już po trzech tygodniach opuścił gniazdo. Wędrował wiele dni i nocy by znaleźć się tutaj.
‖Rodzina‖
Nie wie co się z nimi stało.
‖Moce‖
Tworzenie iluzji
Zmiana w cień
Kontrola umysłu (tylko w czasie pełni)
‖Inne‖
-Jest znakomitym szpiegiem
-Często wymyka się niepostrzeżenie
-Nie sposób zauważyć jego obecności jeśli się nie ujawni

Kelsey

Wilczyca mi odpowiedziała po chwili ktoś inny ją pytał o to samo. Nie wiedziałem jak mam jej pomóc. Może te drugie zwierze ma jakiś pomysł. Odpowiedziałem za nim wilczyca udzieliła odpowiedzi.
- Chyba zwichnęła sobie łapę jednak normalnie może nią ruszać. Tylko ją boli. - powiedziałem do przybyłej.

Welia

-Aha, może pomóc? Co prawda nie podniosę cię (mówi do Sashy), ale mogłabym trochę odciążyć twoją łapę. To co, mam próbować? Skrzydła mam mocne .

Link do zewnętrznego obrazka

Natius siedział cicho w jaskiń, nie zwracając na siebie większej uwagi. Uważnym wzrokiem obserwował całe zajście. Tyle zamieszania przez nieuważną wilczycę. Zrobiła wokół siebie tyle szumu, że skutecznie zagłuszyła pytanie tygrysicy. Eh.. chyba sam będzie musiał się pofatygować, aby na nie odpowiedzieć. Podszedł do.. Kiny, czy tak? Zmierzył ją chłodnym spojrzeniem swoich złotych ślepi.
- Nie wiem jak inni.. -zaczął, zerkając lekko pogardliwym wzrokiem na resztę zwierząt- Ale do mnie doszły słuchy o sama wiesz czym.. -powiedział nie ukazując żadnych emocji. Zerknął jeszcze raz na wilczycę, czaplę i tygrysa, po czym niezauważalnie westchną. Czyżby oni byli tu z tego samego powodu?

---

Imię:
Igis

Gatunek:
Badia

Wiek:
3 lata

Płeć
Samica

Żywioł:
Natura

Ranga:
?
wygląd:


 

Moce:
- Włada nad naturą
- Potrafi stać się niewidzialna wśród drzew
- Wytwarza pyłek który oślepia wrogów

Charakter i cechy fizyczne:
Jest miła, nadpobudliwa i towarzyska. Nie potrafi minuty przesiedzieć cicho gdy jest bezpieczna. Jednak gdy ma wątpliwości sama z siebie robi się cicha i małomówna.  Nie jest silna ale szybka, zwinna i no cóż bardzo zręczna. Aby pokonać wroga nie używa siły tylko głowy i sprytu.

Historia:
Ignis nigdy nie miała rodziny. Nigdy jej nie poznała. Została wychowana przez stado na szczęście dzięki temu ma dobry kontakt z innymi. W wieku dwóch lat wybrała się na spacer i została zaatakowana przez jakieś stworzenia. To właśnie wtedy odkryła że potrafi być niewidzialna. Także jednak odkryła jak oślepiać przeciwników.

Inne:
- Kocha grę w chowanego
- Uwielbia robić pułapki
- Nie może wytrzymać dnia bez wspinania się na drzewa

---

   

Link do zewnętrznego obrazka

Imię : Wolffie

Gatunek : wilk

Wiek : 2 lata

Płeć : zabójczy

Żywioł : kosmosu

Ranga : uczestnik wyprawy

Wygląd :
Link do zewnętrznego obrazka

Moce :
- Hipnoza
- magiczne meteoryty
- niewidzialność

Charakter i cechy fizyczne :

Najlepiej broni się magią, ale gdy do gry wchodzi przemoc fizyczną - nią nie pogardzi. Miał dużo blizn, ale się zagoiły, jest ostrożny i niezbyt ufa innym żywiołom.

Historia :

Rodzina Wolffiego została niesłusznie ukarana wygnaniem za liczne kradzieże, których oni nie dokonali. Gdy podrósł, obiecał, że odnajdzie tego cwaniaka, który dokonał kradzieży.

Inne :
- uwielbia walki
- lubi padliny
Link do zewnętrznego obrazka

Ostatnio zmieniony przez Wolfie (16-10-2013 o 15h47)

Link do zewnętrznego obrazka

- Ty nie możesz jej ponieś ale ja mogę. Jeśli tylko chcesz? - powiedziałem do Sashy. Chciałem jej pomóc, bo wiem jak skręcona łapa może boleć. Jednak nie umiałem leczyć. Usłyszałem rozmowę Rysia z Tygrysicą.
- Ja również - powiedziałem do nich, żeby nie było, że nie uważałem. Słucham co się dzieję dokoła, ale mam w sobie trochę współczucia dla innych. Taka już moja natura.

Igis

Jak zawsze dzień zaczął się dla mnie w nocy. Wpadłam do lasu aby coś przekąsić. Nikt oczywiście nie musiał o tym wiedzieć. Gdy już się najadłam był ranek. Umyłam swój pyszczek i wogóle cała się umyłam i wróciłam do no cóż stada jeśli można tak to nazwać. Gdy właśnie miałam się udać do moich znajomych zauważyłam jakieś zebranie. Dopiero po chwili dotarło do mnie że wilczyca skręciła kostkę. Podbiegłam kilka dużymi susami i przyjrzałam się innym. Jejku ale dużo żywiołów. Chyba oni też idą na wyprawę. Spojrzałam na poszkodowaną. Przydałaby się Ilta. Ona by wiedziała co robić. Spojrzałam na innych był tutaj nawet Nauthius.
- Wy też idziecie na wyprawę? - zapytałam. Jeśli ta wilczyca też idzie to ma okropnego pecha. Naprawdę.

Ostatnio zmieniony przez Miju-chan (20-10-2013 o 13h44)

---

   

Welia
-Tak, my też.- odpowiedziałam nieznanemu przybyszowi- Tylko trochę się w tym pogubiłam... wiesz kiedy my w ogóle zaczniemy iść?

Ostatnio zmieniony przez Sofii22 (20-10-2013 o 17h58)

Link do zewnętrznego obrazka

Nathius coś wyczuł, a raczej kogoś. Zbliżał się do nich. Czyżby kolejny uczestnik wyprawy..? Oby robił lepsze pierwsze wrażenie od reszty. Spojrzał w stronę, z której ów osobnik się zbliżał i w skupieniu czekał. Chwilę później zjawiła tam się przedstawicielka gatunku badia. Ryś kojarzył ją, gdyż jak mu się zdawało, panowała nad tym samym żywiołem, co on. Nazywała się.. chyba Igis. Nathius zmierzył ją wzrokiem i tylko kiwną lekko łbem, w odpowiedzi na jej pytaniem. Spojrzał na czaplę. I ona się jeszcze pyta..?
- Ruszymy w końcu, kiedy przestaniecie tak skakać wokół tej wilczycy.. -westchnął z oschłością w głosie, po czym podszedł do poszkodowanej- Pokaż łapę. -powiedziała beznamiętnym głosem, a gdy Sasha to uczyniła, Nathius obejrzał ją uważnie- Dajcie mi chwilę.. -westchną, po czym wybiegł z jaskini. Nie chętnie chciał się wysilać z pomocą tej niezdarze, jednak jeśli w końcu ktoś czegoś nie zrobi, to nigdy nie wyruszą. Zwierzęta nie musiały długo czekać na jego powrót. Ryś przyniósł ze sobą dwa sztywne i twarde kawałki drewna, lianę, sporych rozmiarów liść i parę ziół. Te ostatnie położył na płaskim kamieniu, zaś drugim zaczął je ucierać. Co jakiś czas przerywał, aby dodać trochę wody, która ściekała z ścian jaskini. Takimi czynnościami zrobił maść, którą nałożył na łapę wilczycy. Potem owinął ją liściem, który służyła za swego rodzaju bandaż. Drewienkami usztywnił łapę, zaś liana trzymała to wszystko w kupie. Po prostu profesjonalny opatrunek.
- Skończone. -powiedział, zawiązują ostatni z kawałków liany- Teraz możemy przestać stać jak te kołki? -spytał ironicznie, lustrując wzrokiem wszystkich.

---

Wolffie
Szedł dość długo przez ogromne pustynie i lasy. W końcu zobaczył swój cel na horyzoncie.
- Lasy Laminu ! - krzyknął. Rzucił się niczym koń galopem w stronę bardzo starych i już lekko spróchniałych drzew. Miały prawie tysiąc lat ! Prawie tyle, ile jego nieśmiertelny dziadek. Oparł się o niewielką brzozę. Zapach lasu był bardzo piękny. Już miał się położyć na miękkiej trawie pod koronami drzew, gdy przypomniał sobie o jego obietnicy. Usiadł na chwilę. Wiedział tylko, że może go znaleźć w Laminie. Wolno szedł w głąb lasu. Nagle usłyszał czyjeś głosy. Wychylił łebek zza krzaków. Zobaczył innych. Ostrożnie wyszedł przypatrując się im.
- Przepraszam ? - zaczął - którędy do Laminu ?

Welia
-Nie stoję jak kołek, czekam co powie Kina- odburknęła drwiącemu kotu. Przeleciała na niewysokie drzewo, skąd wszystko widziała. Po krótkim czasie pojawiło się jakieś inne zwierze, pytające o las Laminu.
- My dopiero idziemy do Laminu, nie wiesz? Skąd w ogóle jesteś, też idziesz na wyprawę, czy włóczysz się tylko bez celu i zawracasz głowę??- trochę wyprowadziłam się z równowagi, eh... Ale co ja poradzę, niecierpie takich ironicznych zwierząt. jaby nic lepszego do roboty nie miały, tylko kpić z cudzego nieszczęścia. - To co, idziesz na tę wyprawę, czy włóczysz się dalej i przestaniesz nam zawracać głowę??

Wolfie
Wolfie podniósł łebek wyżej i wyszedł zza krzaków.
- Widzę, że nie należysz do tych najmilszych. - burknął ostrzej niż chciał i spojrzał przyjacielsko na czaplę swoimi mądrymi oczami. - Mogę iść z wami. - powiedział odwracając się od ptaka - Wolfie.- dodał po dłuższej chwili.

Ostatnio zmieniony przez Wolfie (22-10-2013 o 13h24)