Nabór nieograniczony!!!

Wstępnie
Pewien bogaty, podeszłym już wieku, właściciel wielkiej korporacji znanej na całym świecie postanowił otworzyć prywatne liceum dla uczniów z ważnych lub bogatych rodzin z całego świata. Oplata za naukę dziecka w tej szkole była niewyobrażalnie wielka wiec biedniejsze stany nie miały co liczyć na posłanie swoich pociech do tego "raju". Mężczyzna bowiem miał manię wyższości, ludzi biednych uważał za niepotrzebne robale i tępił je. Do liceum ściągnął najlepszych nauczycieli z kraju i świata, dzięki temu szkoła zapisała się na listę jako jedna z najwyższym poziomem kształcenia. Na swoim koncie ma już najlepszych w świecie lekarzy, prawników, sędziów, przedsiębiorców, nauczycieli czy też polityków. Bogacz w końcu zmarł a cały majątek przejął jego 40 letni syn, na swoim koncie miał tyle pieniędzy ze był już ustawiony do końca życia a i tak zostało by tyle by załatać dziurę budżetową państwa aż z nadwyżką. Nie należał do ludzi chciwych i bezlitosnych. Sprzedał korporację którą dostał w spadku i stał się dyrektorem szkoły. Postanowił otworzyć szkołę również dla ludzi biednych, za wysokie wyniki w nauce przygotował specjalne dofinansowania i stypendia. Jednak uczniowie z sekcji "królewskiej" oburzyli się na tę nowinę że muszą chodzić z biedotą do jednej klasy. Dyrektor wpadł na pomysł stworzył dwie sekcje - "Królewską" dla dzieci bogatych z białymi mundurkami oraz sekcję "A" dla rodzin z dofinansowaniem z czarnymi mundurkami. Obydwie sekcje zajęcia miały w osobnych budynkach, lecz dyrektor nie wyraził zgody na podział internatów. W jego intencji leżała również szkoła tolerancji i rozumienia jednak znalazły się osoby w " wyższych sferach ", które nigdy nie pogodziły się z tą decyzją i postanowili tępić osoby z niższych półek. Jak potoczą się losy wszystkich rodzin....tego nie wie nikt...

O co mi biega?

W tym opowiadaniu szczególnie chciałam nastawić się na historię typowo romantyczną. Po między postaciami ( nie ważne jakimi, możecie wykazać się pomysłowością i stworzyć waszą wymarzoną postać np: uczeń, nauczyciel, ogrodnik, woźny, dozorca tu nie ma barier jeśli chodzi o postacie.....byle dużo MIŁOŚCI ) , rodzą się silne więzi i nierozerwalne uczucia. Wcielamy się, jak już wcześniej wspomniałam w swoje wyprawione postacie i udowadniamy, że każdy z nas ma romantyczną duszę.

Regulamin

1. Przestrzegamy ogólnego regulaminu forum.
2. Wygląd M&A.
3. Przekleństwa są zakazane, nawet cenzurowane gwiazdkami bądź symbolami
4. Zgłaszasz się? To pisz do końca ! /libs/php/pun/views/smilies/smile
5. Klepiesz postać? Czekam na kartę postaci 48h w innym przypadku nie będziesz miał swojej postaci.
6. Sceny +18 przenosimy na Pv.
7. Proszę o dziennie dodanie maksymalnie 10 postów.
8. RPG rozpoczynam ja lub osoba do tego wyznaczona.
9. Dłuższe nieobecności usprawiedliwiamy.
10. Odchodzisz? To znajdź osobę, która cię zastąpi lub wymyśl przyczynę zniknięcia postaci
11. Prosiłabym aby dodawane posty miały przynajmniej 5 dobrze rozbudowanych zdań.
12. Cisza nocna zaczyna się u nas o 00:00 a kończy o 9:00

Karta postaci

Na pewno sami ułożycie świetne karty, przecież umiecie
(ale przy karcie prosiła bym aby przy uczniu dopisać rok na którym się znajduje, nasze liceum jest wyjątkowo 4 letnie )


Mała broszura Liceum Wisdom



Szkoła oferuje cztery internaty, pięć siłowni, trzy sale gimnastyczne, bibliotekę zawierającą również najcenniejsze zbiory literackie z całego świata, stajnie, dwa baseny, ogromny park dla rozluźnienia uczniów gdzie można nająć łódź i rozkoszować się promieniami słońca, dwie stołówki dla różnych sekcji, amfiteatr oraz przeróżne koła zainteresowań. Formularz z kołem zainteresowań prosimy składać w sekretariacie pierwszego dnia szkoły, to dla naszego ułatwienia przy ich tworzeniu oraz przydziale opiekunów.
.

Spoiler (kliknij, aby zobaczyć)

Oto mundurki:

sekcja królewska





sekcja A

Ostatnio zmieniony przez Satsuoki (17-07-2013 o 23h12)

Link do zewnętrznego obrazka
||Godność||
Megumi Kimiko

||Wiek||
~17 lat
~Data urodzenia; 14 sierpnia
~Miejsce urodzenia; Osaka, Japonia

||Płeć||
Kobieta

||Wygląd||
~Wzrost; 162 cm
~Znaki szczególne; Brak
~Kolor włosów; Brązowe
~Kolor oczu; Brązowe
Link do zewnętrznego obrazka

||Szkoła||
~Profil; artystyczno - pedagogiczny
~Rok; 2
Pokój; 16

||Charakter||
Przeważnie jest spokojna i beztroska, chwilami wręcz melancholijna, co wielu odbiera wręcz jako lenistwo. Z czasem jednak, wraz z nowymi przyjaźniami wychodzi inna strona jej natury – poświęcenie, lojalność oraz troska o innych. Duże poczucie humoru pomaga jej w rozwiązywaniu konfliktów między przyjaciółmi, ponieważ sama jest osobą bezkonfliktową. Często daje do zrozumienia, że przyjaźń jest najważniejsza. Uważa także że każdy ma w sobie choć iskrę dobra.

||Hobby||
~Malarstwo
~Rysowanie
~Anime
~Czytanie romansideł

||Ciekawostki||
~Kocha romansidła <3
~Nie rozstaje się ze swoim szalikiem, musi mieć go chociażby w torbie
~Zakłada swój szalik na każdy test i kartkówkę no chyba że nie pozwala nauczyciel
~Godzinami patrzy w gwiazdy
~Jest Biseksualna
~Jej rodzina jest średniozamożna

Link do zewnętrznego obrazka

Imię:
Ayame
Nazwisko:
Hijirikawa
Wiek:
16
Wzrost:
158
Pokój:
12
Profil:
Aktorstwo
Koło zainteresowań:
Aktorskie zajęcia pozalekcyjne i zajęcia z gimnastyki rytmicznej
Miejsce urodzenia:
Okinawa



Charakter:
Skromna, spokojna starająca się nie wchodzić nikomu w drogę dziewczyna. Już od małego marzyła by zostać aktorką. Wszyscy dookoła mówili jej ze ma śliczny głos i talent. Zawsze brała udział w szkolnych przedstawieniach, jednak nie było na to szans jej rodzina była na to za biedna ledwie wystarczało na miesięczne przeżycie  siedmioro osobowej rodzinie. Do jej braci doszła jednak wieść o tym, że otworzyli w Anglii liceum z dofinansowaniem a przecież Ayame nigdy nie przynosiła świadectwa niższego niż 5,70 średniej ocen. Dyrektor zgodził ją ją przyjąć. Była niezmiernie uradowana. Jednak strach przed szkołą był większy, tak Ayame jest płochliwa i delikatna a przedrzymskim bardzo wrażliwa szybko można ją zranić. Nigdy się nie zakochała, często czytała w książkach o fantastycznych uczuciach jakie wywołują dwoje kochających się ludzi. Również marzy aby przeżyć tego typu historię.
Zainteresowania:
Aktorstwo, czytanie książek, śpiew, taniec, trenuje amatorsko gimnastykę rytmiczną.



Ciekawostki:
- Uwielbia śpiewać w samotności piosenki o niespełnionej miłości
- Ma 2 starszych braci
- Uwielbia spędzać czas na powietrzu a przede wszystkim nad wodą
- Często można zobaczyć ją z książką
- Na lewej dłoni ma bliznę, powstała kiedy dziewczyny chciały się na niej zemścić że miała najwyższą średnią w szkole i przypaliły jej dłoń rozżarzonym prętem.

Ostatnio zmieniony przez Satsuoki (14-07-2013 o 19h19)

Imię: Saori
Nazwisko: Ichiro
wiek: 18 lat
Orientacja: heteroseksualna

Wygląd:
kolor włosów: biały
kolor oczu: niebieski
wzrost: 1,67
znaki szczególne: tatuaż na udzie w postaci japońskiego wyrazu miłość




Szkoła:
Profil: teatralno-artystyczny
Rok: 3
Pokój: 12
Koła zainteresowań: teatralne, pisarskie, leksykalne

Charakter:
Jest miła i towarzyska a zarazem potrafi być spokojna i skupiona. Nie wywyższa się i traktuje wszystkich po równo. Potrafi porozmawiać z tobą na każdy temat i wyrazić swoje zdanie. Jeżeli jej się coś nie podoba to po prostu to mówi. Nie boi się krytyki i potrafi się ładnie komuś odciąć. Jest osobą która jeśli musi to potrafi zapanować nad sytuacją. Gdy występuje skupia na sobie całą uwagę dlatego zawsze odgrywa główne role. Jest typem słuchacza. Wystarczy że słucha na lekcji i już wszystko pamięta przez co ma bardzo dobre stopnie. Ma niezawodną pamięć, pamięta wszystko i wszystkich.



Zainteresowania:
- czytanie książek
- pisanie wierszy
- gra aktorska
- komponowanie muzyki

Ciekawostki:
- W wieku 2 lat została zaadoptowana przez sławną aktorkę
- Nie zna swojego miejsca urodzenia
- Nigdzie się nie rusza bez swojego ifona  i trzech par słuchawek
- Uwielbia spędzać czas na świeżym powietrzu
- Uwielbia czekoladki
- Pisze wiersze o nieodwzajemnionej miłości
- Zna język japoński, angielski i francuski zamierza się też nauczyć niemieckiego
- ma brata bliźniaka



Historia:
Nie pamięta nic z okresu gdy miała rok ale to normalne. Powiedziano jej i bratu że ich rodzice umarli i dlatego są w domu dziecka. Nie chcieli jednak podać powodu zgonu. Wraz z bratem nie miała ani imienia ani nazwiska. Dopiero gdy pewnego dnia pojawiła się dziwna nieznajoma i zaczęła z nią i jej bratem rozmawiać to wiedziała że w końcu ktoś ją pokochał i tak było. Tydzień później oboje byli w nowym domu i mieli prawdziwe imiona. Saori i Keiji Ichiro oboje byli bardzo dumni z tego jak się nazywają. Ich matka była sławną aktorką więc byli często na planie filmów w których grała ich mama. Rodzeństwo chodziło zawsze do tej samej klasy i mieli takich samych znajomych. Dopiero w liceum ich drogi się rozeszły gdyż Saori wolała aktorstwo a Keiji matematykę ale nadal cały czas ze sobą gadają i mają tych samych znajomych.

Ostatnio zmieniony przez Ewangelin (15-07-2013 o 15h50)

---

   

☺Imię☻
Lyserg
☺Nazwisko☻
Isle
☺Ksywa☻
Lays
☺Wiek☻
Urodzony trzynastego maja dziewiętnaście lat temu w Liverpoolu położonym na zachodnim wybrzeżu północnej Anglii.
☺Płeć☻
♂
☺Orientacja☻
Hetero
☺Szkoła☻
~Profil~Artystyczny
~Rok~4
~Pokój~26
~Koła zainteresowań~Zajęcia korekcyjno-wyrównawcze z języka włoskiego (to się chyba zalicza...)
☺Wygląd☻
~Wzrost~ 175 cm
~Kolor włosów~ Czarne
~Kolor oczu~ Zielone

Link do zewnętrznego obrazka

☺Krótka historia☻
Pochodzi z tzw. "dobrej rodziny", jego ojciec jest właścicielem dużej firmy. W pewnym momencie rodzina chciała wyjechać z Lysergiem do Ameryki, gdyż ma on w przyszłości przejąć koncern ojca, a ten chce zapewnić mu lepszy start. Jednak przypadkowo jego ojciec natknął się na broszurę tejże oto szkoły i tak się zaczęło
☺Charakter☻
Inteligentny, bezpośredni i momentami zbyt głośny, wyjątkowo skłonny do paniki. Ma dość dużo fobii o których nikomu nie mówi, gdyż boi się że zostanie wyśmiany. To chyba też liczy się jako fobia. No nie ważne. Poza tym łatwo się zachwyca i jest niepoprawnym marzycielem. Całymi dniami przesiaduje na wzgórzu pod drzewem co świadczy także o jego lenistwie i nie można temu zaprzeczyć. Co nie zmienia faktu że jego pokój wygląda jak największa katastrofa świata, ale on tłumaczy to artystycznym nieładem. Trzeba mój jednak przyznać że jest urodzonym artystą i gdyby karali za kreatywność byłby skazany do końca życia.
☺Ciekawostki☻
~Ma szóstkę rodzeństwa~
~Ma problemy z j.włoskim~
~Nosi zapas pędzli w plecaku~
~Zawsze ma przy sobie taśmę klejącą, najczęściej w kieszeni spodni~
~Nałogowa czyta romansidła i ogląda komedie romantyczne~
~Pisze bloga~

Ostatnio zmieniony przez Mizume (14-07-2013 o 21h55)

Link do zewnętrznego obrazka
Link do zewnętrznego obrazka
||Imię||~
Yogi
||Nazwisko||~
Bonnefoy
||Wiek||~
19 lat (3 rok)
||Pochodzenie||~
Francja
||Data urodzenia||~
3 marzec
||Sekcja||~
królewska
||Orientacja||~
Kocha wszystko co piękne~! <3

Link do zewnętrznego obrazka
Link do zewnętrznego obrazka
||Wzrost||~
192 cm
||Waga||~
64 cm
||Kolor oczu||~
niebieskie
||Kolor włosów||~
blond
||Ubrania||~
luźne, kolorowe t-shirty i spodnie w takim samym stylu; do tego trampki

Link do zewnętrznego obrazka
Link do zewnętrznego obrazka
||Cechy||~
♦Pozytywnie nastawiony do życia.
Prawie nigdy nie się smuci.♦
♦Zawsze ma mnóstwo energii.
Kocha wszystko i wszystkich.♦
♦Cieszy się małymi rzeczami.
Widzi świat w różowych barwach.♦
||Lubiane||~
Słodkie, czerwone wino.
Spacery w deszczu.
Róże i maki.
Chodzenie do cyrku.
||Nielubiane||~
Brak, yolo.
||Ciekawostki||~
Zajął drugie miejsce na światowych zawodach szermierki dla juniorów.
Mieszkał we Francji tylko 2 lata, ale jest strasznym patriotą.
Jego ojciec jest szefem banku, a matka aktorką.
Kocha niewinne, niskie dziewczyny. I takich samych chłopców.
Potrafi ugotować najlepsze creme brulee.

Ostatnio zmieniony przez Yoshiko (15-07-2013 o 20h53)

Imię: Julius
Nazwisko: Valmore
Pseudonim artystyczny: Jett Ellyn Deville, w skrócie możesz mówić mi Jett
Wiek: 18
Pokój: 18
Zawód: Piosenkarz rockowy
Szkoła: Muzyczno- artystyczny
wzrost: 190
Miejsce pochodzenia: Nowy York, USA
Charakter: Jestem spontaniczny, zawsze wiem czego chce. mało rzeczy uchodzi mojej uwadze. Jestem także wyszczekany i wredny....Serio? Nie...wytwórnia każe zgrywać mi złego chłopca dla lepszego wizerunku rockowego. Tak naprawdę jestem dosyć miłym i spokojnym gościem. Ale kiedy w gre wchodzą kobiety bardzo szybko mogę się zakłopotać i uciec z miejsca. Cóż kobiety sa dla mnie małym cudem natury. Trzeba o nie dbać i pielęgnować, chodź nie wszystkie. Jedne są demonami inne pięknymi aniołami...no tak trochę się rozmarzyłem...  W wieku 12 zrobiłem karierę piosenkarza, ale agencja kazała mi tu przyjść i kończyć edukację. Nie lubię dużo o sobie mówić.
Zainteresowania: Śpiew , pływanie, taniec
Ciekawostki:
- W swoim pokoju mam białego króliczka miniaturkę Futo
- Interesuje się skromnymi cichymi dziewczynami.
- lubie przychodzić na spektakle profilu aktorskiego




 

Ostatnio zmieniony przez Taeyeon1 (16-07-2013 o 17h32)

Link do zewnętrznego obrazka
Link do zewnętrznego obrazka

~~~**~~~

Imię: Sebastian
Nazwisko: Lefebvre
Wiek: 18 lat
Płeć: Mężczyzna
Data urodzenia: 7 kwietnia (Baran)
Miejsce urodzenia: Paryż, Francja
Grupa krwi: AB rh-

~~~**~~~

Profil: Aktorski
Rok: 3
Pokój: 17

~~~**~~~

Wygląd
Wzrost: 175 cm
Kolor włosów: Blond
Kolor oczu: Błękitny

~~~**~~~

Link do zewnętrznego obrazka

~~~**~~~

Historia
Pochodzi z bardzo zamożnej rodziny. Urodził się w Paryżu i tam też spędził większość swojego dzieciństwa. Rodzice nie poświęcali mu zbyt wiele uwagi, był dla nich jedynie ciężarem, a nim i jego siostrą opiekowała się jedna ze służących, która pochodziła z Niemiec. Obydwoje byli do niej mocno przywiązani. Niestety, gdy Sebastian miał 15 lat, zachorowała na śmiertelną chorobę i zmarła, co było dla zarówno dla niego, jak i dla jego siostry wielkim ciosem. Właśnie po tym zdecydowali się rozejść w swoje strony.

~~~**~~~

Charakter
Jest miłym, zawsze uśmiechającym się i uprzejmym blondynem, który zawsze pomoże i doradzi. Jednak niewiele osób wie, jaką osobowość skrywa pod tą maską. Bywa niezwykle władczy, zaborczy, uparty, do tego egoistyczny, nie boi się dążyć do celu po trupach. Mimo to potrafi zachowywać się kulturalnie jak przystało na jego pochodzenie. Gdy potrzeba potrafi wydobyć z siebie cechy przywódcy. Uczy się dosyć dobrze, mimo że się za bardzo nie przykłada, a z jego inteligencją i pamięcią być może byłoby go stać na lepsze stopnie, do tego nie jest zbyt pracowity. Nie lubi nudy, dlatego też stara się pojawiać tam, gdzie coś się dzieje i wszystko bacznie obserwuje. Jest otaku i kocha wszystko co japońskie, a w wolnych chwilach ogląda anime i czyta mangi. Dlatego nauczył się języka japońskiego, jednak mimo to kanji cały czas jest jego największym wrogiem. Jako iż pochodzi z bogatej rodziny jest bardzo rozrzutny, dzięki czemu dorobił się np. sporej kolekcji figurek postaci z anime.

~~~**~~~

Zainteresowania: Japonia, Anime, Manga, Muzyka, Nauka języków

~~~**~~~

Ciekawostki
- Mówi płynnie w 4 językach: angielskim, francuskim, niemieckim i japońskim (choć po japońsku nie bardzo idzie mu pisanie i czytanie). Do tego ogólnie nauka języków przychodzi mu dosyć łatwo.
- Jego ojciec jest Francuzem i jest właścicielem wielkiej korporacji, zaś jego matka pochodzi z Wielkiej Brytanii. Ma on także młodszą siostrę Angelicę, która uczęszcza do prestiżowego gimnazjum w Austrii.
- Niektóre osoby mają problemy z prawidłową wymową jego nazwiska.
- Czasem grywa na fortepianie.
- Nosi okulary, choć wzrok ma całkiem niezły. Jednak wszystkim wmawia, że bez nich nic nie widzi.
- Chodzi na profil aktorski, gdyż uważa, że umiejętność wcielania się w różne charaktery może mu się przydać w przyszłości.

Karta może jeszcze zostać uzupełniona!

Ostatnio zmieniony przez Qaszka (19-07-2013 o 09h14)

Link do zewnętrznego obrazka
Imie : Ekaterina
Nazwisko : Kuranae
Wiek : 15
Płeć : Kobieta
Wzrost : 165
Pokój : 8
Profil : Artystyczny
Orientacja : Hetero
Rok : 2
Znak Zodiaku : Skorpion
Link do zewnętrznego obrazka

Charakter
Jest cichą osobą oraz trochę nieśmiałą. W głębi serca jest bardzo miła ale jest trochę chora na "syndrom tsundere". Ekaterina jest bardzo osamotnioną duszą ale kiedy się do niej podejdzie z miłym nastawieniem łatwo będzie się z nią dogadać.

Link do zewnętrznego obrazka


Historia
Z powodu tego iż Ekaterina była najlepszą uczennicą i zawsze była do przodu była w stanie ominąć kilka klas. W wieku 12 lat znała materiał z klas wyższych. Jej ojciec był bardzo surowy ale pewnego dnia zmarł w wypadku samochodowym. Matka po tym zdarzeniu popadła w alkoholizm a jej wydatki spadały więc wyrzuciła Ekaterine z domu. Z jej bogatego mieszkania pozostała jej rodzina zastępcza która jest na pierwszych listach bogatych ludzi. Jej matka jest najsławniejszą artystką a jej ojciec prowadzi firmę. Choć jej rodzice zastępczy kochali ją i szanowali to nadal była smutna. W szkole Ekaterina nie była zbyt popularna i nie za bardzo miała przyjaciół. Zawsze miło traktowała innych ludzi ale oni bali się jej. Zawsze elegancko wyszykowana, strojna fryzura, dobre oceny ale jej to nie wystarczało ona chciała mieć tylko zwyczajne życie. Po pewnym czasie przeniosła się do Liceum Wisdom by kształcić swoje umiejętności.

Link do zewnętrznego obrazka

Ciekawostki:
- Lubi bułki melonowe
- Kocha koty
- Urodziła się w Rosji
- Jej włosy są nienaturalnie białe
- Nie lubi gdy ktoś ją nazywa ze jest "płaska"
- Gdy nikt nie widzi przebiera się za lolite
- Umie 3 języki- rosyjski, angielski i japoński
- Jej codzienny strój to:

Spoiler (kliknij, aby zobaczyć)

Link do zewnętrznego obrazka

Ostatnio zmieniony przez Ekaterina (15-07-2013 o 14h57)

Imie: Rosalie
Nazwisko: Rosetti
Wiek: 17 lat
Płec: Kobieta
Data urodzenia: 19 sierpnia
Wzrost: 170 cm i 5 mm.
Pokoj: 12
Orientacja: Tylko chłopcy.
Charakter: Miła, wesoła, zakrecona, wrażliwa, ufna, przyjacielska i życzliwa. Nie jest w stanie odmowic pomocy.
Wygląd: (fotka sie pojawi )
Historia: Rosalie pochodzi z rodziny krolewskiej, i jest właściwie ksieżniczką. Chociaż tak sie nie zachowuje. Gdy była nastolatką, rodzice postanowili ją posłac do liceum, aby kształciła swe zachowanie i wiedze.
Ciekawostki:
- Jest uczulona na żaby.


WIECEJ POTEM.

Link do zewnętrznego obrazka

Link do zewnętrznego obrazka

Siedemnastolatka z drugiego roku profilu matematycznego. W zeszłym roku była jeszcze w sekcji "A" - i byłaby tam nadal, gdyby nie pewne zrządzenie losu. Wygrana rodziców na loterii odwróciło jej życie do góry nogami - rodzinna restauracja ojca rozrosła się nagle w ogólnokrajową sieć przynoszącą krocie, a matka zamieniła rozciągnięte swetry na kreacje od Prady. Gloria nie do końca wie, jak zachowywać się po przeprowadzce z niewielkiego mieszkania w przeciętnej dzielnicy Bostonu do willi z basenem - i tak samo źle czuje się w nowej klasie. Ma wielu znajomych w sekcji "A" i obawia się, że te przyjaźnie teraz się posypią. Z nowymi może być gorzej - jest dość nieśmiała, a gdy już zacznie mówić to często zdarzają jej się jakieś gafy. Jest też dość sporą niezdarą. Jednym z jej największych problemów jest asertywność - ciężko jej komuś odmówić. Sama nie przepada za proszeniem o pomoc.

Jest raczej niska - 165 centymetrów - i ma długie, bardzo jasne włosy, których poranne rozczesywanie jest prawdziwym wyzwaniem. Zielone oczy podczas czytania i korzystania z komputera chowają się za okularami. Ma trzy dziurki w jednym uchu oraz jedną w drugim uchu. Nie maluje się, uważa to za sztuczne - mimo, że jej blade, wąskie usta mocno zyskałyby na szmince.

Link do zewnętrznego obrazka

- należy do szkolnej reprezentacji tenisa, hobbystycznie pływa
- lubi rysować, chodzi na zajęcia dodatkowe
- ma zostać architektem
- zna włoski, uczy się francuskiego, ale opornie jej idzie
- ulubione przedmioty to matematyka i biologia
- uwielbia piec, jej muffiny mają wielu fanów
- jest wielką fanką herbat, ściąga dziwne smaki z najdalszych miejsc na świecie


//Ktoś przygarnie do pokoju?

Ostatnio zmieniony przez Alyssa (15-07-2013 o 19h26)

Link do zewnętrznego obrazka

|Imię i nazwisko|
Victoria Bell

|Ksywki|
Vicki, Vic, Tori

|Wiek|
17

|Data urodzenia|
30.03.

|Orientacja|
Hetero

|Wzrost|

168 cm

|Rok|
2

|Sekcja|
Królewska.. tak, tak moi rodzice są bogaci, mają dużą firmę i tak dalej...

|Profil|
Biologiczny

|Pokój|
4

|Zainteresowania|
Jazda konna, śpiew, taniec

|Charakter|
Jestem pogodną siedemnastolatką uważaną za bardzo pewną siebie, ale sama tak o sobie nie myślę. Bardzo szybko się zaprzyjaźniam, lecz także bardzo szybko można wyprowadzić mnie z równowagi, niektórzy już się o tym przekonali.. Lubię zawierać nowe przyjaźnie, lecz nie każdego polubię. Posiadam naprawdę duże poczucie humoru, często śmieję się z rzeczy, w których nikt inny nie widzi nic śmiesznego, dlatego dość często uważa się mnie za dziwną lecz mnie to nie obchodzi.

|Ciekawostki|
*mam arachnofobie, na samą myśl o pająkach mam dreszcze!
*kocham konie i nie mogę wytrzymać dnia bez odwiedzenia stajni
*na nadgarstku mam mały tatuaż, którym jest napis "Never Say Never"
*kocham patrzeć w gwiazdy
*mam starszego brata Harrego

|Wygląd|
Link do zewnętrznego obrazka

Ostatnio zmieniony przez victoriaxbell (17-07-2013 o 17h34)

TO DO DZIEŁA ;D

Poczułam ciepłe promienie słońca na mojej twarzy. Wydałam z siebie negatywne mruknięcie i nakryłam kołdrą pod sam czubek głowy. Nagle usłyszałam jak ktoś wbiega po schodach.
- Ayame leniu wstawaj- do pokoju z impetem wpadł nieproszony gość. Odkryłam głowę i spojrzała na niego zirytowana. Owym wizytatorem był mój starszy brat Izumo, jego morskie włosy jak zwykle ułożone były w nieład.
- Wyjdź - padło krótko z moich ust po czym znów wtuliłam się w poduszkę
- Powiedziałem wstawaj! - siłą ściągnął ze mnie kołdrę i spojrzał na mnie morderczo a ja błyskawicznie usiadłam
- Ta...tak jest - chłopak wyszedł zabierając na dół moja walizkę z rzeczami a ja złapałam przygotowane ubrania i wpadłam do łazienki. Wykonałam poranną toaletę i ubrałam się. Następnie złapałam za szczotkę i doprowadziłam moje włosy do porządku. No może być, pomyślałam patrząc w lustro. Miałam na sobie luźną tunikę z długimi rękawami w kolorze ekri, czarne rajstopy,krótkie bordowe szorty a stopach zielone trampki. Nie było to zbyt idealne połączenie ale kogo to obchodzi co na sobie mam. Zeszłam do kuchni gdzie zebrała się cała moja rodzina, babcia, dziadek, tata, mama, i dwóch kochanych brani. Szybko uwinęłam się ze śniadaniem, pożegnałam się z rodziną po czym razem z braćmi pociągiem pojechaliśmy na lotnisko. Kiedy odprowadzili mnie pod same drzwi dali buziaka w policzek i mocno mnie przytulili. Weszłam do środka i... Tak wyglądał mój ostatni dzień w Kyoto, z rozmyślań wyrwała mnie stewardesa, która poinformowała że za chwilę lądujemy w Londynie. Wyszłam z budynku lotniska i wsiadłam w taksówkę która zawiozła mnie pod sam budynek szkoły. Zapłaciłam i wysiadłam. O  godzinie 12 na dziedziniec szkoły do pierwszorocznych miała wyjść sekretarka i przekazać nam klucze jak i dalsze wskazówki. Zerknęłam na swój zegarek. 10:30. Jestem trochę za wcześnie mimo to widzę, że uczniowie już się zbierają. Niepewnie spojrzałam przed siebie. Były to pełne gracji i wdzięku dziewczyny mające własnych służących obarczonych swoimi torbami. Wiec tak wygląda sekcja Królewska. Uśmiechnęłam się blado. Czułam się lekko spłoszona i zakłopotana, nie miałam pojęcia jak mam się zachowywać. Ze spuszczoną głową ruszyłam w stronę dziedzińca. Pod dużym drzewem mój wzrok napotkał ławkę. natychmiast udałam się w tamtym kierunku i usiadłam. Na swojej sylwetce poczułam pogardliwe spojrzenia jakiś dziewczyn. Spuściłam głowę jeszcze bardziej w niecierpliwieniu czekając na sekretarkę.

Megumi Kimiko
Mój budzik zaczął dzwonić co oznaczało że wybiła szósta rano. Nie spałam od dobrych czterech godzin, a górka z papierków po cukierka rosła co parę minut. Torby leżały gdzieś w koncie pokoju pod warstwą kurzu, gdyż spakowałam się prawie miesiąc temu. Byłam strasznie podekscytowana tym wyjazdem do nowej szkoły. Nowi ludzie i ciekawe doświadczenia.
-Meg chodź na śniadanie- Melodyjny głos mojej matki dobiegał z kuchni. Już miałam wyjść na korytarz gdy zobaczyłam że przecież wcale się nie przebrałam. Pacnęłam się w czoło z całej siły i wzięłam kilka moich rzeczy z szafy. Wbiegłam szybko do łazienki naprzeciwko mojego pokoju i szybko zmieniłam moją koszulę nocną na popielaty luźny sweter i kremowe rurki (brzmi smacznie ). Parę minut później siedziałam przy stole i grzebałam widelcem w omlecie.
-Stało się coś?- Z transy obudził mnie głos rodzicielki. Pokiwałam przecząco głową i wstałam od stołu. Zadzwoniłam po taksówkę i pożegnałam się z domownikami. Usłyszałam trąbienie przed bramą wjazdową. Wzięłam walizki i wybiegłam na ogród. Pognałam kamienną ścieżką, aż do furki przez którą przeskoczyłam.
-Niech panienka uważa, bo kiedyś sobie nogę złamie.- Powiedział taksówkarz w podeszłym po czym odebrał moje bagaże i włożył je do bagażnika.- Niech panienka wsiada.
-Proszę chwilę poczekać, zapomniałam czegoś.- Wparowałam do domu i weszłam do pralni. Wzięłam mój szalik i owinęłam nim szyję.-Teraz mogę jechać nawet na wojnę.
Po kwadransie byliśmy już przy lotnisku. Zabrałam bagaże i zapłaciłam kierowcy. Spojrzałam na gigantyczny budynek lotniska i poszłam w tamtym kierunku. Po wszystkich procedurach weszłam do samolotu i rozsiadłam się wygodnie. Przede mną długa podróż. Większość podróży przespałam, a przez resztę gniewnie wbijałam wzrok w sześciolatkę która dźgała mój fotel. Teraz stałam przed bramą szkoły. Jedynym słowem jakie przychodziło mi do głowy było...
-Wielkie.
Nie za bardzo wiedziałam gdzie się podziać więc ruszyłam po prostu przed siebie. Trafiłam na dziedziniec, tak myślę... Pod drzewem na ławce siedziała brunetka o morskich tęczówkach. Podeszłam do niej i przyjaźnie uśmiechnęłam.
-Hej. Jestem Megumi, a ty?

Ostatnio zmieniony przez Aiko-chan (16-07-2013 o 18h39)

Jeżeli jeszcze mogę

Imię : Hoshie
Nazwisko: Mei
Miejsce urodzenia : Kyoto
Data : 16 Luty
Wiek: 17 lat
rocznik :3
profil :artystyczny
pokój:8
Wygląd :

Link do zewnętrznego obrazka
Link do zewnętrznego obrazka
Ma długie , zafarbowane na pastelowy róż włosy i błękitne oczy .
Pochodzi z domu w którym prowadzi się rodzinną firmę jej ojciec chciał by  jako najstarsza córka przejęła ją jednak gdy się nie zgodziła zamiast prywatnego nauczania wysłał ją do liceum Wisdom . Nigdy nie protestowała , a wręcz bardzo chciała wyrwać się z tego domu  .Kolejną zaletą było to że mogłą wybrać profil. Od zawsze chciała występić w teatrzena musicalu ponieważ jej ukrytym talentem
był anielski głos.  Nigdy nie miałą przyjaciółki ani chłopaka ponieważ praktycznie nie wychodziła z domu przez rodziców .
Posiada śnieżno białą kotkę - Lunę

Charakter:
Raczej cicha i ufna , ma wielką potrzebe zawiązywania nowych znajomości i przyjaźni . Stara się być miła i pomocna . Jest skromna i nie wychodzi poza szereg . Lubi utrzymywać porządek ale jeżeli chodzi o jej garderobę to nigdy nic nie wiadomo . Chodzi w tym co jej się podoba .

Zainteresowania :
-Rysowanie
-aktorstwo
-śpiew
-rekreacyjnie jazda konna

Ostatnio zmieniony przez iHachimitsu (17-07-2013 o 14h44)

Link do zewnętrznego obrazka

Znów przyszło mi stanąć przed liceum - ale tym razem nie podjechałam pod nie rozklekotanym autem brata, ale nową limuzyną. Ostrożnie wysiadłam i wzięłam bagaże - zanim lokaj zdążył to zrobić. Irytowało mnie to ciągłe wyręczanie.
Wszystkie formalności zostały załatwione w zeszłym tygodniu, więc teraz spokojnie ruszyłam w stronę internatu do nowego pokoju. Moja zeszłoroczna współlokatorka straciła stypendium i musiała wrócić do domu.
Nie wiedziałam kto oprócz mnie mieszka w tym pomieszczeniu, ale obawiałam się, że będzie to ktoś bogaty. Tak, teraz niby też taka byłam, ale wciąż identyfikowałam się bardziej z sekcją "A". Usiadłam na łóżku, które wydało mi się mniej wygodne - żeby nie wdać się w kłótnię o coś tak głupiego i to już pierwszego dnia. Z torby wyjęłam starannie złożony mundurek - biały. Rok temu marzyłam, żeby móc go nosić, a teraz? Dałabym wszystko, żeby nie musieć go zakładać.
Ubrałam mundurek i otworzyłam torbę. Nie miałam ochoty się jeszcze rozpakowywać, byłam zmęczona po podróży - dużo gorzej jedzie się w ciszy, kiedy od kierowcy dzieli cię zasłonka, niż z bratem, słuchając starych przebojów i żartując. Wyjęłam mój szkicownik i wyszłam na dziedziniec. Tam usiadłam na schodach i zaczęłam rysować Tanię, moją zeszłoroczną współlokatorkę. Z nią czułabym się pewniej. Była Kanadyjką, pewną siebie dziewczyną z silnym francuskim akcentem, nie przejmującą się zbytnio stanem majątkowym. I świetnie grała w koszykówkę.
Rozglądałam się w poszukiwaniu kogoś znajomego, ale nikogo nie zauważyłam. A nawet jeśli, to czy zechcą ze mną rozmawiać? Teraz, gdy noszę biały mundurek?
To będzie ciężki rok.

Ostatnio zmieniony przez Alyssa (16-07-2013 o 19h27)

Leżałam już od dobrej godziny w łóżku nie mogąc spać od narastających w mojej głowie emocji . Tak , tak !Wreszcie będę w najprawdziwszej szkole .Nie będę musiała przez pół dnia słuchać jednej i tej samej nauczycielki w cichym pokoju nie mogąc wydać z siebie ani jednego słowa . Liceum nowi ludzie... I nagle z rozmyśleń wyrwał mnie głośny dźwięk budzika .  Wyskoczyłam z łóżka jak poparzona i ubrałam w czystą i wyprasowaną białą sukienkę z falbankami . Zniosłam , a raczej zturlałam ze schodów dwie duże walizki i nagle zza drzwi jadalni wyłonił się ojciec ze srogim spojrzeniem.
- Co ty robisz , chyba mamy od tego ludzi . A ty zachowujesz sie jak jakaś roztrzepana pannica.
- Przepraszam tato  . - Opuściłam głowę z udawaną skruchą . W tym cudownym dniu nawet głupie uwagi mojego ojca nie zepsują mi humoru. Usłyszałam trzask drzwi jego gabinetu . Poszedł . Odłożyłam walizki koło drzwi wejściowych . i pobieglam do kuchni . Mama siedziała przy stole i piła poranną kawę .
-Chyba o czymś zapomniałaś.. - Uśmiechnęła się pobłażliwie .
Dotknęła moich włosów i zrozumiałam o co jej chodziło . Pobiegłam biegiem na górę o swojej łazienki uczesałam je i przypiełam delikatny biały kwiatek pasujący do sukienki .Wykonałam poranną toaletę i  Wróciłam do kuchni gdzie już czekało na mnie śniadanie .
Do kuchni wszedł szofer który miał mnie zawieść na lotnisko .
Lot minął mi szybko . Spałam , słuchalam muzyki i znowu spałam kiedy obudził mnie głos oświadczający że lądujemy . Wsiadłam do czekającej na mnie limuzyny  i liczyłam żeby się uspokoić i nie wybuchnąć śmiechem . Chyba oszalałam , przez tą całą izolację mam ochotę skakać i krzyczeć . Wreszcie czuję wolność . I w tym właśnie momencie limuzyna zatrzyała się na podjeździe . Szofer wyjął moje walizki i ustawił w moim pokoju kiedy ja poszłam do sekretariatu i załatwiłam ostatnie formalności oraz zapisałam się na koło teatralne .
Po wszystkim ruszyłam do pokoju i zaczęłam rozpakowywanie .
Minęłą chyba godzina ,wszystko było już gotowe a ja wybiegłam na dziedziniec po schodach prawie wpadając na zajętą szkicowaniem dziewczynę . Usiadłam  na kolanach obok drzewa i rozkoszowałam się słońcem padającym na moją twarz i lekkim wiatrem unoszącym moje różowe włosy . Chwilę później mój kwiat gdzieś poleciał a ja zaczęłam go gonić ...

Ostatnio zmieniony przez iHachimitsu (17-07-2013 o 14h44)

Link do zewnętrznego obrazka
Jego podróż nie trwała długo. Mieszkał w końcu jakieś 20 kilometrów od szkoły,  więc samochodem mógłby dojeżdżać tam nawet co rano. Jednak Yogi stanowczo odmówił matce, gdy zaproponowała taki układ. Chciał mieszkać w internacie, bo to było takie magiczne miejsce! I zostały mu już tylko 2 lata nauki. Jeszcze tyle przed nim. Conocne wymykanie się z pokoju, tylko po to by pójść pokąpać się w basenie przy blasku księżyca! Nielegalne imprezy! Straszenie dziewczyn! Szkoła bez tego internatu byłaby tylko... szkołą. Nawet przyjaciele wydawaliby się tacy drętwi. Tacy po prostu do pogadania na przerwie. A tak? A tak to miał tego głupka Brama! I ładne dziewczyny! I w ogóle inne osoby! Ale Bram był najfajniejszy!
-Salut, panienki! - pomachał jakimś dziewczynom siedzącym na ławce przed szkołą, a sam ruszył dalej. Kobieta w recepcji od razu go poznała i uśmiechnęła się szeroko, a on skomplementował jej kostium. - Mam nadzieję, że ten sam pokój co ostatnio?
-Ten sam pokój i ten sam współlokator, Panie Bonnefoy. - podała mu kluczyki i odprowadziła wzrokiem do windy. Yogi lazł z jakąś francuską piosenką na ustach. Zapowiada się cudowny rok!

Ostatnio zmieniony przez Yoshiko (16-07-2013 o 19h54)

Goniłam ten kwiat , a kiedy już go prawie miałam on uciekał .
-chyba nie mam zbyt dobrego refleksu .- Mruknęłam cicho pod nosem
No cóż to tylko kwiat , chociaż bardzo go lubiłam . Odwróciłam się i ruszyłam spowroten pod drzewo pod którym siedziałam przed tem .Ciekawa jestem swojej lokatorki ... Myśli leciały mi przez głowę jak szalone . Martwiłam się czy będzie miła , czy nie obrazi się za to jakie łóżko wybrałam ... Ale ze mnie paranoiczka ...

Ostatnio zmieniony przez iHachimitsu (17-07-2013 o 14h45)

Ekaterina Kuranae
Słoneczne promienie padały wprost na moje łóżko.
- Tak tu ciepło - odparłam i wtuliłam swoją głowę w poduszkę.
Była już późna godzina a mi się nawet wstawać nie chciało. Pierwsze co to pobiegłam do garderoby. Jest taka wielka że ledwo co się w niej gubię. Wyciągnęłam swój ulubiony mundurek oraz czarne buty. Wychodząc z garderoby wpadł na mnie mój kot który w nocy wkradł się do pokoju. Poszarpał delikatnie moją rękę zeskakując z półki. Huh nic już na to nie poradzę.
- Z takim tempem to ja na pewno nie zdążę!
Pobiegłam do toalety i zaczęłam się męczyć z moimi długimi białymi włosami. Wykonałam również swoją toaletę i pobiegłam ku wyjścia o mało nie potykając się na schodach.
Lokaj zabrał moją walizkę i zawiózł mnie na lotnisko.
- Niech panienka uważa na siebie - odpowiedział lokaj machając mi na pożegnanie.
Teraz to tylko opuścić ten kraj i jechać!
Wsiadłam na lotnisko i ruszyliśmy. Piękne niebieskie niebo to te które kocham najbardziej kiedy latam samolotem.
Minęło trochę czasu zanim dolecieliśmy na miejsce.
- Londyn huh? - szepnęłam sobie przy wejściu do liceum
Moja walizka była dość ciężka musiałam śmiesznie wyglądać jak ją tak niosłam. W pewnym momencie się rozkojarzyłam zaczęłam się bać tego co będzie. W między czasie potknęłam się i wywaliłam przy wejściu do liceum. Ludzie zaczęli się ze mnie śmiać. Wstałam jakby nigdy nic i ruszyłam choć to bardzo bolało.

Ostatnio zmieniony przez Ekaterina (16-07-2013 o 20h23)