Link do zewnętrznego obrazka

No i przyszedł.
-Izuś mnie wysłał tu po tą dziewczynę. Jestem tu jakiś rok już. A co do przeszkadzania to pewnie Izuś coś ci napisał. Przeszkodziłeś w misji. Ja miałam ją sprowadzić do Izusia, nie ty.
Oparłam się o mur szkoły. Przyglądałam mu się z uwagą.
-A co do tamtej dziewczyny to nawet nie wiedziałam, że jest z innego wymiaru. Zresztą dawno cię nie widziałam. Wiesz może co u Izayi, widziałeś się może z nim?
Zaczęłam wypytywać o brata.

Link do zewnętrznego obrazka

O odpisał. W czym niby.... bla bla bla. Znów wybuchłem śmiechem. O mało co nie spadłem z krzesła. Odpisałem " Mojej Mairu w misji. "
Odesłałem mu wiadomość. Zresztą Mairu pewnie już z nim gada. Zobaczymy co z tego wyniknie. Oby tylko nie puściły mu moce, bo jak zrobi coś mojej siostrze to będzie zdychał.
Znów się zaśmiałem i tym razem spadłem z krzesła. Szybko się podniosłem i czekałem na odpowiedź.

---

|Ask|Blog|Instagram|

WRÓCIŁAM~~

Link do zewnętrznego obrazka

Misji, oni chyba powariowali, jeśli tak dalej pójdzie załatwię jej deportacje w trybie natychmiastowym.
- Czego od niej chcecie? Przecież nie jesteście z nią jakoś specjalnie powiązani, nie wiem co Izaya planuje i  szczerze dopóki nie odwalicie nic głupiego mało mnie to interesuje.
Westchnąłem i popatrzyłem na zachmurzone niebo
- Nie wiem co u niego, opiekowałem się ojcem jest ciężko chory, rozumiem że masz sprowadzić ją na Keleido, po co ona twojemu bratu co?
To interesowało mnie najbardziej, co ten Izaya znów wymyślił. Dziewczyna po za tym że wychowała się w tym wymiarze nie była chyba jakaś szczególna. Może miała jakieś szczególne zdolności, ale na pewno ich nie rozwinęła ludzie nie mają tego poziomu co my. Oparłem się ramieniem o ścianę i czekałem na tłumaczenia Mairu, co oni planują, jeśli nie będzie chciała gadać chyba będę musiał zastosować metody wojskowe, a tego nikt by nie chciał.

  Link do zewnętrznego obrazka

Sądzi, że spiskujemy? Oj nie.
-Nawet nie wiem. Powiedział abym ją po prostu mu sprowadziła. Zresztą nie widzę w niej nic nadzwyczajnego. Nie mam pojęcia nawet jakie ma umiejętności.
Zresztą nawet jakbym wiedziała co Izuś planuje to bym mu nie powiedziała.
-Twój ojciec jest chory? Przekazuję wyrazy współczucia.
Stanęłam przed chłopakiem i pochyliłam głowę. Jego ojca to akurat lubiłam. Jest naprawdę dobrym człowiekiem.
-A jak tam twoje zdolności. Pokarzesz co nowego potrafisz?
Spytałam z czystej ciekawości. Wiedziałam, że jest wybitnie uzdolniony. Byłam ciekawa czy bardziej się rozwinął.

Ostatnio zmieniony przez Sszyszka (18-01-2014 o 14h17)

---

|Ask|Blog|Instagram|

WRÓCIŁAM~~

Nana Komatsu

Przytaknęłam głową na słowa chłopaka. Chciałam wtrącić iż ja mogę go zaprowadzić ale on powiedział że zaraz wraca o podszedł do dziewczyny. Nie wiem o czym rozmawiali i nie interesowało mnie to, teraz byłam zajęta sobą. Dowiedziałam się kilku interesujących rzeczy, po pierwsze magia istnieje. Po drugie moja rodzina nie jest moją rodziną. A po trzecie jestem z innego wymiaru. Nic nadzwyczajnego, co ja myślę to przecież koniec świata. Podniosłam się i niby szalona rzuciłam się biegiem w stronę domu. Tego było za wiele jak na mnie.

Link do zewnętrznego obrazka

Przekazała mi wyrazy współczucia, to było nawet miłe z racji tego iż wiem jak potrafiła być złośliwa dla niektórych.
- Dziękuje przekażę, co do dziewczyny może do niej chodźmy lepiej żeby nie była sama. Umiejętności rozwijam ciągle, wiesz te wojskowe treningi, istna katorga, ale daje efekty jakich żadna inna metoda nie da, ale co ja będę truł. Chodźmy do Nany
Poszedłem w kierunku ławki i zobaczyłem że dziewczyny nie ma. Pogrzebałem w torbie i podszedłem do Mairu pokazując karteczkę.
-Wiesz gdzie to?.

Ostatnio zmieniony przez Ikuna (18-01-2014 o 14h32)

Link do zewnętrznego obrazka

Nana zniknęła. Chłopak pokazał mi karteczkę z jej adresem, po czym zapytał czy wiem gdzie to. Kiwnęłam głową.
-Jasne, że wiem. Zaprowadzę cię pod jednym warunkiem. Pozwolisz mi wrócić razem z tobą do naszego wymiaru. Ja nie mam na tyle siły aby otworzyć portal.
Po tych słowach złapałam go za rękę i zaczęłam biec w stronę domu Nany. Kawałek do niego trzeba było przebiec. Odwróciłam głowę w stronę chłopaka i powiedziałam.
-Pobiegniemy skrótami. Ok?
Nie czekając na odpowiedź skręciłam w boczną alejkę. Już niedaleko. Po chwili byliśmy już pod domem Nany.
-Jesteśmy na miejscu, generale.
Powiedziałam do  niego z lekkim uśmiechem.

---

|Ask|Blog|Instagram|

WRÓCIŁAM~~

Link do zewnętrznego obrazka

Ziemia. Chyba jedno z niewielu miejsc które nie biorą udziału w wojnie. Byłoby to dogodne miejsce dla naszego stowarzyszenia ale my mamy inne. Jest to wymiar podobny do tego ale zarazem innny. Matka podobno tu przysłała moją siostrę a ja muszę ją odebrać jak jakąś przesyłkę. Szłam sobie spokojnie ulicą patrząc na formy życia które mijałam. Jak dzieci. Nagle coś poczułam. Poruszenie materii, mocne zakrzywienie przez które moje zmysły zaczeły szaleć. Gdzie? Popatrzyłam przed siebie i ją zobaczyłam. Moją siostrę. Miała tego samego koloru włosy co ja i takie same oczy. Jednak ja wyglądałam dojrzalej i bardziej bez emocjonalnie jeśli coś takiego w ogóle jest. Zostanie wyuoczonym przez ludzi bez twarzy to trudna sprawa. Kiedyś byłam pełna życia, wesoła, miałam przyjaciół. A teraz... Teraz pozostają mi tylko zlecenia. Specjalnie tak poszłam aby dziewczyna na mnie wpadła. Ona się przewróciła a ja no cóż nie. Spojrzałam na nią i na mojej twarzy pojawił się uśmiech.
- Hej nic ci się nie stało? - podałam dziewczynie rękę czekając aż ją ujmie. Była młodsza ode mnie o trzy lata a tak tragicznie się różniłyśmy.

Ostatnio zmieniony przez Ewangelin (18-01-2014 o 15h02)

---

   

Link do zewnętrznego obrazka

Zaśmiałem się gdy pod domem Nany nazwano mnie generałem.
- Ja jestem tylko młodszym oficerem, mój ojciec jest generałem. TO co czekamy tu na nią, czy wracasz? Przy okazji dziękuje i mogę załatwić ci natychmiastowy powrót do domu jeśli chcesz.
Rozejrzałem się po okolicy Nany na pewno tu nie było, chyba będzie trzeba na nią poczekać.
- Nie wiesz gdzie mogła pójść? Blisko z nią jesteś? Nigdy nie wykazywała jakichś zdolności?Opowiedz mi o niej jestem ciekaw.
Patrzyłem wyczekująco na towarzyszkę, chciałem wiedzieć o Nanie więcej ojciec był by szczęśliwy gdyby ją poznał, albo gdyby wiedział o niej odrobinę więcej niż napisali mu szpiedzy.

Komatsu Nana

Zignorowałam to że na kogoś wpadłam i że ta osoba coś do mnie mówiła. Po prostu podniosłam się i znowu pobiegłam do domu, ale przed domem byli oni. Ten chłopak z białymi włosami i ta dziewczyna.
-Zostawcie mnie-chlipnęłam i odwracając się napięcie ruszyłam w stronę placu zabaw. Usiadłam tam ciężko na huśtawce i delikatnie się huśtając chlipałam sobie. Złapałam mocno dłońmi łańcuchy i rozhuśtałam się mocniej. Starałam się jakoś uspokoić ale nie było to jakoś możliwe. Mój świat obrócił się o 360 stopni. Nie jest to wcale łatwe.

Link do zewnętrznego obrazka

-W sumie to raczej jest moją znajomą niż przyjaciółką. A i z chęcią poczekam z tobą. To także moja misja.
Uśmiechnęłam się ponownie. Wreszcie ktoś z mojego świata.
- Wrócić mam z Naną, jakieś po jutrze lub w przeciągu tygodnia. Nie musisz mnie odsyłać natychmiastowo.
Ponownie przyglądałam się chłopakowi. Może nie zauważyłam wcześniej ale był dość umięśniony.
- Ona nawet nie wie, że ja mam jakieś zdolności. To znaczy dzisiaj jej powiedziałam. Na to, że jest z innego wymiaru zareagowała śmiechem. Wątpię aby nadawała się wrócić.
Nagle podbiegła i zaraz uciekła.
-Zostaw ją na razie. Trzeba dać jej chwile odpoczynku. Dobrze? Może pójdziemy do mnie? Mieszkam jakieś pięć minut stąd. Idziesz?
Ponownie się uśmiechnęłam.

---

|Ask|Blog|Instagram|

WRÓCIŁAM~~

Link do zewnętrznego obrazka

Przytaknąłem na wieść o pójściu do niej, chciałem iść za Naną, ale może lepiej posłuchać Mairu. Chociaż może lepiej nie zostawiać jej teraz samej.
- Jak wolisz, myślisz że nic jej nie będzie, wolał bym jej teraz wszystko wyjaśnić, teraz można nas wysłuchać, zwłaszcza jeśli będziemy razem.
Serio ten wymiar jest trochę dziwny, u nas ludzie są bardziej opanowani, kilka minut a ja już byłem skołowany. Dlatego stwierdziłem że lepiej posłuchać Mairu i pójść za nią, jest tu od roku i chyba sobie to wszystko poukładała.
- Dobra mogę iść z tobą, możesz mi opowiedzieć czym różną się Ziemianie od Keleidian, wydaje mi się że jest między nami duża różnica.

Link do zewnętrznego obrazka

-Przed wszystkim nie mają mocy tak jak my. Są również nierozsądni. Mimo, że popełniają błędy mówią, że je naprawią a tak naprawdę robią to samo. Są też przesadnie uczuciowi. Właśnie widziałeś przykład. Myślą zbyt chaotycznie. Są po prostu jak dzieci. Jestem tu od roku a nadal nie mogę zrozumieć głupoty tej cywilizacji.
Szliśmy w stronę mojego mieszkania. Jest już praktycznie za rogiem. Weszliśmy do dużego bloku. Kiedy byliśmy już pod drzwiami do mojego mieszkania powiedziałam:
-No i jesteśmy.
Otworzyłam drzwi i gestem zaprosiłam go do środka.
-Chcesz coś do picia albo do jedzenia? Rozgość się.
Usiadłam przy stole w kuchni. Popatrzyłam na chłopaka wzrokiem namawiając go aby usiadł.

---

|Ask|Blog|Instagram|

WRÓCIŁAM~~

Komatsu Nana

Po czasie nie określonym uspokoiłam się trochę, z torby wyciągnęłam jakąś bułkę i poszłam się przejść by stracić trochę energii. Łaziłam po mieście kończąc jakże pyszną bułeczkę z czekoladą. Ponieważ nudziłam się strasznie usiadłam na pierwszej lepszej ławce i wyciągnęłam "Czerwień Rubinu" otworzyłam na zaznaczonej stronie i zaczęłam czytać ignorując wszystko na około.

Link do zewnętrznego obrazka

Mówiła o nich w taki sposób że zdawało mi się iż jej słowa przesiąka pogarda.Chociaż miała rację, nie dostrzegali tego że działanie w emocjach nie jest rozsądne. Wszedłem do jej mieszkania, różniło się trochę od standardów Keleido.
- Coś podobnego widziałem u Nany, myślisz że mogli mieć taki wpływ na jej rozwój. Szczerze spodziewałem się trochę innej reakcji, nie potępiam ludzi oni sa po prostu na innym szczeblu rozwoju. Myślisz że zgodzi się pójść z nami czy będziemy mieli z tym problem? Nie dziękuje nie trzeba
Usiadłem na fotelu, postawiłem torbę na podłodze i lekko się rozciągnąłem. Chciałem szczerze jak najszybciej wrócić do domu, nawet nie wiem ile może mi zając przekonanie tej dziewczyny. Opierała się bardziej niż powinna, chyba za mocno przywiązała się do otaczających ją ludzi, w sumie to trochę ją rozumiałem. Gdyby mnie ktoś powiedział że moja rodzina mnie przygarnęła też bym się zdenerwował.
-Dużo razy próbowałaś ją przekonać do tego że jest z Keleido?

Link do zewnętrznego obrazka
-Myślę, że będzie problem. Sama mówię jej, że jest z Keleido od jakieś pół roku. A jak powiedziałam żeby wróciła powiedziała, że nigdzie się nie wybiera.
Wstałam i włączyłam wodę na kawę.
- Może jednak napijesz się kawy? A i masz gdzie przenocować? No bo wiesz z kilka dni zajmie ci jej przekonywanie.
Z powrotem usiadłam przy stole. Będzie ciężko przekonać Nane do powrotu. Oj będzie ciężko.

---

|Ask|Blog|Instagram|

WRÓCIŁAM~~

Link do zewnętrznego obrazka

Nana odbiegła. Westchnęłam. Rozejrzałam się po okolicy. Nikogo,  niczego co mogłoby mieć dla mnie jakiekolwiek znaczenie. Skręciłam w prawo do ciemnej uliczki tam zmieniłam wygląd. Moje włosy stały się jaśniejsze, oczy niebieskie i zyskałam trochę na kształtach. Była to podstawowa umiejętność jaką ludzie bez twarzy muszą się nauczyć. Tylko my sami wiemy która nasza twarz jest prawdziwa. Zaczepiłam jakiegoś przechodnia i z uroczym uśmiechem na twarzy zapytałam o ulicę na której miałam mieszkać. Wytłumaczył mi gdzie to i zaproponował że mnie odprowadzi. Podziekowałam za pomoc i poszłam tak jak mi powiedział. Trafiłam bez problemu. Spojrzałam na dom. Niezbyt duży, przytulny, zwykły... Raczej tak można go określić jak zwykle zadbano o to bym się niczym nie wyróżniała prócz na przykład urodą. Weszłam do mieszkania i od razu zabrałam się za poznanie nowej przestrzeni. Musiałam się tutaj poruszać bezbłędnie nawet po ciemku. Sprawdziłam czy wszytko co było potrzebne jest. Gdy ukończyłam pracę położyłam się na łóżku i zaczęłam bawić długimi blond lokami.

---

   

Link do zewnętrznego obrazka

Popatrzyłem na nią z niedowierzaniem, to niemożliwe że mozna być az tak ograniczonym. Czyżby ludzie byli aż takimi niedowiarkami? Przeczesałem włosy dłońmi, jak można być aż tak...nawet nie wiedziałem jak to określić, dzieci były bardziej ufne od nich i łatwiej można im wytłumaczyć niektóre sprawy. Ograniczeni...tak to dobre słowo.
- Kawa, nie lubię kawy, jeśli już skuszę się na herbatę. Myślisz że nawet jeśli uda nam się sprowadzić ją do domu, poradzi sobie na Keleido?Przecież ona całkowicie przejęła ziemskie zachowania, chyba mało co zostało jej z typowej Keledianki.
Teraz naprawdę się zmartwiłem, skoro tak długo przekonują ją do powrotu to może lepiej znaleźć sobie jakieś zajęcie i to blisko niej. To jest pomysł jutro chyba wypadało by przejść się do szkoły.
- Nie planowałem dłuższego pobytu więc chyba muszę poszukać jakiegoś noclegu.

Link do zewnętrznego obrazka
Zalałam swoją kawę i herbatę dla mojego gościa. Podałam Bevanowi jego herbatę.
-Proszę. Jak chcesz to możesz na razie nocować u mnie. Mogę rozłożyć sobie materac na podłodze a tobie odstąpię moje łóżko.
Wzięłam łyka kawy.
-I masz racje nie jest taka jak my. Po prostu była wychowywana w ziemskiej rodzinie i jest bardziej jak Ziemianka.
Wydaje mi się, że on ją przekona. Coś mi świtało, że to właśnie mu uwierzy. Mi nie uwierzyła ale mu może. Zresztą jak nie sprowadzę jej Izusiowi to będzie zły.
Na razie mnie to jednak nie obchodzi. Chyba pierwszy raz w życiu nie martwię się o to, że zawiodę brata.

Ostatnio zmieniony przez Sszyszka (18-01-2014 o 21h45)

---

|Ask|Blog|Instagram|

WRÓCIŁAM~~

Dawać miśki ;w; nie chce by to umarło ;n;

Komatsu Nana

Kręciłam się bez większego sensu po mieście z nadzieją że ich spotkam. Miałam do nich tyle pytań na które nie znałam odpowiedzi. Jacy są? Dlaczego mnie tu zostawili? Czemu mam wracać? Czy nasz wymiar ma nazwę? Jak tam jest? Nie znałam odpowiedzi i tylko oni mogli mi na nie odpowiedzieć. Do "domu" nie chciałam wracać, okłamali mnie i nie będę potrafiła patrzeć im w oczy. Zaczęło się robić chłodniej więc szczelniej zapięłam bolerko choć nic to nie dało. I tak zamarzałam. Szłam w kierunku domu koleżanki z nadzieją iż mnie przenocuje chociaż dzisiaj. Kichnęłam i starałam się jakoś ogrzać ale nie miałam pomysłów. Usiadłam na ławce przed jakimś blokiem i wysłałam SMS do przyjaciółki mając nadzieje że mnie jednak przenocuje.

Link do zewnętrznego obrazka


- Wybacz, ale nie mogę pozwolić żebyś spała na materacu skoro to ja jestem gościem, zatrzymam się na jedną noc, ale \pod warunkiem że to ja prześpię się na materacu.
Wypiłem herbatę którą mi podała, nawet smaczna choć wolę tą z naszego wymiaru. Wymyśliłem pewien plan i chciałem jak najszybciej wprowadzić go w życie, skoro Mairu uczy się w tej szkole nie będzie problemu. Uśmiechnąłem się do dziewczyny.
- Mam pomysł, ale musisz mi pomóc. Podejrzewam że ludzie uczą tu się podobnych rzeczy co na Keleido, może uda mi się zyskać pracę mentora. Jak to tutaj zwą? Nauczyciel dobrze pamiętam? Co za dziwna nazwa....W ten sposób musiała by mi uwierzyć i mniemam że nie ucieknie z klasy pełnej ziemiańskich nastolatków, a nawet jeśli będzie próbować sprowadzę ją z powrotem dzięki mojej mocy.
Przeciągnąłem się w fotelu, poczekałem aż  dziewczyna dopije swoją kawę, złapałem torbę .
- Choć idziemy do waszej szkoły muszę to dziś załatwić jeśli chcę zacząć pracę od jutra

  Link do zewnętrznego obrazka
Chłopak miał dobry pomysł. Na pewno zdobędzie pracę nauczyciela.
-Poczekaj chwilę. Musisz mieć papiery. Izaya załatwi je w jakąś godzinę. No to jakiego przedmiotu chcesz uczyć? Może angielski?
Zaproponowałam chłopakowi a w międzyczasie zaczęłam pisać SMS-a do Izayi.
Załatw mi papiery dla Bevana, w sensie aby zyskał pracę jako nauczyciel w naszej szkole. To pilne.
Kliknęłam wyślij, po jakiś paru minutach zyskałam odpowiedź.
Masz już je wysłane na poczcie.
-Sekundę.
Rzuciłam i szybko wydrukowałam pismo. Wróciłam do chłopaka i podałam mu teczkę z papierami.
-Potrzebne papiery do stanowiska nauczyciela. Pamiętaj na nazwisko masz Adams i jesteś z USA. Pracowałeś jako nauczyciel języka angielskiego.
Powiedziałam z uśmiechem.

---

|Ask|Blog|Instagram|

WRÓCIŁAM~~

Link do zewnętrznego obrazka

- Szczerze mówiąc te ziemiańskie języki są trochę dziwne. Szczerze prędzej nauczył bym ich fizyki kwantowej, chociaż oni pewnie maja strasznie ograniczony zasób wiedzy z tego tematu. Mniejsza z tym dzięki, teraz będzie dużo łatwiej chociaż ja myślałem nad tym żeby ich zahipnotyzować, ale mniej radykalne metody chyba podziałają lepiej.
Znałem ten ich angielski na Keleido dbali byśmy znali języki z innych wymiarów, przejrzałem teczkę z dokumentami i automatycznie zapamiętałem podstawowe dane Paul Adams, lat 27, USA, Ohio zamieszkały w Cincinnati. Muszę przyznać że nieźle sobie poradzili.Teraz tylko problem ze strojem, pogrzebałem w torbie i wyciągnąłem czarny garnitur i białą koszulę.
- Gdzie mogę sie przebrać?
Wskazała mi łazienkę, szybko się przebrałem wziąłem teczkę z dokumentami i moją torbę .Postanowiłem przejść się do szkoły i załatwić jak najszybciej pracę nauczyciela.
-  Idziesz ze mną czy wolisz zostać?

  Link do zewnętrznego obrazka
Bevan szybko się przebrał w garnitur, pasowało mu to. Po chwili zadał pytanie.
-Z chęcią pójdę. Możemy jeszcze dopowiedzieć, że jesteś moim dalekim kuzynem czy coś takiego.
Powiedziałam i już zamykałam drzwi od mieszkania z którego już wyszliśmy. Schodziliśmy po schodach gdy olśniło mnie, że nie skończyliśmy tematu noclegu.
-A i możesz u mnie zostać do zakończenia misji. No i wpadłam na pomysł aby rozłożyć moje łóżko. Wtedy ani ty ani ja nie będziemy spać na podłodze. Tyle czy nie będzie przeszkadzać ci spanie w jednym łóżku.
Mi to w sumie nie przeszkadzało, jednak nie wiedziałam jak będzie z nim. Róże bywają poglądy, wolałam się upewnić.
Wyszliśmy z budynku i skierowaliśmy się w stronę szkoły. Nie była daleko. Nie odzywałam się już czekając na odpowiedź.

---

|Ask|Blog|Instagram|

WRÓCIŁAM~~

Link do zewnętrznego obrazka
Dziewczyna naprawdę miała dobre pomysły, nadawała by się na szpiega jak jej brat.
- Dobra wchodzę w to
Jej propozycja całkowicie mnie zaskoczyła, nie byłem jakimś nieśmiałym facetem ale jeszcze nie spotkałem dziewczyny która bez problemu mówiła proponowała by spanie w jednym łóżku. Nie wiedziałem co odpowiedzieć, potrafiłem nad sobą panować ale z jednej strony to nie było zbyt stosowne.
- Naprawdę nie trzeba, zadowolę się materacem to i tak luksus w porównaniu z tym co przeszedłem na treningu wojskowym, może sama byś spróbowała zapisać się do jednostki zwiadowczej?
Bardzo szybko znaleźliśmy się pod jej szkołą, na szczęście dyrektor jeszcze był, pokazałem mu dokumenty, ale miał wątpliwości. Zostałem więc zmuszony by użyć odrobinę mojej mocy i wywołać u niego stan lekkiej hipnozy. Poddał się jej zaskakująco łatwo, z Naną było trudniej, ale nie wiem czy to przez to że jest Keledianką czy po prostu ten dyrektor to jakiś ciołek. Tak więc załatwienie mi nowej "posady" nie trwało długo, teraz miałem większe szanse na to żeby przekonać Nanę co do jej pochodzenia.

  Link do zewnętrznego obrazka
Bevan wrócił, najwyraźniej zyskał pracę. Podeszłam do niego z pytaniem.
-Od jutra zaczynasz?
Spytałam z uśmiechem. Byłam wręcz pewna, że "zdobył" tą pracę. Mógł użyć przecież hipnozy.
-To spróbujemy znaleźć Nanę i z nią porozmawiać czy idziemy do domu?
Miałam nadzieję, że Nana szybko zrozumie nasze intencje i wróci. Byłam też ciekawa po co ona mojemu bratu. Była przeciętna, no nie taka ładna. Cały czas chodziło mi to po głowie.
-To jak?
Spytałam ponownie upewniając się czy słuchał.
Ja wolałabym wrócić do domu i odpocząć, nie opłacało się już iść na zajęcia. A gdzie mogła być Nana nie miałam pojęcia.
Spojrzałam na chłopaka czekając na odpowiedź.

---

|Ask|Blog|Instagram|

WRÓCIŁAM~~